MPENZI WANGU SARAFINA - 2

 

Simulizi : Mpenzi Wangu Sarafina

Sehemu Ya Pili (2)



David hakutaka kukumbuka kuhusu Sarafina, kwake, msichana huyo alikuwa kama wengine tu, kutembea nao na kufanya mapenzi kisha kuwaacha wakiwa na maumivu makali, na mbaya zaidi kuwaacha na mimba huku akikataa kwamba haikuwa yake.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

Alipotoka kwa Sarafina, moyo wake ukavutika kwa msichana mwingine, huyo aliitwa Paulina. Alikuwa ni miongoni mwa wasichana warembo chuoni hapo. Alimpenda, alimvutia kwani mapaja yake manene na kalio lake kubwa lilimpagawisha kupita kawaida.

Kama kawaida yake akajitosa, alitaka kutembea na msichana huyo, amuonyeshee mapenzi ya dhati kama alivyomuonyeshea Sarafina, amfanye ajione kuwa mwanamke mwenye thamani, anayependwa zaidi ya mwanamke yeyote katika dunia hii, lakini akishamaliza kazi yake, amuache na kuendelea na maisha yake.

David aliingia kwa gia ya kumsifia, kwamba alikuwa mwanamke mrembo, mwenye sifa za kuitwa mrembo ambaye alikuwa na umbo kali hata Agnes Masogange hakuwa akiingia. Moyo wa Paulina ukafurahi, akapenda kusifiwa, akapewa sifa kemkem na kuambiwa kwamba sura yake ilikuwa ya kitoto, iliyokuwa na mvuto kama video vixen, Baby Annaiyah kitu kilichomfanya kumpenda mwanaume huyo.

Alipenda kuonana naye kwa kuwa tu kila walipokutana alikuwa akisifiwa. David akautumia udhaifu huohuo kummaliza Paulina, akawa haoni wala asikii, yeye ndiye aliyekuwa akimpigia sana simu David na kuzungumza naye kwani aliamini kwamba kila alipofanya hivyo ilikuwa ni lazima kusifiwa.

“Eti kama Jenifer Lopez,” alisema Paulina huku akitoa kicheko cha kike.

“Ndiyo hivyo Paulina. U msichana mzuri sana mpaka Jini Maimuna anakuonea wivu. Mtoto unajua kucheka, unajua kutembea. Na huko nyuma ulivyoumbika. Mtoto mashallah! Yaani ungekuwa Mombasa, sasa hivi unamiliki ndege yako, biashara kubwa kutoka Dubai,” alisema David, jinsi alivyoongea alionekana kumaanisha japokuwa ukweli ni kwamba alitaka kupata nafasi ya kukiona kitovu cha msichana huyo na baadaye kushuka chini kidogo.

“Wala mimi siyo mzuri!” alisema Paulina huku akitaka kusikia david angempa sifa zipi nyingine.

“Unajidanganya! Nilipokuona mara ya kwanza, nilidhani nimekutana na jini. Nilipokusalimia, hakika mtoto una sauti nzuri sana, hivi ushawahi kuimba kwaya?” aliuliza David.

“Hapana!”

“Kwa sisi tuliowahi kuimba, sauti yako ni sauti ya kwanza, ile inayowafanya wenye mapepo walipuke, ni sauti ambayo ukiimba kwa muda mrefu, Mungu atasimama kwenye kiti chake cha enzi na kujivunia uumbaji wake, kujivunia kumpa msichana mmoja sauti nzuri ya kumsifu na kumuabudu,” alisema David.

Kila mstari aliomwambia Paulina, alilainika, akamuona david kuwa mwanaume mzuri, ambaye alistahili kuwa maishani mwake. Akasimama kutoka kitandani, akakisogelea kioo na kuanza kujiangalia. Sifa za mwanaume huyo zikaanza kujirudia kichwani mwake, kweli, kile alichokisema David ndicho alichokiona, akalitingisha kidogo kalio lake.

“Ahsante Mungu kwa kunipa hii silaha matata!” alisema Paulina kisha kutoa tabasamu.

Paulina alianza kubana, akabana na kubana lakini akashindwa kuvumilia. Katika siku ambayo hakuitarajia, akajikuta akilala kwenye kitanda cha David, akaipanua miguu yake na kuvunja amri ya sita na mwanaume huyo.

Hilo likawa kosa, damu zikakutana, akajiona kama amemalizwa kila kitu, hakuwa na ujanja tena, mwanaume huyo aliitumia nafasi hiyohiyo kukutana naye kimwili, hata kama alikuwa hataki, alikumbushwa namna alivyokuwa fundi kitandani, akakumbushwa jinsi alivyokuwa akiguna juu ya sita kwa sita na mwisho wa siku kumkubalia tena.

Wakabanjuka na kubanjuka, starehe zikaongezeka, baada ya miezi miwili, msichana Paulina akaanza kujisikia tofauti, hakutaka kuchelewa, akaenda kupima, majibu yakatoka na kuambiwa kwamba alikuwa na mimba.

Alijuta, alimtafuta David na kumwambia kuhusu ujauzito huo, kama ilivyokuwa kwa Sarafina, akamkatalia, akamwambia kwamba haikuwa yake, na kama alikuwa na mchezo wa kupata mimba sehemu nyingine kisha kumsingizia, basi wasijuane.

Paulina akaumia lakini hakuwa na jinsi, akakubaliana na mwanaume huyo, alichokifanya ni kutoa mimba na maisha yake kuendelea huku akijiahidi kwamba asingeweza kuuruhusu mwili wake uchezewe na mwanaume mwingine kama ilivyokuwa kwa David.

Hiyo ilikuwa ndiyo tabia yake, David hakuridhika, akaendelea kuwafunua wasichana wengi na kila alipokutana na marafiki zake akaanza kuwaambia kuhusu sifa za wanawake mbalimbali, alijua wanene walikuwa na mbwembwe gani kitandani, alijua wembamba walikuwaje, weupe na weusi, wote alijua wanafananaje.

Baada ya kutembea nao sana, mwisho wa siku akakutana na msichana mmoja, binti aliyetoka katika familia bora, huyu aliitwa Gloria, msichana mrembo, mwenye figa matata ambaye alikutana naye katika Ufukwe wa Mbalamwezi.

Alimfuata na kuzungumza naye, kwa kuwa alikuwa muongeaji sana, ndani ya dakika kadhaa wakawa kama watu waliofahamiana miaka mingi iliyopita hivyo kubadilishana namba za simu.

“Basi nitakucheki!” alisema David.

“Usijali! Nitasubiri simu yako,” alisema Gloria huku akiingia ndani ya gari lake la kifahari kisha kuondoka mahali hapo huku David akiwa amesimama akiliangalia linavyoondoka.

“Hawa ndiyo wanawake sasa. Huyu naoa,” alijisema huku akiachia tabasamu pana.

**** CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

Sarafina alionekana kama kituko, watu wachache waliokuwa wakimwangalia walibaki wakimshangaa, hawakuamini kumuona mwanamke aliyekuwa kwenye hali ile kama alivyokuwa Sarafina.

Alikuwa akiendelea kukimbia kuelekea katika Hospitali ya Mwananyamala, hakufahamu kama Magomeni kulikuwa na hospitali, hospitali alizokuwa akizifahamu zilikuwa mbili tu, Muhimbili na hiyo aliyokuwa akiifuata.

Kama kulia, alilia sana lakini hakukuwa na kitu kilichobadilika, mtoto Malaika aliendelea kuwa kwenye hali ileile, mboni nyeusi haikurudi, macho yake yaliendelea kuwa meupe huku mwili ukimtetemeka.

Huku akiwa njiani akikimbia na tayari akiwa amefika Kinondoni Studio, ghafla akapigiwa honi, akayapeleka macho yake pembeni kuliangalia gari lililompigia honi, macho yake yakatua katika gari moja ndogo.

“Dada unakwenda wapi?” aliuliza mwanaume aliyekuwa ndani ya gari hilo, harakaharaka Sarafina akamkimbilia huku akilia.

“Naomba unisaidie! Mtoto wangu anakufa! Malaika wangu anakufa,” alisema Sarafina huku akimwangalia mwanaume huyo ambapo baada ya kupeleka macho kwa Malaika, yeye mwenyewe alishangaa.

“Mungu wangu!” alisema, hapohapo akaufungua mlango, akamuingiza ndani na kuanza kuelekea hospitali.

Njiani, dereva aliendesha gari kwa mwendo wa kasi. Hakuchukua muda mrefu akafika hospitalini hapo ambapo akamfungulia Sarafina mlango na kisha kumteremsha.

“Nesi! Nesi msaada jamani!” alipiga kelele mwanaume huyo. Manesi wawili wakasogea, walipomwangalia Malaika, wao wenyewe wakashangaa, wakamchukua na kumpeleka katika chumba cha matibabu kisha kumuwekea dripu ya maji yaliyochanganywa na dawa.

Sarafina alibaki kwenye benchi akilia, alimwangalia mwanaume yule, alishindwa ni kwa jinsi gani alitakiwa kumshukuru kwani alikuwa amemsaidia kwa kiasi kikubwa na inawezekana pasipo yeye basi mtoto wake, Malaika angeweza kufa njiani.

“Nashukuru sana,” alisema Sarafina huku akilia.

“Usijali mama!”

Matibabu yaliendelea, mwanaume yule hakuondoka, alibaki hapohapo hospitali akitaka kuona ni kitu gani ambacho kingetokea. Kila alipomwangalia Sarafina, hakujua alikuwa na nini ndani yake, alikuwa akiendesha kuelekea klabu lakini ghafla, huku akiwa na haraka akamuona mwanamke huyo, hakuwa na lengo la kusimama, hakuwa na lengo la kuzungumza naye lakini alishtukia gari lake likisimama na yeye mwenyewe kuzungumza kitu ambacho hakukitaka kabisa.

“Ni Mungu ndiye aliyesimamisha gari langu! Kwa nini alitaka nimsaidie mwanamke huyu?” alijiuliza lakini alikosa jibu.

Akasahau kuhusu klabu, hakutaka kwenda tena huko, alibaki hospitalini hapo na Sarafina huku akimfariji kwamba mtoto wake angepona na kusingekuwa na kitu chochote kibaya ambacho kingetokea.

Baada ya saa moja, mlango wa chumba alichokuwemo mtoto wake ukafunguliwa, nesi mmoja akatoka kutoka humo, harakaharaka Sarafina akasimama na kumfuata nesi, alitaka kujua ni kitu gani kiliendelea, alitaka kujua hali ya mtoto wake.

“Mtoto wangu anaendeleaje?” aliuliza Sarafina huku akimwangalia nesi yule machoni, akashindwa kujibu swali hilo, ghafla machozi yakaanza kumlenga na mwisho wa siku kutiririka mashavuni mwake.

“Nini kinaendelea?” aliuliza Sarafina, machozi ya nesi yalimjibu swali alilokuwa ameuliza, huku akiwa na presha kubwa moyoni mwake, ghafla nesi yule akaanza kulia kwa sauti, Sarafina akashtuka, naye akaanza kulia, sauti ndogo ikaanza kusikika moyoni mwake kwamba mtoto wake, Malaika alikuwa amefariki dunia.





Uzuri wa Gloria ulikuwa balaa, David alikuwa na mawazo tele, kila alipokaa alimfikiria msichana huyo mrembo. Alikuwa mtoto wa kishua, baba yake, Mzee Mpobela alikuwa mfanyabiashara mkubwa nchini Tanzania, alikuwa na makampuni mengi, maduka makubwa, migodi ya dhahabu na vitu vingine vingi.

David alilijua hilo, alihakikisha kwamba anamchukua msichana huyo ili maisha yake yawe laini, apate afueni ya maisha kwani kama kuchunwa na wanawake, alichunwa vilivyo na aliona huo ndiyo muda wa yeye kula pesa za msichana.

Walikuwa wakiwasiliana kama marafiki, David hakutaka kukaa sana kwenye mawasiliano ya kirafiki kitu kilichomfanya kuanza kumchombeza msichana huyo kwa maneno matamu, kwamba alikuwa mzuri kiasi kwamba hata Mungu alikuwa akijivunia kumuumba msichana mzuri kama yeye.

“Hukutakiwa kuwa binadamu, wewe ulitakiwa kuwa malaika,” alisema David, alikuwa akizungumza na msichana huyo ana kwa ana.

“Kweli?”

“Ndiyo! Gloria, nimeona warembo wengi, weupe, weusi, warefu na wafupi, ila kwako! Huna kasoro, wewe ni mrembo uliyekamilika,” alisema David huku akimwangalia Gloria machoni.

Alizaliwa kwenye familia ya kitajiri, alipata kila kitu alichokihitaji ila katika maisha yake alikosa kitu kimoja tu, kusifiwa na mwanaume. Kila mtu aliyemtaka, hasa watoto wa mabilionea wengine, walimfuata, walimpeleka klabu na baada ya kutoka huko wakawa wanafanya mapenzi bila kutongozwa.

Hayo yalikuwa maisha yake, hakuwahi kuambiwa kwamba alikuwa mrembo, hakuwahi kuambiwa kwamba alikuwa na tabasamu pana. Maneno yote hayo aliambiwa na David, ndiyo maneno yaliyomfanya kujisikia kwamba alikuwa mwanamke mrembo, mwenye sifa za kimalaika.

Gloria akajiweka mikononi mwa David, akatokea kumpenda mwanaume huyo kiasi kwamba kwake alikuwa haoni hasikii, haambiwi chochote kile. Hakutaka kujificha, kwa jinsi alivyokuwa akimwangalia David alionekana kuwa kijana muoaji hivyo kumwambia baba yake na ndugu zake kwamba alipata mwanaume ambaye alistahili kuwa mume wake wa ndoa.

“Una uhakika anakupenda kweli?” aliuliza Mzee Mpobela huku akimwangalia Gloria.

“Ndiyo baba!”CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

“Narudia tena! Una uhakika anakupenda kweli?” aliuliza mzee huyo.

“Ndiyo baba!”

“Tunahitaji kumuona!”

Hilo halikuwa tatizo, haraka sana Gloria akawasiliana na David na kumwambia kwamba baba yake alitaka kumuona. Alilitegemea hilo, hakutaka kumdanganya Gloria kwani aliamini kupitia msichana huyo angepata kiasi kikubwa cha pesa na maisha yake kubadilika kabisa.

Akamwambia kwamba hilo lingewezekana na hivyo siku iliyofika kwenda nyumbani kwa kina Gloria. Mzee Mpobela alipomuona, akafurahi, alitamani sana kumuona binti yake akiwa na furaha kwani ndiye alikuwa mtoto pekee wa kike mbali na watoto wawili wa kiume aliokuwa nao.

Akakaribishwa ndani ya nyumba hiyo, akaambiwa chochote ambacho angekihitaji angepewa ila alitakiwa kumuheshimu sana Gloria kwani ndiye alikuwa mwanamke aliyemfanya kuwa pale alipokuwa.

“Haina shida baba. Lengo langu ni kumuoa Gloria! Hakuna kingine,” alisema David.

“Tunatoa baraka zote!” alisema mama yake Gloria.

Uhusiano ukawa wazi, David alifurahi kwani kile alichokuwa akikihitaji kilikuwa kimetimia. Kwa kuwa alimaliza chuo na hakuwa na kazi, akapewa kiasi cha fedha cha milioni kumi na kuambiwa kuanza kufanya biashara na kiasi kingine angepewa ndani ya siku chache.

“Nashukuru sana! Nitafanya biashara nyingi kweli,” alisema David huku akikenua, kitendo cha kuwa na Gloria kilimuonyesha maisha mazuri, ila hakujua kitendo cha kuwa na Gloria, kwa upande wa pili kilimuonyesha mwanzo wa maisha yaliyojaa mateso makubwa.

****

Daktari akatoka ndani ya chumba kile, akamkuta nesi wake akilia na Sarafina. Hakujua ni kitu gani kilitokea mpaka wawili hao kulia namna hiyo. Hata kabla hajauliza kitu chochote kile, akachukua koti lake refu na kisha kumvisha Sarafina aliyekuwa na nguo ya ndani pamoja na sidiria.

Akamuuliza nesi kilichokuwa kikimliza na majibu yake ni kwamba aliumia sana jinsi mtoto Malaika alivyokuwa akiumwa. Hakutegemea kumuona mtoto aliyekuwa akiumwa namna ile na wakati mama yake hakuwa na uwezo wowote ule.

Moyo wake ulichoma kupita kawaida, hakuendelea kubaki mahali hapo, akaondoka kwenda nje huku akianza kulia kwa kilio cha kwikwi. Daktari akamchukua Sarafina na kuelekea naye katika ofisi yake, huko, akamwambia kilichokuwa kimetokea kwamba mtoto wake alikuwa kwenye hali mbaya japokuwa wao kama madaktari walikuwa wakipambana kumtibu kama kawaida.

“Anasumbuliwa na degedege na ndiyo maana hali yake imekuwa mbaya namna ile,” alisema daktari huku akimwangalia Sarafina.

“Atapona?” aliuliza kwa sauti ya chini.

“Atapona. Umetokea wapi?”

“Ilala! Nilikuwa mitaani tu!”

“Umetoka Ilala mpaka huku?”

“Ndiyo! Kwa miguu! Dokta! Naomba unisaidie mtoto wangu apone,” alisema

“Mbona hukumpeleka hata Magomeni?”

“Sipafahamu! Ninapafahamu hapa na Muhimbili tu! Sikukaa sana Dar es Salaam dokta. Naomba umsaidie binti wangu,” alisema Sarafina na kuanza kulia mahali hapo.

Moyo wake ulimuuma, ulichoma, alihisi kabisa kitu chenye ncha kali kikimchoma moyoni. Aliendelea kubaki hospitalini hapo, dokta yule aliendelea kumtibu Malaika. Hakukuwa na aliyelala, kila mmoja alikuwa macho.

Yule mwanaume aliyemsaidia hakutaka kuendelea kubaki hospitalini hapo, akaondoka huku akiahidi kumtembelea tena mapema siku inayofuata

Moyo wa Sarafina ulimwambia kabisa kwamba mtoto wake hakuwa na muda mwingi wa kuishi, ilikuwa ni lazima afariki dunia kitandani pale. Alimwambia daktari kwamba ingekuwa vizuri kama angepata nafasi ya kwenda kukaa na mtoto wake chumbani mule, pembeni ya kitanda chake kwa ajili ya kufuatilia kila hatua.

Hilo halikuwa tatizo, akaruhusiwa na kuingia ndani. Macho yake yalipotua kwa Malaika, moyo wake ukauma zaidi, kitandani pale alipokuwa amelala alionekana kama mfu, mashine ya kupumulia ilikuwa puani mwake huku dripu ikining’inia juu yake.

Sarafina alilia, aliendelea kuumia, usiku mzima hakuyaruhusu macho yake kufumba, alikesha huku akimwangalia Malaika tu. Alimuomba Mungu pembeni ya kitanda cha mtoto wake, aliamini kwamba angeweza kumpa nafasi nyingine ya kuishi.

“Mungu! Nakuomba umpe nafasi nyingine. Kama umempa nafasi ya kufika hospitali salama, kwa nini usimpe nafasi nyingine ya kuwa na afya tena?” aliuliza Sarafina huku akionekana kuwa na huzuni mno.

Mpaka asubuhi inaingia, bado Malaika alikuwa kwenye hali ileile. Sarafina hakuacha kumuomba Mungu, aliamini kwamba angeweza kumponya mtoto wake. Hali yake haikubadilika lakini ilipofika saa nne asubuhi, mwili wake ukaanza kurudi katika hali ya kawaida, joto la mwili wake likaanza kupungua na mwisho wa siku kuyafumbua macho yake.

Sarafina hakuamini alichokuwa akikiona, akatoka kitini na kupiga magoti chini, akainyanyua mikono yake juu na kumshukuru Mungu. Hakuamini kama alimpa nafasi tena mtoto wake ya kufumbua macho, kwa jinsi alivyokuwa akishukuru mpaka wagonjwa wengine walishangaa.

“Sina mwingine zaidi ya Malaika wangu. Najua nitakufa kwa kansa ya matiti lakini naomba huyu aendelee kuwa kwenye hali yake ya kawaida,” alisema Malaika huku akimwangalia mtoto wake.

Siku hiyo aliendelea kubaki hospitalini hapo, kila alipokuwa akiletewa chakula kwa ajili ya kula, alishindwa, hakuwa na hamu ya kula hata kidogo. Kitu alichokihitaji wakati huo si chakula bali ni afya ya mtoto wake tu.

Madaktari na manesi walimlazimisha kula lakini alikataa, aliwaambia dhahiri kwamba hawezi kula na wakati mtoto wake hakuwa akinywa uji, angejisikia vipi kama mzazi akashiba na mtoto wake kuwa na njaa?

Ilipofika saa moja usiku hali ya Malaika ikaanza kutengemaa kwa nguvu, akarudi katika hali yake ya kawaida, aliendelea kupata nafuu jambo lililomfanya Sarafina kufurahi kwani hakutegemea lile alilokuwa akiliona.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

“Hali yake itaendelea kutengemaa, wala usijali!” alisema daktari huku akimwangalia Sarafina.

Sarafina na mtoto wake walikaa hospitalini kwa siku tatu ndipo akaruhusiwa kutoka. Hakuwa na pa kwenda, kama ilivyokuwa kipindi cha nyuma ndivyo ilivyokuwa kipindi hicho, akaanza kulala mitaani huku akiomba misaada katika magari yaliyokuwa yakipita.

Alikuwa kwenye kipindi kigumu mno, aliteseka lakini hakutaka kumuona mtoto wake akitoka mikononi mwake. Walizunguka sehemu kubwa, usiku wa saa nne ulipokuwa ukimkuta ndipo hapohapo alipokuwa akilala.

Maisha hayakubadilika! Alizurura kila kona jijini Dar es Salaam, hakuacha kuomba kwa kila mtu aliyekuwa akikutana naye njiani. Baada ya kupita miezi ndipo akabahatika kukutana na mtu ambaye alikuwa na hamu ya kukutana naye.

Siku hiyo, alinyeshewa sana na mvua, alikuwa amelowa, hakuwa na kitu, hakutaka kupumzika kwani tangu asubuhi mpaka muda huo ndiyo kwanza alipata shilingi elfu tano. Alijifunika khanga huku akiyafuata magari mbalimbali yaliyokuwa yamepanga foleni.

Wakati akiwa amelifuata gari moja la kifahari kwa lengo la kuomba, dirisha la gari likafunguliwa na msichana mmoja mrembo, aliyependeza kupita kawaida. Msichana huyo akamwangalia Sarafina, alimuonea huruma, alionekana kuteseka, mvua ilimpiga na alikuwa amemfunika Malaika kwa khanga yake ambayo haikuifanya kumzuia na maji ya mvua, aliendelea kulowa.

“Pole sana,” alisema msichana huyo huku akimwangalia Sarafina, dereva wa gari hilo alitulia, umakini wake ulikuwa mbele, alionekana kukasirika na foleni iliyokuwa ikimkabili.

“Nashukuru!”

“Mtoto wako mzuri! Anaitwa nani?” aliuliza msichana huyo.

“Malaika!”

“Ooh! Jina linaendana na yeye mwenyewe. Pole kwa mvua. Shika hii!” alisema msichana huyo huku akiingiza mkono kwenye mfuko wa kaki uliokuwa na noti nyingi kisha kutoa kiasi cha shilingi elfu hamsini na kumpa.

“Nashukuru! Nashukuru sana mama! Nashukuru sana,” alisema Sarafina huku akianza kupiga magoti, hakujali mahali alipokuwa, hakujali kama mvua ilikuwa ikinyesha sana, alichokuwa akikihitaji ni kumuonyeshea shukrani msichana huyo ambaye kwa msaada wake, na umri wake mdogo alimuita jina la mama kabisa.

“Usijali!”

Wakati wawili hao wakizungumza, macho ya Sarafina yakatua kwa mwanaume aliyekuwa akiendesha gari hilo. Alimwangalia vizuri, alikuwa David, mwanaume aliyewahi kutembea naye, akampa mimba na kisha kumuacha.

Hakutoa macho yake kwa David, aliendelea kumwangalia huku akiwa haamini kama kweli huyo alikuwa David au mwanaume mwingine aliyefanana naye kiasi kile.

“David…!” aliita Sarafina, David akashtuka, akamwangalia mtu aliyemuita, macho yake yakagongana na Sarafina, akasikia moyo wake ukipiga paaa! Hakuamini alichokuwa akikiangalia, mbaya zaidi, alipoyapeleka macho yake kwa mtoto aliyebebwa na Sarafina, alifanana na yeye kwa kiasi kikubwa, alionekana mtoto mwenye njaa, alikuwa mwembamba mno kiasi kwamba unaweza kuhisi kwamba muda wowote ule angekufa.

“David…ni wewe?” aliuliza Sarafina lakini hata kabla mwanaume huyo hajajibu, foleni ziliruhusiwa, kwa haraka sana David akapiga gia, hakuzungumza kitu, akaliondoa gari mahali hapo na kumuacha Sarafina akiwa haamini alichokiona, akabaki akiwa amesimama, akitetemeka kwa baridi kali huku mvua ikiendelea kunyesha.

“Mungu wangu! David ameniacha, hakutaka hata kunisikiliza? Anakula maisha na mwanamke mwingine huku mtoto wake akiteseka?” alijiuliza Sarafina huku akilia, kile alichokiona, hakuamini kabisa.



David alichanganyikiwa, hakuamini kile alichokiona, picha ya msichana Sarafina ikaja kichwani mwake, hakuamini kama kweli yule msichana aliyechoka, aliyekongoroka, asiyekuwa na mvuto wowote alikuwa Sarafina, yule msichana aliyekuwa akimsifia kila siku, mwenye umbo mtata.

Alinyamaza ndani ya gari, hakutaka kuzungumza kitu, alikuwa na mawazo tele. Mtoto aliyekuwa amemshika alifanana sana na yeye. Moyo wake ukamwambia kwamba mtoto yule alikuwa wake, ila swali muhimu alilojiuliza ni kuhusu mtoto yule, ile mimba hakutoa? Na kama hakutoa, ni kitu gani kilitokea mpaka kuiacha.

Wakati yeye akifikiria hayo, naye Gloria aliyekuwa pembeni yake alikuwa akifikiria yake. Kichwa chake kilichanganyikiwa, alikuwa akijiuliza maswali mengi kuhusu msichana yule, ombaomba aliyekuwa mtaani ambaye alimsaidia kiasi cha fedha.

Ilikuwaje amjue David? Kwa nini David alivyoitwa alishindwa kusema kitu chochote kile zaidi ya kubaki akimwangalia mwanamke yule kwa macho yaliyojaa mshangao mkubwa? Je, walikuwa wakijuana au? Kila alilojiuliza, alikosa jibu kabisa.

“David! Tell me something,” (David! Niambie kitu) alisema Gloria huku akimwangalia mwanaume huyo.

“What do wanna know?” (unataka kufahamu kuhusu nini?) aliuliza David.

“Who was she?” (yule mwanamke ni nani?) aliuliza Gloria.

“My classmate?”(mwanadarasa mwenzangu)

“So, why didn’t you stop the car and listen to her? Is there something wrong?” (Kwa hiyo, kwa nini hukusimamisha gari umsikilize? Kuna tatizo lolote?) aliuliza Gloria.

“Nothing!” (hakuna kitu)

Hakujua ni kitu gani alitakiwa kumwambia Gloria, jinsi alivyoonekana, msichana huyo alijaza maswali mengi kichwani mwake. Alijua fika kwamba kama angemwambia ukweli huo ndiyo ungekuwa mwisho wa yeye kuwa naye hivyo ilikuwa ni lazima ampange rafiki yake, Paschal kwa ajili ya kulitatua tatizo lile.

“Hebu subiri kwanza. Yaani yule Sarafina kanichanganya,” alisema David, hapohapo akachukua simu yake na kupiga upande wa pili.

Gloria alikuwa akisikiliza tu, alitaka kujua ukweli juu ya kile kilichokuwa kimetokea. Alimsikia David akizungumza na mwanaume kutoka upande wa pili, alikuwa Paschal ambaye pia alimfahamu kama rafiki yake mkubwa.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/Akataka kuonana naye, hilo halikuwa tatizo na hata David alipokata simu, akamwambia kwamba walitakiwa kubadilisha safari na kwenda nyumbani kwa Paschal kwa ajili kuzungumza naye kuhusu yule msichana. Gloria hakukataa, alitamani kujua ukweli hivyo kwenda huko ambapo walitumia dakika thelathini, wakafika Kijitonyama Mabatini.

“Aisee nimekutana na Sarafina,” alisema David huku akimwangalia Paschal, yaani walitakiwa kuzungumza kikawaida na kwa sababu rafiki yake huyo alikuwa mzoefu wa kuunganisha stori, hakukuwa na tatizo lolote lile.

“Wacha weee! Sipati picha anavyoringa sasa hivi! Anafanya kazi wapi, kulekule uwanja wa ndege?” aliuliza Paschal.

“Daah! We acha tu! Yule demu amekuwa ombaomba mitaani!”

“Unasemaje? Sarafina huyuhuyu kawa ombaomba?”

“Ndiyo!”

“Pamoja na maringo yake yote yale? Pamoja na kukukataa kwa kukumwagia maji, leo kawa ombaomba?” aliuliza Paschal, alichokuwa akikizungumza ndicho alichokuwa akikitaka David.

“Ndiyo! Masikini weee! Sarafina amefikia hatua ile!” alisema David huku akiangalia chini, alijifanya kuumia sana.

“Duuh! Na Gloria kamuona?”

“Nimemuona. Kumbe mlisoma naye?”

“Ndiyo! Demu alikuwa ananata yule, anajua kuringa, alikuwa anapenda magari yule, mabosi ndiyo walikuwa wanamchukua tu!” alisema Paschal.

“Masikiniiiiii! Leo ndiyo amekuwa ombaomba!”

“Ni Mungu! Nadhani anamlipa kwa kile alichokifanya. Alijua kututukana wanaume,” alisema Paschal.

Kwa jinsi walivyokuwa wakizungumza, ilikuwa ni vigumu kugundua kwamba kile alichokuwa akiambiwa Gloria kilikuwa ni uongo. Watu hao hawakupangana, hawakuzungumza kwa siri, kila kitu walichokuwa wakikizungumza kiliaminika kichwani mwa msichana Gloria na kuamini kwamba kweli Sarafina alikuwa msichana mbaya ambaye alikuwa na maringo mno.

Walipomaliza, wakaondoka, moyo wa David ukatulia, kidogo tabasamu likaanza kuonekana usoni mwake japokuwa bado alikuwa akijiuliza kuhusu Sarafina.

Maisha yaliendelea, mapenzi yaliendelea kwenda mbele, kila mmoja alimuonyeshea mwenzake jinsi alivyokuwa akimpenda. Sarafina hakutoka kichwani mwa David, moyo wake ulimuuma sana kwani alijua fika kwamba mtoto aliyekuwa na Sarafina alikuwa mtoto wake, alimuacha akiteseka mitaani na yeye akila raha na mwanamke mwingine kabisa.

“Ila sawa. Sina kosa, nilimwambia akatoe mimba, nikampa hela, kama hakutoa, hilo janga lake, mimi nilinawa mikono yangu! Sina hatia, naamini hata Mungu atanielewa,” alisema David huku akijaribu kuyatoa majonzi moyoni mwake, hakika akafanikiwa, moyo wake ukapoa, kaubaridi kakaingia, mawazo juu ya Sarafina na mtoto Malaika yakaanza kutoka, kwa kifupi ni kwamba alianza kurudi katika hali yake ya kawaida.

****

Sarafina aliendelea kusimama pale alipokuwa, hakuamini kama mwanaume aliyempa mimba, David ndiye alikuwa ndani ya gari lile, aliumia mno, akalia sana, akanyeshewa na mvua na hakutaka tena kuomba kwa siku hiyo, akaondoka kuelekea pembeni ya jengo moja kubwa, chini ya mti kisha kukaa na kuanza kulia.

Picha aliyoiona ilimuumiza mno, hakuamini kama kweli yeye ndiye aliyekuwa akipitia maisha yale huku mwanaume ambaye alisababisha kuwa hivyo hakuwa na habari naye na inawezekana hakuwa akifikiria kama alikuwa hai hapo kabla.

Alilowa hivyo hata machozi yaliyokuwa yakitiririka mashavuni mwake hayakuonekana. Alimkumbatia Malaika, alimuonea huruma, alikuwa mtoto mdogo ambaye hakutakiwa kabisa kupitia katika maisha aliyokuwa akipitia.

Ni kama Malaika hakuwa na baba kwani kila kitu alichokuwa akikifanya, alikifanya peke yake, yeye ndiye aliyekuwa kila kitu katika maisha ya mtoto huyo ambaye kwa kumwangalia tu ilikuwa ni rahisi kusema kwamba alikuwa akiumwa utapiamlo.

“Malaika mtoto wangu! Umemuona baba yako alivyoondoka? Hakujali, hataki kusikia chochote kuhusu wewe. Unapata tabu, angalia unavyonyeshewa na mvua, angalia jinsi mama yako ninavyoumwa kansa. Najua una njaa ila siwezi kukunyonyesha kutokana na ugonjwa ninaoumwa, jitahidi kunywa uji, ukishindwa hata juisi nitakununulia,” alisema Sarafina huku akimwangalia mtoto wake, ni kama alikuwa akisikia, naye alikuwa kimya akimwangalia mama yake.

“Mama yako ninateseka. Nilipanga mtoto wangu wa kwanza akasome shule za gharama, awe na kila kitu na baadaye aje kuwa rais wa nchi hii lakini kitu cha ajabu kabisa, nimekuwa ombaomba, hakuna shule tena, hakuna urais tena. Malaika, si mimi, katika maisha yako usinilaumu, ninafanya kila kitu kama mama, nipo tayari hata kufa ili uendelee kuishi, sitokuacha, utakapolia, nitalia, utakapohuzunika, nitahuzunika, utakapokufa, na mimi sitoona umuhimu wa kuishi,” alisema sarafina huku mvua kubwa ikiendelea kunyesha.

Maisha hayakubadilika, kila siku aliendelea kupata tabu zaidi na zaidi. Malaika akafikisha umri wa mwaka mmoja, hakuwa na afya njema lakini kila siku sarafina alipambana kwa ajili ya mtoto wake huyo.

Alikuwa na miaka ishirini na nne lakini muonekano wake ilikuwa ni rahisi kujua kwamba alikuwa na miaka arobaini na tatu, alizeeka, maziwa yake yalilala na kuisha kabisa, alikonda kiasi kwamba wengi wakahisi kuwa mwanamke huyo alikuwa akiumwa kifua kikuu.

Kutokana na kuzunguka kila kona jijini Dar es Salaam, Sarafina akalijua jiji, alijua mitaa yote, alijua sehemu ambazo zilikuwa na watu wenye pesa nyingi, kidogo na hata wale ambao hawakuwa na pesa za kutosha.

Kulala kwake kuliendelea kuwa kwa tabu sana, hakujali, hakutaka kuona akifa na kumuacha mtoto wake akiwa mdogo namna ile. Siku zilikatika na kukatika, alipigia kwa kiasi kikubwa na Malaika alipofikisha umri wa miaka mitano ndipo matatizo yakaanza kuonekana kwa Sarafina.

Kansa ya maziwa aliyokuwa akiumwa ikaanza kumletea madhara, akakonda zaidi, akawa mtu wa kukohoa kila wakati, maziwa yake yakaanza kutoa vidonda na alipokuwa akijaribu kuyakamua, yalitoa damu.

Alilia sana, usiku hakulala, alikuwa kwenye maumivu makali mno. Mtoto wake, Sarafina ndiye aliyekuwa akizunguka mitaani, ndiye aliyekuwa akimsaidia mama yake kuomba pesa kwa watu waliokuwa nazo.

Hakuwahi kujua elimu, hakuwahi kujua kama kulikuwa na maisha mazuri, alikulia mitaani na maisha yake yalikuwa mitaani tu. Wakati mwingine alipokuwa akienda kuomba mitaani na kupata pesa, watoto wenzake walimpiga na kumpokonya, wakati mwingine walimtishia kumuua kama tu asingewapa pesa walizokuwa wakizihitaji.

Alikua, aliutambua umuhimu wa mama yake, kwake, mwanamke huyo alikuwa kila kitu, ndiye aliyemlea, alijua kwamba alikuwa masikini, mama yake hakujiweza kutokana na kuumwa sana hivyo hata mitaani alipokuwa, aliomba pesa kwa nguvu huku picha ya mama yake akiwa mgonjwa, amelala chini ikimjia.

“Mama yangu anaumwa!” alisema Malaika.

“Anaumwa nini?”

“Anatoka damu kwenye maziwa na ametoka vidonda. Naomba unisaidie hela ya kula, nataka nikamlishe mama!” alisema Malaika, alikuwa katika kioo cha mlango wa gari, alikuwa akiongea na mwanaume aliyekuwa ndani ya gari hilo.

Walimuonea huruma, aliongea huku machozi yalimtoka. Hakutaka pesa kwa ajili ya kutumia yeye mwenyewe, alihitaji pesa kwa ajili ya kumnunulia mama yake ambaye hakuwa akijiweza, alipokuwa akilala, hakuwa akiamka mpaka usiku.

Aliendelea kukusanya pesa na alipofika mahali ambapo mama yake alipokuwepo, alimpikia chakula kwenye vyombo vichafu na kuanza kula.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

Malaika alikuwa mtoto mrembo, alichukua uzuri wa mama yake lakini ilikuwa ni vigumu kuuona uzuri wake kutokana na maisha magumu, yenye dhiki aliyokuwa akiyapitia na mama yake.

Alilia, kila alipokuwa akimwangalia, alijua kabisa kwamba alikuwa akienda kufa kitu kilichokuwa kikimletea majonzi makubwa moyoni mwake. Hakuacha kumuuliza kuhusu baba yake, kila siku alimuuliza lakini mama yake hakujibu zaidi ya kulia.

“Yupo wapi?” aliuliza Malaika.

“Alikufa!”

“Alikufa?”

“Ndiyo!”

Alitamani kumuona baba yake, alipoambiwa kwamba alikufa, moyo wake ulimuuma sana. Alilia kila siku, kila alipokuwa akimwangalia mama yake, alimuona akiwa mpweke na kitu ambacho alikiona ni kuwa alikuwa na mawazo ya kumfikiria marehemu baba yake.

Alitamani kusoma lakini hakujua angeanzia wapi. Hakujua kusoma wala kuandika, kitu pekee alichokijua maishani mwake ni kuamka asubuhi, kwenda barabarani kuomba na mchana kurudi nyumbani.

Hali ya Sarafina iliendelea kuwa mbaya, kila siku kwake yalikuwa mateso makubwa, alilia kwa maumivu makali na wakati mwingine alimuomba Mungu afe tu kwani kama kumlea Sarafina, alikuwa amekua kidogo kiasi kwamba angeweza kuyaendesha maisha yake kwa kuombaomba mitaani kama alivyokuwa akifanya.

Mitaani huko hakukuwa salama, kila mtu alimtamani Sarafina, alikuwa msichana mdogo mno, ila alipofikisha miaka sita na kifua chake kuanza kujaa, wanaume wakatokea kumtamani na kila mmoja akataka yeye awe wa kwanza.

“Ila kanavutia haka katoto!” alisema jamaa mmoja, alikuwa muuza mitumba wa Keko.

“Kweli kabisa. Kile kifua ukikipata, unakishikilia vilivyo! Ngoja tutumie hela tumpate, tukianza naye mdogomdogo, mwisho wa siku tunamvuta magetoni na tunapiga wote wawili! Au unaogopa?” aliuliza jamaa huyo.

“Wala siogopi. Ila mimi niwe wa kwanza!”

“Haina noma.”

Malaika hakujua kama wanaume walikuwa wakimvizia, kila siku aliamini kwamba watu wote walikuwa wakiwaonea huruma watu wa mitaani, hakujua kama kulikuwa na wanaume wengine walikuwa wakimtamani kwa sababu tu kifua chake kilianza kujaa.

Wanaume hao wakajifanya kama marafiki zake, kila siku alipokuwa akienda maeneo ya Keko kuomba pesa, walimgawia kiasi kikubwa kwake cha shilingi elfu mbili pasipo kujua kama wanaume hao walikuwa na malengo yao vichwani.

Alifurahia, alimwambia mama yake bahati aliyokuwa akiipata kila siku. Sarafina alikuwa na machale, alijua kabisa kwamba hao hawakuwa watu wazuri, alimzuia Malaika kwenda huko lakini hakusikia, hakuwa tayari kuziacha pesa hizo.

“Mungu naomba umlinde mtoto wangu. Ningekuwa na nguvu ningekwenda hukohuko. Ninashindwa hata kutembea, ninaoza huku nikijiona, Mungu! Naomba umlinde mtoto wangu,” alisema Sarafina huku akiwa amelala.

Maziwa yake yalioza kabisa, yalikuwa yakitoa harufu mbaya, kansa ilimtafuna kwa kiasi kikubwa, aliteseka mno na kila siku alimuomba Mungu amuue lakini kifo hakikumsogelea hata kidogo.



Ilikuwa ni hatari kwa Malaika lakini hakutaka kuacha, akatokea kuwazoea wanaume ambao kila siku alipokuwa akienda walimpa shilingi elfu mbili kiasi ambacho kwake kilionekana kuwa kikubwa mno.

Binti huyo mdogo alipokuwa akifika kijiweni kwao, walikuwa wakizungumza naye, walijenga mazoea lakini vichwa vyao vilikuwa vikifikiria kumbaka tu kwani pamoja na uzuri wake, kifua chake kiliwatamanisha mno na kuona kwamba kumuacha lilikuwa kosa la jinai.

“Leo umependeza,” alisema jamaa mmoja huku akimwangalia Malaika aliyekuwa akitabasamu.

“Ahsante!”

“Baadaye njoo uchukue hela nyingine, umesikia mtoto mzuri?” alisema jamaa huyo.

“Sawa. Nitakuja kaka!”

Kwake, hakuona kama watu hao walikuwa watu wabaya, jinsi walivyokuwa wakitabasamu kila alipokuwa akizungumza nao ilimuhakikishia kwamba walikuwa watu wazuri waliokuwa na lengo la kumsaidia.

Ilipofika saa kumi na moja jioni, Malaika akarudi mahali hapo ambapo jamaa mmoja akampigia simu mwenzake na kumwambia kwamba yule binti mrembo mwenye maziwa ya saa sita alifika kijiweni hivyo angekwenda naye magetoni kama walivyokubaliana.

“Tena muwahishe, nakusubiri na taulo hapa,” alisema jamaa huyo wa upande wa pili.

Kwa Malaika hakukuwa na tatizo lolote lile, hata alipoambiwa amfuate mwanaume yule wala hakugoma, aliwazoea, walikuwa wakimsaidia sana, kwake, walikuwa msaada mkubwa ambapo kila siku alipokuwa akitoka nyumbani, kitu cha kwanza kabisa kilikuwa ni kukumbuka kwamba kulikuwa na elfu mbili sehemu.

Hakukuwa mbali sana, wakafika nje ya nyumba hiyo. Jamaa alipomwambia Malaika waingie ndani, kwanza akagoma, akahisi kulikuwa na jambo baya. Alimwambia jamaa huyo lakini kutokana na maneno yake mengi ya ushawishi, Malaika akaingia ndani, katika chumba ambacho hakikuwa na kiti zaidi ya kitanda.

“Njoo ukae hapa!” alisema jamaa huku akimvuta Malaika kutoka chini alipokaa.

Alikuwa na uchu, kila alipomwangalia mtoto Malaika mwili wake ulisisimka. Kifua cha Malaika kilimchanganya, mawazo yake yalikuwa mbali kabisa, alijifikiria akiwa na msichana huyo kitandani huku wakila tunda.

Akamvuta Malaika mpaka kitandani, akaanza kumshika huku na kule. Msichana huyo mdogo alikuwa akitetemeka, aliogopa, hakutegemea kukutana na mambo kama hayo ndani ya chumba hicho.

Huku akiwa hajui afanye nini, jamaa huyo akatoa elfu mbili nyingine, kutokana na umasikini mkubwa, kiasi hicho kilionekana kuwa kikubwa kwake, hivyo akakichukua, akalazwa kitandani, japokuwa alikuwa akiogopa lakini akakubali kulala.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

Jamaa huyo hakutaka kuchelewa, kwa haraka sana akaanza kumvua nguo Malaika, kifua kile kilichokuwa kikionekana ndani ya nguo, kikawa nje kabisa, jamaa akakiparamia kisha kumvua nguo yake ya chini.

Malaika alikuwa akilia tu, muda mwingi alikuwa akijitahidi kumtoa mwanaume huyo kifuani kwake lakini hakutoka, aling’ang’ania kama ruba. Kwa kasi kubwa akaanza kuivua nguo yake ya ndani, dakika moja tu, Malaika akawa mtupu kabisa na hivyo jamaa kuanza kumuingilia.

Malaika akaanza kulia kwa maumivu makali chini ya kitovu, sauti yake haikutoka kwa kuwa alizibwa mdomo. Alilia mno, alihangaika kujitoa mikononi mwa mwanaume huyo lakini akashindwa kabisa.

Mshipa ukakatika, damu zikaanza kutoka chini ya kitovu. Alisikia maumivu makali mno, zaidi ya maumivu ya kuchomwa na kitu cha moto. Jamaa hakujali machozi ya Malaika, hakujali kama alikuwa binti mdogo, alichokuwa akikijali ni kupiga pushapu, kwenda juu na kurudi chini.

“Subiri! Subiri kwanza! Tulia hivyohivyo,” alisema jamaa huku akiendelea kumbaka Malaika.

Wakati akiendelea, mlango ukafunguliwa na mwanaume mwingine kuingia huku akiwa na taulo, alipomuona mwenzake akiwa juu ya kifua cha Malaika, naye akafua taulo lake na kukaa pembeni, kazi ya kumziba mdomo Malaika ikawa yake.

“Fanya fastafasta!” alisema jamaa huyo.

Mwenzake alichukua dakika tano mpaka kumaliza, alipotoka tu, akaingia yeye na kuanza kumbaka Malaika. Yalikuwa ni mateso, maumivu makali lakini wote hawakujali. Jamaa huyo alichukua dakika kumi, Malaika akawa hoi, akawa anashindwa hata kukisogeza kiungo chochote cha mwili wake.

Chini kulichakaa, kulitoka damu mpaka kukauka, majimaji yalitoka mpaka kukauka, kulibadilika rangi na kuwa pekundu kabisa, paliuma, Malaika akahisi kama kulikuwa na mtu alichukua mkaa wa moto na kumuingizia sehemu za siri.

“Nakufa! Nakufaaaa…” alisema Malaika kwa maumivu makali.

Wanaume wale walitulia pembeni, walimwangalia msichana huyo, walipoona kwamba ametulia, wakaanza kumuingia kwa mara ya pili. Siku hiyo ilikuwa ni kama hukumu ya Malaika maishani mwake, maumivu ambayo aliyasikia alishindwa kusimulia.

Walichukua zaidi ya dakika arobaini na tano ndipo walipotulia huku tayari ikiwa ni saa moja kasoro usiku. Walipumzika na ilipofika maira ya saa mbili usiku, wakamtoa, Malaika akatoka chumbani mule, hata kutembea vizuri hakuweza, alikuwa akichuchumia kama mtu aliyechomwa na mwiba unyayoni.

Alikuwa akilia, moyo wake ulijuta kuingia ndani ya chumba kile. Bado chini kulikuwa na maumivu makali, hakujua ni kwa namna gani angemwambia mama yake kile kilichokuwa kimetokea.

Alitembea kwa mwendo wa taratibu, maumivu yalipokuwa yakipungua, alikuwa akijitahidi kukimbia. Alichukua masaa mawili mpaka kufika alipokuwa akiishi kibandani na mama yake, alipofika, moja kwa moja akaingia ndani huku akipanga kumwambia mama yake kila kitu kilichotokea.

****

Sarafina alibaki ndani ya kibanda kile, alilala juu ya boksi lake kama kawaida. Kansa ilimtafuta vilivyo na muda huo aliona kabisa mwisho wake ukiwa umekaribia. Alikuwa akilia akiomba msaada, hakukuwa na mtu aliyetokea kumsaidia.

Alitamani binti yake awepo mahali hapo amsaidie lakini hilo halikutokea. Alilala juu ya boksi na kuanza kukumbuka maisha yake, alikumbuka jinsi alivyokuwa akiteseka, aliyatoa thamani maisha yake, alijitoa sana maishani mwake na lawama zote alimpa David ambaye alimfanya kuwa mahali hapo.

Maziwa yake yalikuwa yameoza sana, yalitoa harufu mbaya iliyonuka katika kibanda kizima. Mwanzo alipokuwa akiyakamua yalitoka damu lakini muda huo yalibadilika, hayakuwa yakitoka damu, yalitoka usaha tena bila hata kukamua.

Nzi walijaa kibandani, alishindwa kuwafukuza, mwili wake haukuwa na nguvu hata kidogo. Aliteseka, hakuamini kama mwisho wake ungekuwa wa mchungu kiasi hicho. Ilipofika saa moja na nusu usiku, akaanza kuhisi baridi kali miguuni mwake, akaanza kutetemeka katika kibanda kile.

Hizo zilikuwa hatua za mwisho, roho yake ilikuwa ikikaribia kutoka. Alimshukuru Mungu kwa kila kitu, alimshukuru kwa mwisho wake, alimshukuru kwa yote ambayo yalitokea katika maisha yake.

Hakujua Malaika angekuwa nani huko baadaye, alimshukuru Mungu zaidi kwa kumpa ujasiri wa kukataa kutoa mimba aliyokuwa nayo ya mtoto Malaika. Alisikia kabisa mwili wake ukianza kuwa wa baridi lililoanzia miguuni.

Mapigo yake ya moyo yalikuwa yakishuka taratibu. Akayafumba macho yake, akamuomba Mungu, sala pekee aliyokuwa akimuomba ni kumlinda mtoto wake Malaika katika maisha yake yote.

Japokuwa David ndiye aliyemsababishia kuwa katika hali hiyo, akamuomba Mungu amsamehe, asahau kila kitu, hakutaka kufa pasipo kumsamehe mwanaume huyo ambaye alimliza na kumfanya kufika katika maisha hayo.

Wakati akiomba yote hayo, mwili wake uliendelea kushika baridi lililokuwa limefika kiunoni, alikuwa kama mtu aliyepooza, alitulia, aliuona mwisho wake. Alikufa kitu kimoja baada ya kingine na muda huo ulikuwa ni wakati wa roho yake kufa.

“Mungu! Nimemsamehe David, ninahitaji umuangazie katika maisha yake, mpe baraka tele, mbariki ila naomba umpe hata nafasi ya kumkumbuka mtoto wake,” alisema Sarafina huku akilia.

“Ni maisha niliyochagua kuishi! Najua niliwaumiza watu wengi, niliwakera wazazi wangu. Mungu, nimemkumbuka yule kijana Richard! Inawezekana alikuwa na mapenzi ya dhati kwangu! Nilimkataa, naomba umsahaulishe kuhusu mimi, naomba usimkutanishe na binti yangu kwani sitaki ajue chochote ambacho kiliendelea katika maisha yangu,” alisema Sarafina na kuendelea, baridi lilipanda na kufika tumboni, na kila lilipopanda, sehemu hizo zilianza kufa.

“Mungu! Naomba umlinde Malaika. Sikutoa mimba yake kwa kuwa niliamini ungempigania. Nisingeweza kuitoa kwani sikujua atakuja kuwa nani hapo baadaye. Ni mtoto wangu pekee aliyenipigania, Mungu, naomba umlinde, naomba umpiganie na vishawishi vyote. Najua kwamba ninakufa huku nikimuacha, najua ni kwa jinsi gani ataumia. Mtie nguvu, kuwa faraja yake moyoni mwake, naomba umtetetee kama ulivyowatetea watumishi wako. Mungu wangu. Naikabidhi roho yangu mikononi mwako. Amen,” alisema Sarafina, baridi lilipanda mpaka shingoni mwake, akayafumba macho yake, Mungu akachukua roho yake. Akafariki kwenye maumivu na mateso makali ya ugonjwa wa kansa.



CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

Richard akaingia nchini Marekani, moyo wake ulikuwa kwenye maumivu makali, hakuamini kama alimkosa msichana ambaye alimpenda kwa moyo wa dhati, msichana ambaye kila siku katika maisha yake alimpa nafasi ya kwanza moyoni mwake.

Alilia na kuhuzunika, alimpenda Sarafina kwa mapenzi ya dhati. Hakukuwa na mtu aliyejua ni kwa jinsi gani alimpenda msichana huyo. Alijaribu kumwambia sana lakini hakueleweka, alionekana muongo kama wanaume wengine.

Nchini Marekani hakutaka kujiingiza kwenye uhusiano na msichana yeyote yule, moyo wake uliamini kwamba kuna siku angekutana na msichana Sarafina, hata kama angekuwa amezaa, kwake kuishi na msichana mwenye mtoto halikuwa na tatizo lolote lile, alichokuwa akikiangalia ni moyo wake,e alitaka uridhike, ufurahie kwa kile kilichokuwa kimetokea.

Baada ya kukaa hotelini kwa siku mbili huku akimfikiria Sarafina, hatimaye siku iliyofuata ilikuwa ni kwenda katika Chuo cha Kikuu cha Mississippi na kuanza masomo chuoni hapo.

Akili yake ilitulia, hakutaka kumfikiria msichana yeyote yule, aliyekuwa akimfikiria kwa wakati huo alikuwa msichana Sarafina tu ambaye hakujua alikuwa mahali gani. Maisha yalisonga chuoni hapo, uwezo wake haukuwa mkubwa sana, ulikuwa wa kawaida ila kutokana na ucheshi wake, watu wengi wakatamani sana kuzungumza nayee.

Alikuwa akijua mambo mengi, alisoma vitu vingi mno, alizijua historia nyingi kichwani mwake kiasi kwamba wanafunzi chuoni hapo wakampa jina la Encyclopedia (Kitabu cha Hifadhi Matukio Mengi Yaliyotokea Duniani).

Watu wengi walipenda kuzungumza naye, kuwa karibu na watu wengine, kubadilishana nao mawazo hatimaye akaanza kumsahau msichana Sarafina. Akawa akifanya mambo yake na watu wengine, yale maumivu aliyokuwa nayo kipindi cha nyuma yakapotea kabisa kitu ambacho kilimpa furaha na amani moyoni mwake.

Aliendelea kuwafurahisha watu wengi kuhusu matukio mengi yaliyopita kama kutengenezwa bustani inayoelea, mpiganaji wa Kihispania, CID jinsi alivyokuwa akiitetea Dini ya Kiislamu, mchoro wa Mona Lisa ulivyotumia miaka zaidi ya kumi kuchorwa, kuibwa na kupatikana, maisha ya mwanamashairi William Shakespear, mwanamke aliyekadiriwa kuwa na uzuri kuliko wote, Cleopatra kiasi cha kuolewa na ndugu zake wawili akiwemo mwanaume mwingine, Mark Antony.

Kila alichokuwa akiwaambia watu walibaki wakimshangaa, hawakuamini kama kulikuwa na mtu aliyekuwa akijua vitu vingi kichwani mwake. Wanawake wakaanza kumpenda na mtu ambaye alimtamani kila siku alikuwa msichana aliyeitwa Bianca Massawe.

Huyu alikuwa msichana mrembo, aliyekuwa akivutia kwa sura ambaye naye alikuwa mwaka wa kwanza chuoni hapo. ALipenda kuwa na Richard kila sehemu alipokuwa, mara nyingi alikuwa akimfuata na kuzungumza naye, alimzoea na kila siku alikuwa akijiuliza ni kwa namna gani angeweza kumwambia jinsi moyo wake ulivyokuwa ukijisikia juu yake.

Alivumilia, aliuona ugumu mbele yake kwani kila alipokuwa akiingizia stori za kimapenzi, Richard alimtoa nje ya mada na kumuingizia mambo mengine kabisa.

“Richard, mapenzi yanauma sana,” alisema Bianca huku akimwangalia Richard.

“Najua!”

“Moyo wangu unahisi kitu kimoja kizito sana juu yako,” alisema Bianca huku akimwangalia mwanaume huyo.

“Bianca! Hivi nilishawahi kukwambia kuhusu lile sanamu la Liberty liiloshika mwenge la hapo New York?” aliuliza Richard.

“Hapana!”

“Lile lilikuwa ni zawadi kutoka nchini Ufaransa. Yaani baada ya bifu kubwa la Ufaransa na Uingereza katika kutawala makoloni, Uingereza alipopigwa vita na Marekani na kuondoka Julai 4, mwaka 1776, Ufaransa ikafurahi na hivyo jamaa mmoja aliyeitwa Gustave Eiffel akauchora mchoro wa sanamu hilo na akalitengeneza kisha kupewa Marekani ambao wakaliweka Manhattan jijini New York kwenye kakisiwa kadogo tu. Ukifika tu utaliona, lipo karibu na Bandari ya New York,” alisema Richard mfululizo ili Bianca asimwambie kuhusu mapenzi.

“Sawa. Nashukuru kwa kuniongezea elimu. Turudi kwenye mada yetu kuhusu lile suala,” alisema Bianca.

“Halafu kuna kitu nilisahau kukwambia. Huyu jamaa aliyetengeneza lile sanamu la Liberty anayeitwa Gustave Eiffel ndiye aliyetengeneza ule mnara mkubwa pale Ufaransa unaoitwa Eiffel, ulipewa jina hilo kumuenzi,” alisema Richard, japokuwa alikuwa akiongea vitu vya maana lakini kwa Bianca viliingia sikio la kushoto na kutokea la kulia.

“Sawa. Kwa hiyo?”

“Nitazungumza na wewe. Ngoja nikasome kidogo. Nataka nijue mengi kuhusu Leonardo Da Vinci. Nikishakamilisha, nitakwambia,” alisema Richard, hapohapo akasimama na kuondoka zake.

Bianca akabaki akiwa amesimama tu, alichanganyikiwa, moyo wake uliuma, hakujua ni sababu gani iliyomfanya mwanaume huyo kutokutana kusikia chochote kuhusu mapenzi. Wakati mwingine alibaki akishangaa huku kichwa chake kikiwa na maswali mengi mno.

“Kwa nini hataki? Hajawahi kuwa na mwanamke? Kaumizwa au? Hapana! Nitahakikisha mpaka nampata!” alisema Bianca huku akionekana kupania haswa. Hakutaka kusikia lolote lile, alichokitaka ni kuwa na Richard tu.

****

Bado serikali ya Tanzania ilikuwa ikipambana kuhakikisha kwamba biashara ya madawa ya kulevya inateketezwa nchini. Kila mtu kwa wakati huo alikuwa akipambana, viongozi wengi walikamatwa na kufikishwa katika vituo mbalimbali vya polisi kwa ajili ya kuhojiwa kwa tuhuma za kujihusisha na madawa ya kulevya.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

Kila siku vijana waliendelea kuharibika kwa kutumia madawa hayo. Serikali kwa kushirikiana na jeshi la polisi ilijitahidi kuchunguza kujua mahali madawa hayo yalipokuwa yakiingiziwa.

Waliwafahamu watumiaji, hawakutaka kudili nao, walichokuwa wakikitaka ni kuwafahamu waingizaji kwani kama wangewabana hao basi ingekuwa rahisi kwao kuwafanya watumiaji kukosa unga na mwisho wa siku kupotea kabisa.

Kazi ilikuwa kubwa, walipokuwa wakizuia uingizaji kwa uwanja wa ndege, waingizaji waliingiza njia nyingine, maduka mengi ya Bureau De’Change yalikuwa yakitumiwa sana katika uingizaji huu.

Wafanyabiashara wakaanza kuagiza unga wa ngano kutoka nje na nafaka nyingine lakini ndani yake kulikuwa na unga huo haramu ambao kuuona tu ilikuwa kazi kubwa.

Wakati polisi wakiendelea na upelelezi wao wa kimyakimya, hawakujua kama muingizaji mkuu alikuwa Mzee Mpobela. Huyu alikuwa bilionea mkubwa, japokuwa alikuwa na biashara nyingi, kampuni lakini biashara yake nyingine kubwa ilikuwa ni usafirishaji wa madawa ya kulevya.

Aliwatumia vijana wengi katika biashara hiyo, aliwasafirisha kwa ndege na kufanya mipango yake katika viwanja vya ndege. Hakukuwa na aliyejua alichokuwa akikifanya lakini alikuwa ni mtu mwenye nguvu sana ambaye alipokuwa akiamua kufanya jambo fulani, alilifanya bila tatizo.

Alimpenda binti yake Gloria, kitendo cha mwanaume David kujitokeza kwa ajili ya kumuoa, aliridhika naye, aliahidi kugharamia kila kitu lakini mwisho wa siku mkewe aingie ndani ya ndoa.

“Nitagharamia kila kitu katika harusi yako na David. Unataka iwe lini?” aliuliza Mzee Mpobela.

“Miezi miwili ijayo!” alijibu Gloria.

“Basi usijali binti yangu!”

Aliwataarifu marafiki zake kwamba alikuwa akitarajia kuolewa na David. Kama alivyokuwa na furaha, hata marafiki zake walifurahi kwani kama hamu ya kuolewa, Gloria alikuwa nayo kubwa mno.

Upande wa pili biashara iliendelea kufanyika. Serikali ikatilia mkazo na mwisho wa siku watu waliokuwa wakitumwa kuingiza madawa hayo Tanzania wakawa wakikamatwa hovyo kitu kilichomfanya Mzee Mpobela kuchanganyikiwa.

“Tumebaki na vijana wangapi?” aliuliza Mzee Mpobela.

“Watatu!”

“Haiwezekani!”

“Ndiyo kiongozi. Watatu!”

“Nitafutieni vijana wengine wa kwenda Brazil,” alisema Mzee Mpobela.

Vijana wakatafutwa lakini walikosekana, kila mmoja aliogopa kwani kazi ya kuingiza unga ilikuwa ni ya hatari sana kipindi hicho ambacho serikali ilikuwa imechachamaa.

“Kama vijana wanaogopa, nitazungumza na David. Mzigo wa Brazil ni muhimu sana,” alisema Mzee Mpobela.

Hakutaka kuchelewa, haraka sana akampigia simu David na kuomba kuonana naye. Gloria hakutakiwa kufahamu kitu chochote kile, alimwambia kwamba kukutana nao iwe siri yao tu.

Hilo halikuwa na tatizo, baada ya dakika kadhaa wakaonana katika Hoteli ya Serena na kuanza kuzungumzia suala hilo. Mzee huyo alimwambia David kila kitu alichotaka kumwambia, akamtoa hofu kwamba kila kitu kingekwenda kama kilivyotakiwa kwenda.

Alihakikishiwa kulindwa kwa nguvu zote, hofu ikamuondoka moyoni na kumwambia mzee huyo kwamba alikuwa tayari kwenda kuchukua mzigo nchini Brazil.

“Nashukuru sana! Ila kuwa makini!” alisema Mzee Mpobela.

“Hakuna shida. Wewe niamini mimi kwamba nitauchukua mzigo na kukufikishia bila tatizo lolote. Hata uwanja wa ndege wakiweka polisi wote nchini Tanzania, mzigo utaingia tu,” alisema David huku akitoa tabasamu pana.

“Nashukuru sana mkwe wangu! Ukitoka huko, harusi inatakiwa kufanyika,” alisema Mzee Mpobela huku akiachia tabasamu pana usoni mwake.

“Ahsante sana kwa kunishirikisha katika jambo hili!” alisema David.

“Haina shida. Ila kumbuka ni siri! Usimwambie Gloria.”

“Haina shida.”

“Deal?”

“Deal!”



Malaika akaingia ndani ya kibanda chao, alimuona mama yake akiwa amelala chini, alikuwa kimya, alikuwa amefariki dunia, Malaika hakuwa na hofu, moyo wake ulimwambia kwamba mama yake alikuwa amelala hivyo angefanya kazi nyingine na baadaye kumuamsha.

Akaanza kuosha vyombo, kichwa chake kilikuwa na mawazo tele, hakujua kama alitakiwa kumwambia mama yake kutokana na ukatili aliokuwa amefanyiwa au la. Alipomaliza, akawasha moto na kuanza kupika.

Muda wote alikuwa akibubujikwa na machozi, bado aliendelea kusikia maumivu makali katikati ya mapaja yake. Alihisi kabisa kulikuwa na majimaji yakiteremka mpaka mapajani mwake.

Hakujua kama zilikuwa damu au majimaji ya kawaida. Kila wakati alikuwa akiyafuta machozi yake, kumbukumbu ya kile alichokuwa amefanyiwa kilirudi kichwani mwake, kilimuumiza kupita kawaida.

Alipomaliza kupika, akaweka sahani karibu na mama yake kisha kuanza kumuamsha. Alimuamsha kwa kumuita, Sarafina akawa kimya, akahisi kwamba inawezekana alikuwa amechoka sana hivyo kumgusa na kumtingisha.

Hali haikubadilika, bado Sarafina alikuwa kimya pale chini alipokuwa amelala. Malaika akashtuka, akahisi kwamba kuna kitu kilikuwa kimetokea, akazidi kumwamsha mama yake lakini hakuamka, mbaya zaidi kila alipokuwa akimsukuma huku, alikwenda bila kubisha chochote kile.

Akashtuka, mapigo ya moyo yakaanza kumuenda mbio, akahisi kwamba mama yake alikuwa amekufa, machozi yakaanza kumtoka na kutiririka mashavuni mwake. Akaupeleka mkono wake katika upande wa moyo wa mama yake, haukuwa ukidunda, ulikuwa umetulia, hapo akawa na uhakika kwamba mama yake alikuwa amekuga.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

Aliumia mno, machozi yaliyokuwa yakimtoka, yakaongezeka, akalia kwa kumuita mama yake, hakuamini kilichokuwa kimetokea, mwanamke ambaye kila siku alikuwa akimthamini, aliyekuwa akimpenda kwa mapenzi ya dhati, leo hii alikuwa naye kimwili lakini kiroho hakuwa naye.

“Mama! Mama! Mama amkaaaa…” alisema Malaika kwa sauti huku akimwamsha mama yake.

“Mama usiniache, mama amka uniangalie, mama nimekuja, mama nimekupikia, amka ule, amka mama yangu, naomba usife, mama usiniache, mama, mama, mama, mama yafumbue macho yako, mtoto wako nimerudi mama, naomba usiniache mama, nitaishi na nani? Nani atanipenda? Nani atanijali? Mama amka mama,” alisema Malaika huku akiendelea kulia.

Sauti yake kali, kilio chake ndicho kikawaita watu wengine waliokuwa wakipita njia na kuingia humo ndani. Wakajua kwamba kulikuwa na tatizo, walipoingia, wakamkuta msichana huyo akimuamsha mama yake lakini hakuamka.

Kitu cha kwanza kabisa kilikuwa ni kumtoa ndani na kumuweka nje huku mwanaume mwingine akimzuia kuingia ndani. Wanaume wale waliokuwa humo wakagundua kwamba mwanamke huyo alifariki dunia huku akinuka kuupita kawaida.

Walisikitika, hawakuamini kile walichokuwa wamekiona, kifuani mwa Sarafina, alikuwa ameoza, alitoa harufu kali hali ambayo wakati mwingine iliwafanya kuhisi kwamba mwanamke huyo alifariki muda mrefu na wakati huo alikuwa ameoza.

“Mbebeni tumpeleke hapo Amana,” alisema mwanaume mmoja na hivyo kumbeba.

Malaika alilia mno, alipiga kelele, kila mtu aliyekuwa akimwangalia aliona ni kwa jinsi gani msichana huyo alikuwa ameumia moyoni mwake. Mwili ukatolewa ndani ya kibanda kile na kisha kupelekwa katika Hospitali ya Amana ambao haikuwa mbali kutoka hapo walipokuwa.

Huo ndiyo ulikuwa mwisho wa kumuona mama yake. Alisikitika mno, hakumfahamu baba yake, aliambiwa kwamba mwanaume huyo alifariki dunia miaka mingi iliyopita, kipindi ambacho alikuwa mdogo kabisa.

Baada ya kumzika mama yake katika Makaburi ya Mburahati, akaendelea kuishi maisha yake ya kuhangaika kutafuta chakula. Akahama kule alipokuwa akiishi na mama yake na kuhamia Mitaa ya Kariakoo.

Huko, akaungana na wenzake wengi waliokuwa wakiomba na kulala mitaani kila siku. Maisha yaliendelea kuwa ya shida mno, hakukuwa na nafuu hata kidogo. Si yeye tu aliyekosa chakula bali hata wenzake pia walikosa.

Wakati mwingine alikuwa akikaa peke yake na kumkumbuka mama yake, moyo wake ulimuuma kumpoteza mwanamke huyo ambaye kwake alikuwa kila kitu. Alihuzunika na kulia lakini machozi na huzuni zake hazikuweza kumrudisha mwanamke huyo duniani.

Japokuwa alikuwa mtoto wa mitaani lakini uzuri wake haukujificha, wavulana wengi waliokuwa wakimuona huko mitaani, walimpenda, walitamani sana kufanya naye mapenzi kwani alikuwa akilipa na hata kifua chake kilionyesha kabisa kuwa kibichi.

Kila siku usiku alikuwa akilala na wenzake, watoto wa mitaani zaidi ya ishirini. Walikuwa wakijikusanya katika maduka mbalimbali hapo Kariakoo na kulala pamoja. Hayo yalikuwa maisha yao ya kila siku, baridi lilikuwa likiwapiga mno, mvua iliponyesha, maji yaliwalowanisha, kwa kifupi, mbali na mateso yote waliyokuwa wakipata hawakuweza kupata msaada wowote ule.

“Amka…amka,” alisikia sauti ya mwanaume mmoja, alikuwa amemfuata pale alipokuwa amelala. Malaika akashtuka kutoka usingizini na macho yake kukutana na mwanaume mmoja, alimjua, alikuwa Ibrahim, kijana mwenzake wa mitaani ambaye alikuwa akizunguka naye mitaani kuombaomba fedha.

“Nini?” aliuliza Malaika.

Ibrahim hakutaka kusikia kitu chochote kile, baridi lilikuwa kali na kitu pekee alichokuwa akikihitaji mahali hapo ni ngono tu. Alimtamani sana Malaika, kwake, kila alipokuwa akimwangalia alimtamani kupita kawaida.

Hakutaka kumuona akichukuliwa na mwanaume mwingine, hakutaka kuona binti huyo mrembo akitembea na mwanaume mwingine, alimtamani na kwake alionekana kama mwanamke wake wa ndoto.

Alichokihitaji usiku huo ni kufanya naye ngono tu. Hakutaka kusikia kitu chochote kile, alimtamani kwa kipindi kirefu na muda huo ndiyo ulikuwa wa kufanya naye mapenzi. Malaika aliogopa, aliyakumbuka maumivu aliyoyasikia kipindi cha kwanza alipobakwa, hakutaka kuona hilo likitokea, alitaka kuona akiishi maisha mazuri na si kubakwa kama ilivyokuwa kipindi cha kwanza.

“Hapana! Sitakiiiii! Sitakiiiiiii!” alisema Malaika huku akijaribu kumtoa Ibrahim katika mwili wake.

“Nimesema tulia. Nitakuchinja,” alisema Ibrahim kwa sauti ya kitemi huku akimuwekea kisu Malaika shingoni mwake.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

Malaika akaogopa, moyo wake ukajawa hofu, akajua kwamba kama angepiga kelele basi angeweza kuchinjwa kama alivyoambiwa. Haraka sana Ibrahim akaanza kumvua nguo. Hakukuwa na mtu aliyeona, wote walikuwa wamelala fofofo kutokana na kuchoka sana.

Alipohakikisha amemvua sketi Malaika, na yeye akafungua zipu ya suruali yake na kuanza kumbaka msichana huo mahali hapo. Malaika alilia mno, hakuamini kama alikuwa akibakwa kwa mara ya pili.

Hakusikia maumivu makubwa kama kipindi cha nyuma, alijitahidi kutaka kupiga kelele lakini kiganja cha Ibrahim kiliufunika mdomo wake vilivyo. Mwanaume huyo alichukua dakika kumi nzima kumbaka, alipomaliza, akajiweka pembeni na kufunga zipu ya suruali yake.

“Na kesho tena,” alisema Ibrahim huku akimwangalia Malaika aliyekuwa akilia kwa kuugumia kwa maumivu makali.





ITAENDELEA