MIMI NI MWENYE DHAMBI NISAMEHE MUNGU - 1

 

IMEANDIKWA NA : NYEMO CHILONGANI



*********************************************************************************





Simulizi : Mimi Ni Mwenye Dhambi Nisamehe Mungu

Sehemu Ya Kwanza (1)



Mwenyekiti wa Chama cha Vijana cha Casfeta (Christian Ambassador Students Fellowship Tanzania), Samuel Mpelele alikuwa akiendelea kuhubiri katika mkutano wa Injili uliokuwa ukifanyika katika Uwanja wa mpira wa Chekereni.

Huo ulikuwa mkutano wa Injili ulioandaliwa na vijana waliookoka mkoani Kilimanjaro. Watu walikuwa kimya uwanjani hapo huku wakimsikiliza Samuel ambaye alikuwa akitiririka jasho jingi huku akiendelea kuhubiri mahali pale.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

Kila mtu alikuwa akiingiwa na maneno yale ambayo alikuwa akiyaongea katika mkutano ule kwa kutumia kipaza sauti kilichoonganishwa na spika kadhaa zilizokuwa katika uwanja huo. Samuel alionekana kujawa na nguvu za Mungu, kadiri alivyokuwa akihubiri na ndivyo ambavyo watu walizidi kupiga makofi huku wengine wakianza kulia.

Huo ulikuwa ni mkutano wa pili kuandaliwa na wanafunzi wa Chama cha Casfeta mkoani Kilimanjaro, mkutano ambao ulikuwa ukiongozwa na mwenyekiti wa chama hicho mkoani hapo, Samuel Mpelele, mwanafunzi aliyekuwa akisoma katika shule ya Uhuru hapo Kilimanjaro. Watu waliokuwa wakimsikiliza ambao hawakuwa wameokoka, siku hiyo wakaokoka kwani maneno ambayo alikuwa akiongea mahali pale yalionekana kumgusa kila mmoja.

Samuel Mpelele alikuwa mtoto wa mchungaji Christopher Mpelele wa Kanisa la Praise and Worship lililokuwa Mwenge jijini Dar es Salaam. Kwa sababu alizaliwa katika familia iliyomjua Mungu, familia iliyomcha Mungu, Samuel akajikuta akimuabudu Mungu maishani mwake huku wazazi wake wakiwa muongozo mkubwa katika maisha yake.

Mara nyingi Samuel alikuwa akielekea kanisani na kumuona baba yake akihubiri, moyoni alifurahi kupita kawaida, nae akaanza kujisikia msukumo wa kufanya kama ambavyo baba yake alivyokuwa akifanya kila alipokuwa madhabahuni. Katika kipindi hicho, kumuona mtu akiwa anahubiri ndicho kilikuwa kitu ambacho kilikuwa kikimfurahisha mno maishani mwake.

Maisha ya Samuel yakawa ni kwenda kanisani na kumuomba Mungu aweze kuonekana katika maisha yake tu. Moyoni mwake alikuwa akijisikia wito kabisa kwamba nae alitakiwa kuwa kama baba yake kuhubiri madhabauni.

Mchungaji Mpelele tayari aliiona karama ya uhubiri aliyokuwa nayo mtoto wake, alichokifanya ni kuanza kumpa ushirikiano katika kila kitu juu ya karama ambayo alikuwa nayo.

Huo ulikuwa ni wakati ambao Samuel alikuwa darasa la saba, alipomaliza shule, matokeo yake hayakuwa mazuri na hivyo kupelekwa katika shule ya Sekondari ya Uhuru iliyokuwa mkoani Kilimanjaro. Huko, Samuel akajiunga katika Kikundi cha Casfeta, kikundi kilichoanza kumuweka karibu na watu wengi ambao walikuwa wakimuabudu Mungu katika maisha yao shuleni pale.

Shule hiyo ilikuwa ni ya mchanganyiko, kulikuwa na wanafunzi ambao hawakwenda kanisa na wala hawakujua makanisa yalikuwa sehemu gani, kuna wanafunzi wengine ambao walikuwa wakielekea kanisani kila siku katika maisha yao lakini hawakuweza kubadilika, bado walikuwa wakiendelea kuvuta sigara na kunywa pombe pamoja na kufanya starehe za aina mbalimbali.

Ukiachana na hao, kulikuwa na Waislamu ambao wengi wao hawakuwa wakienda msikitini, tena mbaya zaidi wengine wakiwa watoto wa maustadhi wakubwa katika mikoa waliyotoka.

Wao pamoja na watoto wa wachungaji na viongozi wa makanisa mengine ndiyo waliokuwa wakiongoza kwa fujo na tabia chafu shuleni hapo.

Ukiachana na hao, kulikuwa na wanafunzi wengine waliokuwa Waislamu safi. Walikuwa wakielekea misikitini kuswali swala tano. Maisha yao yalikuwa tofauti na maisha ya watu wengine, walikuwa wakiishi kipole sana, hawakuwa wagomvi, walimheshimu kila mtu, kila wakati, walikuwa wakiongea maneno ya dini huku wakiwataka hata watu wengine wabadilike na kumuabudu Allah.

Kwa kifupi, shule ile ilikuwa na watu waliochanganyika ila kwa watoto wa wachungaji na maustadhi ndio ambao walikuwa wakiongoza kwa maovu shuleni pale.

Wao hawakupenda dini, walijiona kuzaliwa katika familia ambazo zilikuwa zikiijua dini, hivyo nao wakajiona kuwa hata kama wasingekwenda kanisani au msikitini, maisha yao yalikuwa na ulinzi wa kutosha.

Walimu hawakuyapenda maisha waliyokuwa wakiishi vijana hao, mara kwa mara walijitahidi sana kuwarekebisha lakini maneno yao hayakusaidia chochote kile, bado vijana hao waliendelea kuwa hivyohivyo.

Shule nzima, watoto wa viongozi wa dini ndio waliokuwa wakitenda yale waliyotakiwa kuyatenda kama wazazi wao. Kwa upande wa dini ya kikristo alikuwepo Samuel au Sam kama alivyojulikana, mtoto wa mchungaji wa Kanisa la Praise and Worship lililokuwa Mwenge jijini Dar es Salaam pamoja na Sadiki Hamidu, mtoto wa Ustadhi Hamidu ambaye alikuwa imamu katika msikiti wa kichangani uliokuwa Magomeni jijini Dar es salaam.

Wawili hao ndiyo waliokuwa mifano mizuri ya kuigwa shuleni hapo huku walimu wakiwataka wanafunzi wote kuishi maisha kama jinsi watu hao wawili walivyokuwa wakiishi. Wanafunzi hawakuonekana kuelewa, kila siku walikuwa wakivuta bangi huku matendo ya ngono yakiwa ya hali ya juu kupita kawaida.

“Inasikitisha sana Sadiki kila ninapowaona vijana wenzangu wa Kikristo wakiwa wanafanya matendo machafu kama wafanyayo,” Samuel alimwambia Sadiki huku akionekana kuwa na huzuni.

“Wewe ni kama mimi Samuel. Waislamu tunatakiwa kuswali swala tano kwa siku na kufuata nguzo tano za Kiislamu lakini wenzangu hawataki kufuata kama Allah anavyotaka tufanye. Inaniuma sana Samuel,” Sadiki alimwambia Samuel kwa sauti ya unyonge.

Wawili hao walikuwa pamoja japokuwa walikuwa viongozi wa dini tofauti. Wao ndio waliokuwa chachu kubwa ya kuwafanya watu waliokuwa na dini tofauti kuwa pamoja zaidi.

Shuleni hapo hakukuwa na mitafaruku ya kidini, hakukuwa na mtu ambaye alikuwa akiidharau dini ya mwenzake, kila mtu alijiona sawa na mwenzake mbele za Mungu

Bado Samuel alikuwa akiendelea kuhubiri, watu walionekana kumkubali kupita kawaida, kila wakati watu walikuwa wakitikisa vichwa vyao kuonyesha ni jinsi gani walikuwa wakimkubali Samuel aliyekuwa akiendelea kuhubiri. Mara baada ya mkutano kumalizika, akawaita watu ambao walitaka kufanyiwa maombezi, akawafanyia maombezi na mkutano kufungwa.

Hayo ndio yalikuwa maisha yake shuleni hapo. Kila siku alikuwa akimuabudu Mungu na kumuomba usiku na mchana, alimtegemea Mungu zaidi ya alivyowategemea wazazi wake katika maisha yake.

Taaluma yake darasani wala haikuwa mbaya, ilikuwa ikiridhisha sana kiasi kilichomfanya kuwa miongoni mwa wanafunzi kumi ambao walikuwa wakifanya vizuri shuleni hapo.

“Unapaswa kubadilisha maisha yako na kumfuata Yesu Kristo Catherine,” Samuel alimwambia Catherine, msichana aliyekuwa akimuoneshea hisia za kimapenzi toka zamani shuleni hapo.

“Nimeshindwa mchungaji. Nimeshindwa kabisa,” Catherine alimwambia Samuel kwa sauti ya chini iliyosikika kimahaba.

“Kwa nguvu zako kamwe hautoweza. Muache Mungu ayabadilishe maisha yako. Unapoelekea si sehemu ambayo Yeye anataka wewe uende,” Samuel alimwambia Catherine.

“Kwa hiyo nifanye nini mchungaji?”

“Muombe sana Mungu akubadilishe.”

“Na kama nikishindwa kubadilika?”

“Mungu ashindwi kitu au labda uwe haujaamua moyoni mwako. Ukiamua, Mungu ashindwi kitu chochote katika maisha yako,” Samuel alimwambia Catherine.

Hayo ndio yalikuwa maneno ambayo kila siku Samuel alikuwa akimwambia Catherine juu ya maisha yake. Catherine alikuwa akijitahidi sana kuishi katika maisha ya kutotenda dhambi lakini bila kulazimishwa, mara kwa mara alijikuta akitenda dhambi.

Kuna kipindi kikafika, Catherine akajiona kushindwa kabisa kuuzuia moyo wake hasa pale ulipoamua kumuingiza Samuel. Akazidi kumpenda mvulana huyo na kumhitaji kupita kawaida.

Japokuwa Catherine alikuwa akijua fika kwamba alikuwa akimpenda Samuel lakini aliogopa kumfuata na kumwambia ukweli juu ya mapenzi aliyokuwa nayo juu yake, hivyo akaamua kubaki na dukuduku moyoni mwake.

Siku zikaendelea kukatika mpaka kufika kipindi ambacho Catherine akajiona kushindwa kujizuia kabisa, akaona hakuwa na jinsi na wala asingeendelea kubaki kimya, hivyo akaamua kumfuata Samuel kwa lengo la kumwambia ukweli bila kujali Samuel angemchukuliaje.

“Unasemaje?” Samuel aliuliza huku akionekana kutokuamini.

“Ninakupenda mchungaji.”CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

“Ndio maana kila siku nakwambia muombe sana Mungu kama unataka ayabadilisha maisha yako. Bila Yesu ni kazi bure maishani mwako Catherine,” Samuel alimwambia Catherine.

“Nakupenda Samuel.”

“Hilo ni pepo. Njoo kwenye ibada yetu ya maombezi saa kumi jioni uje uombewe. Hilo ni pepo la uzinzi,” alisema Samuel, muda huo walikuwa darasani.

Samuel hakuridhika, alichokifanya ni kumfanyia maombi Catherine. Hiyo wala haikubadilisha kitu chochote kile, bado moyo wa msichana huyo ulikuwa kwenye mapenzi kwa Samuel.

“Ninashindwa Samuel,” alisema Catherine baada ya maombi.

“Unashindwa nini?”

“Kuacha kukupenda.”

“Haiwezekani. Haujataka kumruhusu Yesu kuingia moyoni mwako Catherine.”

“Nimemruhusu ila bado ninakupenda. Kadiri siku zinavyozidi kwenda mbele nazidi kukupenda Samuel,” Catherine alimwambia Samuel kwa sauti ya chini iliyojaa mahaba.

“Ngoja niendelee kukufanyia maombi” Samuel alisema huku akisimama.

“Ila usiniguse tena. Nifanyie maombi hivi hivi bila kunigusa” alisema Catherine, Samuel akashangaa.

“Kwa nini?”

“Unaponigusa......”

“Kuna nini?”

“Nasikia vijidudu vikinitembelea mwilini mwangu. Mwisho wa siku napata tabu hasa niwapo kitandani peke yangu usiku,” alisema Catherine.

Samuel akanyamaza kwa muda na kuanza kumwangalia Catherine usoni, uso wa Samuel ukaonekana kubadilika kama mtu ambaye alikuwa akimuona kiumbe fulani cha ajabu machoni mwake. Alichokifanya ni kuanza kumfanyia maombi Catherine bila kumgusa kama ambavyo alivyotaka iwe.

Hayo ndio yalikuwa maisha ambayo yaliendelea shuleni hapo, bado Catherine alionekana kuwa karibu na Samuel, kila siku alikuwa akitaka kufanyiwa maombi na Samuel lakini kamwe hakuweza kubadilika. Moyo wake ulionekana kuwa mgumu kubadilika, hakumruhusu Mungu kuubadili moyo wake, mapenzi yalikuwa yakimtesa kupita kawaida.

“Vipi mchungaji?” Sadiki alimuuliza Samuel katika kipindi ambacho alikuwa akionekana kuwa na mawazo.

“Mungu anahitajika sana kuyabadilisha maisha ya wanafunzi shuleni hapa. Kuna wengine wanatumiwa na shetani katika kutujaribu watumishi wa Mungu. Ila kamwe tutasimama imara” Samuel alimwambia Sadiki.

“Umekwishajaribiwa?” Sadiki alimuuliza.

“Ndio. Kuna yule msichana Catherine huwa kila siku anakuja, ishu yake ileile, nimfanyie maombi ila moyo wake hajauweka tayari kumpokea Yesu” Samuel alimwambia Sadiki.

“Pole sana ndugu yangu ila maisha yako hayatofautiani na mimi,” Sadiki alimwambia Samuel.

“Kwa nini?”

“Unamjua yule Mariamu msichana tunayesoma nae kidato cha tatu?” Sadiki aliuliza.

“Mariamu yupi? Wapo watatu darasani.”

“Yule mweupe.”

“Ninamfahamu.”

“Huwa kila siku ananitaka, mara kwa mara ananiandikia barua za kimapenzi,” Sadiki alimwambia Samuel.

“Mungu wangu!”

“Ndio hivyo. Jana tu alikwenda kuninunulia kanzu mpya pamoja na kofia kama zawadi” Sadiki alimwambia Samuel.

“Haya ni majaribu na inapaswa tuyashinde. Mungu wetu hashindwi” Samuel alimwambia Sadiki.

“Ndio hivyo. Ninapenda niendelee kumcha Allah katika maisha yangu. Sipendi kumpa ibilisi ruhusa ya kuyachezea maisha yangu. Namcha Allah si kwa sababu wazazi wangu wanamcha Allah, hapana, ninamcha Allah kwa sababu ninatakiwa kumcha Allah kwani Yeye ndiye muongozo wa maisha yangu” Sadiki alimwambia Samuel.

Hayo ndio yalikuwa majaribu yao ya kila siku. Mara kwa mara wasichana hao walionekana kama kutumwa na shetani kwa ajili ya kuwajaribu katika maisha yao.

Japokuwa walikuwa wakiwaepuka sana lakini kila siku walimuomba Mungu aweze kuwashindia katika vita hivyo ambavyo kwao vilionekana kuwa vigumu sana, walihitaji msaada wa Mungu kuyashinda majaribu hayo ambayo kwao yalionekana kuwa makubwa zaidi ya uwezo wao.





Wanafunzi wa Shule ya Sekondari ya Uhuru wakazidi kubadilika kadiri siku zilivyozidi kwenda mbele. Vilevi vilikuwa vikiingizwa shuleni hapo kinyemela pasipo uongozi wa shule kufahamu kitu chochote kile. 
Kutokana na asilimia kubwa ya wanafunzi waliokuwa wakisoma shuleni hapo kuwa wa kutwa waliokuwa wakiishi nyumbani, mara nyingi waliwachukua wenzao wa bweni na kuwapeleka katika kumbi za starehe nyakati za usiku.
Idadi kubwa ya wanafunzi walikuwa wakiondoka usiku na kwenda katika kumbi za starehe, hakukuwa na mwalimu yeyote ambaye alikuwa akifahamu kile kilichokuwa kikiendelea mahali hapo kutokana na walimu wawili tu waliokuwa wakibaki shuleni hapo kulala mapema sana.
Walinzi ndio waliokuwa wakicheza mchezo mzima ambao ulikuwa ukifayika kwa wanafunzi. Wao ndio waliokuwa wakiwaruhusu wanafunzi kutoroka shuleni hapo na kuingia mitaani huku wakihongwa kiasi fulani cha fedha. 
Wanafunzi wa kike hawakuweza kujizuia, huko walipokwenda walikuwa wakifanya ufuska na hata wakati mwingine kujiuza kutokana na kutokuwa na fedha za kutumia shuleni.
Kadiri siku zilivyozidi kwenda mbele na ndivyo ambavyo shule ile ilivyozidi kuharibika kiasi ambacho hata wazazi wengi ambao watoto wao walikuwa shuleni pale kuanza kuingiwa na hofu. Taaluma za wanafunzi zilishuka chini kila siku jambo lililowashangaza hata walimu wenyewe.
Hapo ndipo walimu walipoonekana kugundua kitu. Kiranja, John Gilipa ambaye alionekana kuwa mnoko shuleni hapo akaenda kuwaambia walimu juu ya kile ambacho kilikuwa kikiendelea nyakati za usiku. 
Hatua ya kwanza ambayo ilichukua uongozi wa shule ni kumkamata mlinzi na kumfikisha katika kituo cha polisi kwa yale aliyokuwa akiyafanya, kupokea fedha na kuwaruhusu wanafunzi usiku kwenda katika kumbi za starehe zilizokuwa mitaani.
“Unasema ilikuwaje jana usiku?” Mwalimu wa zamu alimuuliza Kiranja mkuu, John ambaye alikuwa ameleta kesi ofisini hapo.
“Kitanda changu kilimwagiwa maji, tena nahisi ndoo zaidi ya tatu,” John Gilipa alijibu huku akionekana kuwa na hasira.
“Nani aliyefanya hivyo?” Mwalimu wa zamu, Salumu Issa aliuliza.
“Sijui.”
“Wewe unamuhisi nani?”
“Simuhisi mtu yeyote. Ila nadhani bweni zima linahusika,” alisema John.
Siku hiyo ikaonekana kuwa mbaya kwa wanafunzi ambao walikuwa wakiishi katika bweni alilokuwa akiishi kiranja mkuu, John. Mchana wote walikuwa wakipewa adhabu huku wakichapwa fimbo za uhakika na kutakiwa kuwataja watu ambao walikuwa wamehusika katika kulimwagia maji godoro la John lakini hakukuwa na mtu aliyesema kitu chochote kile.
Visa havikuisha, mara baada ya adhabu ile wanafunzi wakaonekana kumkasirikia John kitendo ambacho wengi hawakutaka kuongea nae. John akaonekana kuwa mpweke, wavulana wa shule nzima walikuwa wamemtenga, ni Samuel na Sadiki tu ndio ambao walikuwa wakiongea naye. Aliishi shuleni pale kama mkimbizi, mtu ambaye hakuwa na amani yoyote ile.
Kila siku godoro lake lilikuwa likimwagiwa maji jambo lililomfanya kulipeleka godoro lake ofisini kwa walimu, asubuhi alikuwa akilipeleka ofisini na usiku alikuwa akilichukua na kwenda nalo bwenini kulala. Shuleni, aliendelea kuwa na maisha ya unyonge jambo lililoishusha kiwango chake katika taaluma.
“Hata kama dunia nzima itakutenga, hata kama wazazi wako na ndugu zako watakutenga, jua kwamba kamwe Mungu hawezi kukutenga endapo utamtumikia,” Samuel alimwambia John ambaye alionekana kuhitaji msaada.
“Najiona kuwa katika wakati mgumu sana mchungaji. Wakati mwingine natamani kujiua” John alimwambia Samuel.
“Kujiua! Unadhani hilo litakuwa suluhisho la tatizo lako? Unadhani kujiua kutakufanya kupumzika kwa amani? Ukijiua utakuwa umeua na adhabu yako itakuwa ni moto wa milele. Hautakiwi kufanya kitendo kama hicho. Muachie Mungu” Samuel alimwambia John.
“Sawa. Ila kwanza nataka kuokoka. Nataka kumpa Mungu maisha yangu” John alimwambia Samuel.
“Hakuna tatizo” Samuel alimwambia John na kisha kuanza kumuongoza sala ya toba.
****
Kila siku Sadiki alikuwa mtu wa kushinda na kitabu kitakatifu cha Qur-an akijisomea bwenini kwake juu ya kitanda huku mkononi akiwa na Tasbihi yake ambayo ilionekana kumpa nguvu ya kuendelea kusoma kitabu kile. Maishani mwake, hakukuwa na kitu ambacho alikuwa akikipenda kukifanya kama kuswali. 
Kila siku alikuwa akifanya ibada bwenini au hata msikitini. Sadiki hakuonekana kuwa radhi kupita muda wa swala bila kuswali. Kufanya swala ndio ilikuwa sehemu ya maisha yake shuleni hapo, kila alipokuwa akihitajika kufanya swala alikuwa akifanya kama kawaida. 
Wanafunzi wa dini ya Kiislamu ambao walikuwa wakitaka kuyabadilisha maisha yao, Sadiki ndiye alikuwa mtu pekee ambaye alikuwa akiwapa mafunzo mbalimbali kuhusiana na dini ya Kiislamu pamoja na mambo mengi mema ambayo alikuwa amefanya Mtume Muhammad S.A.W.
Kwa sababu maisha yake yalionekana kuwa matakatifu, hata wanafunzi ambao walikuwa wakiyapokea mafundisho yake nao walikuwa wakijitahidi kuishi maisha kama aliyokuwa akiishi Sadiki. Muda mwingi, mavazi ya Sadiki yalikuwa ni kanzu nyeupe zilionekana kung’aa sana katika kila kipindi ambacho alikuwa akizivaa.
“Jumaa Qareem,” Sadiki aliwaambia wanafunzi wenzake waliokuwa wamekaa nje ya bweni wakipiga stori.
Kila mmoja akakunja uso, mtu kama Sadiki au Samuel hawakuwa watu ambao walihitajika katika shule hiyo, wanafunzi shuleni hapo walionekana kutamani kuendelea kuishi maisha ambayo walikuwa wakiyaishi, maisha ya uchafu ambayo hayakupendeza hata machoni mwa mwanadamu. 
Kitendo cha Sadiki na Samuel kuzipenda dini zao na kupenda sana kuabudu vilikuwa vitu pekee ambavyo vilikuwa vikiwakasirisha wanafunzi wengi mahali hapo.
“Ananikera huyu jamaa,” alisema mwanafunzi mmoja aliyekuwa akijulikana kwa fujo shuleni hapo, Chepuo.
“Hahaha! “ Wenzake wote wakaanza kucheka.
“Yaani kuna huyu jamaa na yule mwenzake, wananikera sana, kila ninapowaona natamani kuwaua,” Chepuo aliwaambia wenzake.
“Wapotezee tu. Hawana jipya hao.”CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Haiwezekani. Acha leo niende kuyamwagia maji magodoro yao,” alisema Chepuo huku uso wake ukionekana kuwa na hasira juu ya watu hao.
Chepuo alikuwa mwanafunzi wa kidato cha tatu, mwanafunzi aliyekuwa na fujo kuliko wanafunzi wote shuleni hapo. Kwake, hakuwahi kushika Biblia wala Qur-an , alikuwa akizichukia dini zote kupita kawaida. 
Alijijua kabisa kwamba wanafunzi wengi wa shuleni hapo walikuwa wakimuogopa, hivyo alitaka kuigawa shule hiyo. Alitamani wanafunzi wengi wawe katika kundi lake ambalo angeliongoza kuleta fujo za mara kwa mara shuleni hapo pamoja na migomo isiyokuwa na sababu yoyote ile.
Kutokana na kutopenda dini yoyote ile, ikawa sababu kubwa ya kuwachukia Samuel na Sadiki shuleni hapo. Kila alipokuwa akiwaona, hasira za waziwazi zilikuwa zikimkaba kooni mwake huku kila siku maombi yake yakiwa ni kumtaka Mungu awaue watu hao ambao walionekana kuwa chukizo mbele za uso wake zake.
Usiku ukaingia, wanafunzi wakaanza kwenda darasani kusoma kama ambavyo ratiba ilivyokuwa ikisema. Katika kipindi hicho, Chepuo alikuwa darasani pamoja na marafiki zake. Kama kawaida, hakuwa akisoma zaidi ya kupiga stori za mitaani na wenzake ambao walikuwa wamemzunguka.
Maisha, kwake yakaonekana kuwa si lolote lile, elimu ambayo alitakiwa kuipata mahali hapo haikuonekana kuwa na faida yoyote ile katika maisha yake ya mbele. 
Hakujali kitu chochote kile, yeye ndiye aliyekuwa akiwaongoza wanafunzi wengi kufanya maovu mpaka kuanzisha kikundi chake kilichokuwa na wanafunzi ishirini ambacho alikuwa akikiita ‘Black Ninja’.
Black Ninja ndilo lilikuwa kundi la kihuni ambalo kazi yake kubwa lilikuwa ni kufanya fujo shuleni hapo. Kila siku walikuwa wakiwafanyia fujo wanafunzi wengine na hata katika kipindi kingine kutoka na kwenda katika shule ya Majengo, Northern Highland, Majengo na shule mbalimbali kufanya fujo. 
Wanafunzi ambao walikuwa katika kundi hilo walionekana kuwa wachochezi wakubwa katika kuifanya shule hiyo kutawaliwa na mambo ya ajabuajabu.
Chepuo ndiye alikuwa kiongozi wao ambaye kila siku kazi yake ilikuwa ni kuhakikisha kwamba kila kitu kinakwenda sawa. Hakuonekana kuridhika na idadi ya wanafunzi ambao walikuwa katika kundi hilo, akazidi kuwaongeza wanafunzi wa kiume na wa kike huku muonekano wao ulionekana kuwa kama watu waliopinda.
“Niandalieni ndoo mbili kubwa za maji. Nataka vitanda vyao usiku wa leo viwe mabwawa ya kuogelea,”Chepuo aliwaambia wenzake.
Kwa haraka sana bila kupoteza muda vijana wawili wakasimama na kisha kuelekea nje ya darasa lile kwenda kuandaa ndoo mbili kubwa ambazo zilitakiwa kuwa na maji. Baada ya dakika ishirini, vijana wale wakarudi darasani mule.
“Vipi?” Chepuo aliwauliza.
“Tayari.”
“Mmeziweka wapi?” Chepuo aliuliza
“Katika mlango wa kuingilia bwenini.”
“Bweni lipo wazi?”
“Hapana. Limefungwa.”
Hapohapo Chepuo akasimama na kisha kutoka nje. Safari yake ikaishia katika darasa la kidato cha tatu B na kumwambia kiranja wa bweni kumpa ufunguo wa bweni lile. Japokuwa hakuwa akitakiwa kumpa mwanafunzi yeyote ufunguo wa mlango wa bweni lakini kwa Chepuo, kiranja yule akajikuta akimgawia.
Chepuo akatoka darasani humo na moja kwa moja kuelekea bwenini. Alipozikuta ndoo zile mlangoni, akaufungua mlango na kisha kuzibeba na kuingia nazo ndani. Alichokifanya ni kuchukua ndoo moja na kumwagia katika kitanda cha Samuel na ndoo nyingine kumwagia katika kitanda cha Sadiki.
“Leo watalala chini mbwa hawa” Chepuo alisema na kisha kuondoka bwenini hapo huku akimrudishia ufunguo ule kiranja wa bweni.
Ilipofika saa 4:00 usiku, kengele ikagongwa na hivyo wanafunzi kutakiwa kwenda mabwenini mwao. Kama kawaida yao, Samuel na Sadiki wakaanza kuelekea bwenini huku wakiongea kwa furaha bila kujua kwamba magodoro yao yalikuwa yameloanishwa maji dakika kumi zilizopita.
Chepuo hakuonekana kuwa na wasiwasi, muda wote alionekana kuwa na furaha juu ya kile ambacho alikuwa amekifanya bwenini. Yeye na wenzake wakaanza kuelekea bwenini. Macho yake hayakutoka kwa Samuel na Sadiki ambao walionekana kutokuwa na wasiwasi wowote ule.
Mpaka wanaingia bwenini, Chepuo alikuwa akiwaangalia huku wenzake wakiona ni kitu gani kingetokea mara baada ya watu hao kugundua kwamba magodoro yao yalikuwa yameloanishwa na maji. Walibaki wakiwaangalia, Samuel na Sadiki wakapanda katika vitanda vyao na kisha kulala.
Chepuo hakuamini kile ambacho alikuwa amekiona, hakuamini kama kulikuwa na watu ambao wangeweza kulala huku magodoro yakiwa yameloanishwa maji. Alichokifanya ni kumtuma kijana mmoja ambaye alikuwa mmoja wa wanachama wa kundi lake la Black Ninja kwa ajili ya kwenda kuhakikisha.
“Hebu kaangalie kama bado yameloa,” Chepuo alimwambia kijana yule ambaye alikwenda na baada ya sekunde kadhaa kurudi.
“Vipi?” Chepuo aliuliza.
“Mbona hayana maji.”
“Unasemaje?” Chepuo aliuliza huku akionekana kushtuka.
“Hayajaloa hata kidogo” Kijana yule alijibu.
Chepuo hakutaka kubaki mahali hapo, alichokifanya ni kwenda kuhakikisha yeye mwenyewe kujionea kama kile alichoongea kijana yule kilikuwa cha kweli au uongo. 
Akafika katika kitanda cha Samuel, alipoligusa godoro, lilikuwa kavu kabisa. Hakuishia hapo, akaelekea mpaka katika kitanda cha Sadiki na kisha kuligusa godoro, nalo lilikuwa kavu kabisa jambo lililomfanya kupiga kelele ambazo ziliwashtua watu wote.
“Uwiiiiiii...kuna watu wachawi humu sijapata kuona,” Chepuo alisema kwa sauti kubwa na kuendelea:
“Kuna watu wachawi humu...kuna watu wachawi humu bwenini,” Chepuo alisema.
Tukio lile likaonekana kumchanganya mno, hakuamini kama magodoro yale hayakuwa yameloana na wakati yeye ndiye alikwenda na kuyamwagia maji usiku huo. 
Akili yake kwa wakati huo haikuonekana kuwa sawa, ule ulionekana kuwa muujiza mkubwa. Alichokifanya ni kuanza kuelekea katika kitanda chake, alipoligusa godoro lake, lilikuwa limeloanishwa na maji mengi.
“Nani amemwagia maji godoro langu?” Chepuo aliuliza kwa hasira.
“Hata sisi hatujui kwani magodoro yetu pia yamemwagiwa maji,” Kijana mmoja alisema baadhi ya vijana wa kundi la Black Ninja ambao walikuwa humo wakiwa wamesimama kutokana na magodoro yao kuloanishwa na maji.
Mpaka kufikia hatua hiyo Chepuo alichanganyikiwa zaidi, godoro la Samuel na Sadiki hayakuwa yameloanishwa na maji na wakati alikuwa ameyamwagia maji. 
Godoro lake pamoja na magodoro ya vijana wenzake waliokuwa katika kundi la Black Ninja yalikuwa yameloanishwa maji. Haikutokea kwa Black Ninja ambao walikuwa katika bweni lile tu, bali hata wale waliokuwa katika mabweni mengine, nao magodoro yao yalikuwa yamemwagiwa maji, mmwagaji wa maji yale katika magodoro yale hakujulikana kwani katika kipindi ambacho walikuwa wakijisomea darasani, mabweni yalikuwa yamefungwa na funguo.



Asubuhi ya siku iliyofuata, kila mtu aliyesikia taarifa kuhusiana na kile ambacho Chepuo alikuwa amekifanya bwenini cha kuloanisha maji magodoro ya Samuel na Sadiki lakini hayakuwa yameloana zaidi ya godoro lake pamona na vijana wake,walikuwa wakicheka. Hakukuwa na mtu ambaye alikuwa akiamini kama kile kitu kweli kilikuwa kimetokea au Chepuo alikuwa ametunga tu.
Asilimia kubwa waliamini kwamba kweli kile kitu kilikuwa kimetokea kutokana na muonekano ambao alikuwa nao Chepuo katika kila kipindi alichokuwa akiwangalia Samuel na Sadiki. 
Baadhi ya wanafunzi wakawaogopa, tayari walijua fika kwamba katika kila hatua ambayo watu hao walikuwa wakiishi shuleni hapo, Mungu alikuwa akiwaangalia katika maisha yao.
Kwa upande mwingine, kasi ya Catherine na Mariamu wala haikuweza kupungua, kila siku walikuwa wakijiona kuwa na uhitaji wa kuwa na wavulana hao waliokuwa wamesimama imara katika misingi ya dini zao. 
Kila mmoja alikuwa akimfuata mtu wake kwa nyakati tofauti, katika vipindi ambavyo walikuwa wakikaa darasani kujisomea na hata wakati wa kula chakula.
Walikuwa na wakati mgumu, Samuel na Sadiki walionekana kuwa na misimamo imara katika dini zao. Wanafunzi wengi walikuwa wakitamani kuishi maisha kama ya watu hao wawili waliyokuwa wakiishi lakini hiyo ikaonekana kuwa ngumu katika maisha yao.
Kuishi maisha kama ambayo Samuel na Sadiki walivyokuwa wakiishi ilimaanisha kwamba ilitakiwa uache kila kitu kichafu ambacho kilikuwa kikiendelea katika maisha yako. 
Kama wewe ulikuwa mtu wa wanawake au wanaume basi katika ulitakiwa kuachana nao na hata kama wewe ulikuwa mtu wa kutoroka usiku na kuelekea disko pia ulitakiwa kuachana na mambo hayo yaliyokuwa magumu kuachika kwa baadhi ya wanafunzi ambao walikuwa shuleni hapo.
“Nataka nikununulie vitafunio leo,” Ilisikika sauti ya Mariamu akimwambia Sadiki.
“Inshallah...! Mwenyezi Mungu akujalie....nashukuru sana. Ila naomba ninunue mimi mwenyewe,” Sadiki alimwambia Mariamu aliyekuwa akimwangalia macho yaliyojaa mahaba.
Mariamu hakuishia hapo, alijua fika kwamba Sadiki alikuwa amemkatalia kumnunulia vitafunio hivyo kitu alichotaka kufanya ni kumlazimisha kufanya kile alichokuwa akikitaka mahali hapo. Alipoona Sadiki amechukua chapati, kwa haraka haraka akatoa kiasi cha fedha cha chapati tatu na kisha kumgawia muuzaji.
Sadiki alitaka kuzuia jambo hilo lakini kwake ikaonekana kuwa ngumu kwani tayari Mariamu alikuwa amekwishamuwahi. Siku hiyo, Sadiki hakuonekana kuwa na amani, kila alipokuwa akimwangalia Mariamu, binti huyo mrembo naye alikuwa akimwangalia jambo ambalo liliyafanya macho yao kugongana kila wakati.
Kwa wote wawili, kitendo kile kikaonekana kuwa na madhara fulani, moyo wa Sadiki ukaanza kuyumba kidogo lakini akajitahidi sana kuuweka sawa ili kusiweze kuharibika kitu chochote kile. Kwake, tayari alijiona kama kutaka kuangukia dhambini jambo ambalo kamwe hakutaka kuliona likitokea katika maisha yake.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Huyu ibilisi naona anataka kunizidi nguvu” Sadiki alijisemea macho yake yalipogongana na macho ya Mariamu, macho mazuri mithili ya mwanamke aliyekula kungu.
Tayari Sadiki akaanza kujiona wa tofauti, alichokifanya ni kuinuka na kisha kuelekea bwenini. Alipofika huko, hatua ya kwanza ilikuwa ni kuchukua kitabu Kitakatifu cha Qur-an na kuanza kukisoma. 
Japokuwa alikuwa ameanza kukisoma kitabu hicho mahali hapo, mawazo yake yalikuwa yakimletea picha ya Mariamu katika kipindi ambacho alikuwa akiangaliana nae.
Ukiachilia vitu hivyo, naye shetani akaanza kumuingizia picha za ajabu ajabu kichwani mwake. Mara taswira yake ikaanza kumuona Mariamu akiwa amesimama mbele yake huku akimchekea, mara akaonekana akivua nguo zake na kubakia na nguo ya ndani tu. Mawazo hayo hayakuishia hapo, ghafla yakabadilika na kujikuta yupo chumbani na Mariamu huku wote wakiwa watupu.
Mpaka kufikia hatua hiyo, Sadiki akashtuka kutoka katika lindi la mawazo hayo machafu na kisha kuchukua Tasbihi na kuivaa shingoni. Japokuwa akili yake ilimfanya kuhisi kwamba kufanya kitu kama kile kingeweza kumsaidia lakini hakuambulia kitu, bado shetani alikuwa akiendelea kumletea taswira za ajabuajabu kichwani mwake.
Kadri siku zilivyozidi kwenda mbele na ndivyo ambavyo hali yake ilivyozidi kubadilika zaidi na zaidi. Katika kipindi cha kwanza kila mawazo machafu yalipokuwa yakimjia alikuwa akijitahidi sana kujizuia lakini baadae akajikuta akishindwa kufanya hivyo.
Japokuwa hakutaka kumpa nafasi moyoni mwake, akashangaa kuona akianza kuyaruhusu mawazo juu ya Mariamu, mawazo yale ambayo yalikuwa yakimuonyeshea kuwa kitandani pamoja na Mariamu ndio ambayo yalikuwa yameanza kumtawala katika kipindi hicho. Baada ya mwezi mmoja, nguvu za Mungu ambazo alikuwa nazo Sadiki zikatoweka kabisa mwilini mwake.
Akamruhusu shetani kuzichezea hisia zake na mwisho wa siku akajikuta akihitaji kusoma na Mariamu katika darasa la kidato cha nne hasa katika kipindi ambacho wanafunzi wa kidato cha nne walikuwa wamemaliza shule mahali hapo. Kusoma kwao wawili huko ndipo ambapo kukaanzisha mambo mengine.
Mikono ya Sadiki ikaanza kuwasha, ikaanza kuhitaji kuushika mwili wa Mariamu, na bila hiyana yoyote, mtu ambaye alikuwa akijuliakana kama Ustadhi shuleni hapo, Sadiki akaanza kuyachezea mapaja ya Mariamu jambo lililomuweka kwenye hali nzuri ambayo hakuwahi kuipata kabla.
Hapo ndipo akili yake ilipofunguka kwa kuona kwamba kila siku alikuwa akijitahidi kutofanya kitu kile na wakati kilikuwa kizuri. Aliendelea kuyachezea mapaja ya Mariamu mpaka akaanza kuuhisi mwili wake ukianza kutembelewa na vidudu fulani, Sadiki akashindwa kujizuia.
“Sasa unataka kufanya nini? Mbona unafungua mkanda wa suruali yako?” Mariamu aliuliza huku akijifanya kutokujua kitu kinachotaka kutokea.
“Hakuna mtu, darasa zima tupo peke yetu, tatizo nini?” Sadiki aliuliza huku akiendelea kuufungua mkanda kwa kasi ya ajabu, tayari hamu ya kufanya mapenzi ikawa imekwishamuingia.
“Hapana Sadiki. Hapa darasani, siwezi kufanya hivyo,” Mariamu alimwambia Sadiki ambaye akaonekana kunyong’onyea.
“Kwa nini sasa? Mbona mahali hapa pako salama kabisa,” Sadiki alimwambia Mariamu.
“Sehemu hii si salama Sadiki. Muda wowote wanafunzi wanaweza kuja.”
“Waje huku! Kufanya nini?”
“Kwani huku wanafunzi huwa hawaji?”
“Mara mojamoja sana. Form four washamaliza shule na kuondoka,” Sadiki alimwambia Mariamu.
“Hata kama. Hii skendo ustadhi.” 
“Hilo si tatizo. Skendo si kitu cha kushangaza. Ni jambo la kawaida tu kama kumchungulia mwanamke bafuni,” Sadiki alimwambia Mariamu.
Sadiki alimuona Mariamu kama anamchelewesha, alichokifanya ni kuanza kumshikashika mapaja yake kwa mara nyingine tena. Katika kipindi hicho, Sadiki alionekana kusahau kwamba shuleni pale alikuwa akiheshimika sana kutokana na ushika dini ambao alikuwa nao, alionekana kusahau kabisa kama mwezi mmoja uliopita alikuwa mtu wa kuswali swala tano, kitu ambacho alikuwa akikitaka mahali hapo ni kufanya ngono na Mariamu ambaye kwa kipindi kirefu sana alikuwa akijipendekeza kwake.
“Siwezi....” Mariamu alisema na kisha kuifunika sketi yake na kuanza kutoka nje.
Sadiki akaonekana kushtuka, hakuamini kama Mariamu angeweza kuondoka darasani mule na kumuacha akiwa katika hali ile. Sadiki akainuka na kusimama, akajikuta akirudi tena kitini na kutulia kwani tayari alionekana kuwa tofauti. 
“Mungu nisamehe,” Sadiki alisema kwa sauti ya chini.
Hiyo ndiyo ilikuwa siku ya kwanza kwa Sadiki kumuacha Mungu kimatendo, kuanzia hapo akaanza kumnyemelea Mariamu na hatimae mwisho wa siku kufanikiwa kutoroka nae na kwenda nje ya shule. Huko, wakafanya sana ngono, Sadiki akalipizia mara zote ambazo alikuwa akijifanya mtakatifu mbele za Mungu.
Huo ndio ukawa mchezo wao, mara kwa mara walikuwa wakiendelea kwenda huko na kuuufanya mchezo ule. Unafiki mbele za macho ya binadamu ukaendelea kufanyika. 
Hakuacha kuvaa kanzu, hakuacha kuvaa kofia ya Kiislamu, hakuacha kutembea na Tasbihi, kila siku alikuwa akivaa mavazi hayo lakini moyoni alikuwa mzinifu mkubwa.
Kasi zake za kwenda msikitini zikaonekana kuanza kupungua. Kila alipokuwa akiulizwa, sababu ilikuwa ni kujiandaa na mitihani ya mwisho wa mwaka kumbe ukweli ulikuwa ni kwamba alikuwa ameanguka dhambini. 
Mara kwa mara alikuwa akijitahidi kuomba msamaha kwa Mungu juu ya kile ambacho alikuwa akikifanya lakini kesho yake alikuwa akimchezea mapaja Mariamu na hatimae kufanya mapenzi.
Kila kilichokuwa kikiendelea kilionekana kuwa siri kubwa, Sadiki hakutaka mtu yeyote afahamu kile kilichokuwa kikiendelea kati yake na Mariamu. 
Kufanya ngono kulipozidi sana, baadhi ya wanafunzi waliokuwa kwenye kundi la Black Ninja wakaonekana kufahamu hasa mara baada ya mara kadhaa kumfuma Sadiki akiwa na Mariamu wakitoka nje ya shule na kutokomea kusipojulikana.
“Lazima niwaharibie. Halafu nasikia hata Samuel ndio zake hizo kwa yule Catherine. Lazima niwaharibie” Chepuo, kiongozi wa kundi la Black Ninja aliwaambia wenzake.
****
Mabadiliko ambayo yalikuwa yakitokea kwa Sadiki pia yakaanza kutokea mpaka kwa Samuel. Naye, taratibu akaanza kupiga stori sana na Catherine kitu ambacho wakati mwingine kilikuwa kikimsahaulisha na muda ambao alikuwa ameupanga wa kufanya maombi binafsi. 
Catherine akaanza kuuteka moyo wake, naye, akaanza kujiona akikosa nguvu katika kumtumia Mungu. Muda wa kwenda kwenye maombi binafsi alikuwa akijisikia uchovu mwingi mpaka wakati mwingine kulala. Mara kwa mara usiku alikuwa akiota ndoto za mbaya, alikuwa akiota akifanya mapenzi na Catherine, msichana ambaye alikuwa akimhitaji toka zamani.
Taratibu, nao mchezo wao ukaanzia katika kipindi ambacho walikuwa wakila chakula cha mchana. Mguu wa Samuel ulipougusa mguu wa Catherine bahati mbaya, kijotojoto alichokipata jumlisha na baridi lile la Kilimanjaro, akajihisi kabisa kuwa mtu wa tofauti.
Alichokifanya, mara kwa mara akawa anaugusisha tena mguu wake miguuni mwa Catherine huku akiupandisha juu jambo ambalo likamfanya baadae kuanza kuupandisha zaidi na zaidi mpaka kufika mapajani. 
Kwa sababu kulikuwa na meza katikati yao, hakukuwa na mwanafunzi ambaye alishtukia mchezo ambao ulikuwa ukifanyika kwa wawili hao kwani walionekana kuwa katika hali ya utulivu sana.
Mguu ule ukafika katika mapaja ya Catherine na hatimae kupitiliza kabisa. Shetani akaonekana kumshinda nguvu kwa wakati huo. Yule shetani ambaye mara kwa mara alikuwa akimkemea, katika kipindi hicho alionekana kuwa mjanja zaidi yake. Huo nao ukawa mwanzo wa kila kitu katika maisha ya wawili hao, kuchezeana ndio ikawa sehemu ya maisha yao shuleni hapo.
Kadri siku zilivyokuwa zikizidi kwenda mbele, ulinzi wa Mungu hakuwa nao tena maishani mwake, aliamua kumuacha Mungu, nae Mungu akamuacha.
Hapo ndipo maisha ya ngono yalipofunguliwa zaidi. Samuel akaanza kutoka sana nje ya shule pamoja na Catherine na kisha huko kufanya ngono.
Huko ndipo ambapo wakakutana na Sadiki ambaye alikuwa pamoja na Mariamu, wakaungana pamoja na kuwa watu wanne. Toka walipozaliwa hicho ndicho kikawa kipindi chao cha kwanza kuwa na wanawake, hivyo wakatokea kuwapenda sana Mariamu na Catherine.
Wakawa wakitoka na kuelekea mjini na kisha kununua vinywaji mbalimbali isipokuwa pombe na kuanza kunywa. Kutokana na Catherine kuwa mnywaji mzuri wa pombe, akaanza kuwafundisha wenzake namna ya kunywa pombe hizo. 
Kwa siku za kwanza zilionekana kuwa chungu lakini kadri walivyokuwa wakiendelea kunywa, uchungu ule ukaanza kupotea.
Wazazi wao walikuwa wakiwaamini kupita kiasi, kila mwezi walikuwa wakiwatumia fedha za matumizi lakini kwa bahati mbaya, fedha zile zilikuwa zikiishia kwenye ulevi wa siri ambao ulikuwa ukiendelea maishani mwao. Walimu hawakujua kile ambacho kilikuwa kikiendelea kwa watu hao, kila siku walikuwa wakiwaamini kupita kawaida.
Hata katika kipindi ambacho Samuel alikuwa akiomba ruhusa kwa walimu ya kubaki usiku na wanamaombi kwa ajili ya kuomba, walikuwa wakimkubalia. 
Alikuwa akibaki nao na kufanya nao maombi, ila walipokuwa wakimaliza, wanafunzi wengine ambao walikuwa wanamaombi walipokuwa wakiondoka kwenda kulala, alikuwa akibaki na Catherine japo kwa dakika thelathini na kisha kufanya ngono darasani.
“Siku hizi kidogo unajitahidi nami naanza kufika ninapopahitaji,” Catherine alimwambia Samuel mara baada ya kufanya mapenzi.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Usijali. Kuna kipindi kitakuja nitatumia hata saa moja,” Samuel alimwambia Catherine.
“Ila hivi itakuwaje kama walimu watajua?” Catherine aliuliza.
“Watajuaje sasa?”
“Si unajua dunia haina siri?”
“Najua. Dunia haina siri ila shule ina siri,” Samuel alimwambia Catherine.
“Mmmh! Unajiamini sana mpenzi.”
“Hilo usijali. Hakuna kitakachoharibika hapa,” Samuel alisema kwa kujiamini.
Watu ambao walikuwa wakiaminiwa kuwa wacha Mungu shuleni hapo nao wakawa wameharibika. Sadiki hakuwa mtu wa kuswali tena, hakuwa mtu wa kuvaa kanzu mara kwa mara, msikitini alikuwa akipitiliza hata wiki mbili bila kwenda huko. 
Maisha yake, shetani alikuwa akizidi kuyatawala, alimruhusu shetani kuchukua nafasi katika moyo wake, akamuachana Mungu, nae Mungu hakuwa na shaka, akamuacha.
Kilichotokea kwa Sadiki ndicho kile kile ambacho kilikuwa kimetokea kwa Samuel. Kwenda ibadani na kufanya maombi ikawa ni kwa mazoea, hakufanya kwa sababu alikuwa na msukumo wa kufanya hivyo bali alifanya kwa sababu alikuwa amekwishazoea kufanya ibada na maombi.
Mapenzi ndicho kitu ambacho walikuwa wakikifikiria sana kwa wakati huo, hawakujali kitu chochote kile, hawakujali kama baadae kuna mambo mabaya ambayo yangeweza kutokea katika maisha yao, kitu ambacho walikuwa wakikijali katika kipindi hicho ni kufanya kile ambacho mioyo yao ilikuwa ikiwataka wafanye.



Chepuo akaonekana kuwa na hasira. Alijua kwamba shule nzima ilikuwa ikiwaamini watu hao ambao kwao walionekana kuwa watakatifu kuliko wanafunzi wote shuleni hapo. Chepuo alikuwa akikasirikiwa na walimu kutokana na tabia zake mbaya zilizoonekana kuwachosha walimu hao. Kitendo cha kuambiwa kila siku kwamba ailitakiwa aige tabia kama za Samuel au Sadiki kilionekana kumkasirisha sana.
Moyo wake ulikuwa na chuki kubwa kwa watu hao kiasi ambacho hata kuwaona tu alikuwa akijisikia vibaya. Kwa kipindi kirefu sana alikuwa akitamani kitu kimoja, alijua fika kwamba walimu walikuwa wakiwaamini sana watu hao wawili, sasa alitaka kuwaharibia kwa walimu ili wasiweze kuaminika tena.
Katika kipindi ambacho aliletewa taarifa kwamba hata Samuel na Sadiki walikuwa wakitoka boda hakuonekana kuamini kabisa, kwake, kitu kama kile kilionekana kutokuwezekana hata mara moja.
Japokuwa alikuwa hawapendi kabisa watu hao lakini kila siku moyoni mwake alikuwa akiwakubali, utakatifu ambao watu hao walikuwa nao hata yeye mwenyewe kuna kipindi kingine alikuwa akiwaogopa.
“Unasemaje?” Chepuo aliuliza huku akionekana kutokuamini.
“Ndio hivyo. Yaani hata mchungaji na ustadhi nao wanatoka boda kama sisi,” Mrisho, mwanafunzi aliyekuwa kwenye Kundi la Black Ninja alimwambia Chepuo.
“Kwanza unapoongea na mimi kuhusu hao mbwa hebu usiwaite hayo majina uliyowaita,” Chepuo alimwambia Mrisho.
“Sawa.”
“Hebu nieleze juu ya jambo hili. Inawezekana vipi?” Chepuo aliuliza.
“Huo ndio ukweli kiongozi. Samuel na Sadiki nao wameanza kwenda boda,” Mrisho alisema.
Chepuo hakutaka kuamini moja kwa moja, kama ambavyo Mrisho alivyoona basi nae alitaka kuhakikisha juu ya kile ambacho kilikuwa kinaendelea katika maisha ya watu hao wawili.
Siku ambayo wanafunzi walikuwa wakipendelea kwenda nje ya shule ikawaida, kama kawaida Chepuo na wenzake wakaanza kuelekea katika njia za kutokea nje ya shule, sehemu ambayo asilimia kubwa ya wavulana walikuwa wakiitumia.
Chepuo akatoka mpaka nje ya shule na kisha kwenda sehemu kujificha. Katika usiku huo alitaka kuona kile ambacho Mrisho alikuwa amemwambia kuhusiana na Samuel pamoja na mwenzake, Sadiki kuanza tabia za kwenda nje ya shule huku wakiwa na wasichana.
Chepuo aliendelea kujificha, siku hiyo hakuwa radhi kwenda disko mpaka pale ambapo angepata ukweli juu ya kile ambacho alikuwa ameambiwa.
Saa 6:20 usiku, akaanza kuwaona Samuel na Sadiki wakitoka katika uzio wa shule kwa kuruka ukuta kama walivyokuwa wakifanya wanafunzi wengine na kuanza kuelekea katika upande mwingine huku wakiwa na wasichana wawili.
Chepuo hakuamini kile ambacho alikuwa akikiona mahali hapo, hakuamini kama hata Samuel na Sadiki nao walikuwa wameanza tabia za kutoka nje ya shule kama wanafunzi wengine.
Huo ukaonekana kuwa ushahidi tosha kwa Chepuo kwamba hata katika kipindi ambacho angeamua kuwachafua basi asingepata kazi kubwa.
Siku iliyofuata, asubuhi na mapema Chepuo akaanza kuwaambia vijana ambao walikuwa katika kundi la Black Ninja juu ya kile alichokuwa amekiona usiku uliopita. Wanafunzi wengi hawakuamini, bado Samuel na Sadiki waliendelea kuonekana watakatifu katika macho yao.
Hata jambo hilo lilipofikishwa kwa walimu, kwanza wanafunzi ambao walipeleka jambo hilo ofisini wakaadhibiwa kwa kuwa walionekana kupeleka taarifa za uongo kwa ajili ya kuwachafua watu ambao walikuwa wakijuliakana kwa utakatifu shuleni hapo.
Tetesi hizo hazikuishia hapo, bado zilikuwa zikiendelea kusikika zaidi na zaidi kiasi ambacho walimu nao wakataka kuhakikisha kile ambacho kilikuwa kikiendelea.
Muda ulionekana kuisha katika kipindi hicho. Mitihani ya mwisho wa mwaka ikawa imekwishafika na hivyo Samuel na Sadiki kutulia na kuanza kujisomea huku wakiacha tabia za kwenda boda.
Walimu wakajitahidi kuwaweka wapelelezi wao kwa ajili ya kuwafanyia kazi ya kuwapeleleza watu hao lakini mwisho wa siku Samuel na Sadiki wakaonekana kusingiziwa.
“Nimejua tu kwamba hizi zitakuwa tetesi za kutaka kuwachafua watumishi wa Mungu,” Mwalimu mkuu, Massawe aliwaambia walimu wenzake.
“Unajua mara ya kwanza niliposikia uzushi huu nilishtuka sana. Niliuhisi mwili wangu ukitetemeka sana,” Mwalimu Agness aliwambia walimu wenzake.
Mpaka shule inafungwa, bado Samuel na Sadiki walionekana watakatifu kupita kawaida. Katika siku ya kuondoka kuelekea nyumbani, Samuel na Sadiki wakaanza kuleta visingizio kwamba walitakiwa kwenda kwa ndugu zao hapo Moshi jambo ambalo wala halikuonekana kuwatia wasiwasi walimu.
Kwa Mariamu na Catherine, wao wakajifanya wanakwenda Arusha kwa ndugu zao huku malengo yao yakiwa ni kukutana sehemu na kisha kutumia usiku mzima pamoja katika hoteli yoyote ile.
Kila kitu walichokuwa wamekipanga kikaonekana kukamilika bila matatizo yoyote yale. Wakakutana Moshi mjini na kuelekea Kibororoni ambapo huko wakachukua vyumba katika hoteli na kulala na wasichana wao.
“Nashangaa kwa nini nilikuwa nikipitwa na mambo haya,” Samuel alimwambia Catherine.
“Mambo gani?” Catherine aliuliza huku akiwa amemlalia Samuel kifuani.
“Haya ya kulaliwa kifuani na binti mrembo kama wewe. Yaani sijui nilikuwa nachelewa vipi kuyajua,” Samuel alimwambia Catherine.
“Tatizo ulijifanya kuwa mtu wa dini sana.”
“Hilo ndilo kosa lenyewe. Unajua baba yangu ni mchungaji, mama yangu nae kiongozi wa kanisa, basi tabu tupu. Raha kama hizi unafikiri ningezitoa wapi?”
“Mmmh! Pole yako.”
“Asante sana.”
Usiku huo hawakulala, walikuwa wakifanya mapenzi tu. Kilichokuwa kikitokea kwa Samuel na ndicho kilichotokea kwa Sadiki katika chumba cha pili.
Kila mtu katika alikuwa na msichana wake, hawakutaka mambo ya kuingiliana. Japokuwa katika kipindi cha zamani muda wa kuondoka shuleni walikuwa wakiondoka na vitabu vyao vya dini kama Qur-an na Biblia, katika kipindi hicho walikuwa wameziacha shuleni.
Kwa wakati huo dini ikaonekana kuwaendea kushoto, hakukuwa na mtu yeyote ambaye alikuwa akikumbuka kwamba alikuwa ametoka katika familia ambazo zilikuwa na msimamo mkubwa wa dini, vitu ambavyo walikuwa wakivijali ni kula raha na wasichana hao tu.
Walikaa katika hoteli hiyo kwa siku moja na ndipo walipoamua kuanza safari ya kuelekea Dar es Salaam. Ndani ya basi, kila mmoja alikuwa amekaa na msichana wake, walikuwa wakibusiana na kushikana hapa na pale.
Mioyo yao kwa wakati huo ilikuwa imejaa dhambi, walionekana kumsahau Mungu ambaye aliwapa bahati ya kuzaliwa katika familia ambazo zilikuwa zimewapa misingi ya dini maishani mwao.
“Tukifika Dar es Salaam ndiyo itakuwa mwisho wa kuonana Sadiki?” Mariamu alimuuliza Sadiki.
“Yaani huko ndipo ambapo mapenzi yatazaliwa upya. Itatupasa kufanya kitu kimoja,” Sadiki alimwambia Mariamu.
“Kitu gani?”
“Tuanze kwenda tuisheni kule Mchikichini ili tuwe tunaonana kila siku,” Sadiki alimwambia Mariamu.
“Hakuna tatizo. Ungemwambia Samuel na Catherine basi ili tuwe wote,” Mariamu alimwambia Sadiki.
Kwa haraka bila kuchelewa Sadiki akamuita Samuel na kumpa taarifa juu ya kile walichokuwa wamekipanga na Mariamu ambacho kilitakiwa kufanyika mara watakapofika jijini Dar es salaam. Hakukuwa na mtu aliyepinga, jambo lile likakubaliwa na kila mtu kwa sababu waliona kwamba lingewafanya kuwa karibu zaidi.
****
Maisha yao yalikuwa yamekwishabadilika kabisa, kitu ambacho walikuwa wakikifikiria katika kipindi hicho ni kufanya mapenzi na wapenzi wao tu. Nyumbani hawakutulia, mara kwa mara walikuwa wakionana na wapenzi wao ambao walikuwa wakiwavutia kila aliyekuwa akiwaangalia.
Kasi zao za kwenda msikitini na kanisani hawakuwa nazo tena, walikuwa wakimtumikia shetani bila kujitambua. Wazazi wao wala hawakuwa na wasiwasi, bado walikuwa wakiendelea kuwaamini watoto wao kwa kuona kwamba ni masomo ndio ambayo yalikuwa yamewaweka bize kwa wakati huo mpaka kutokwenda katika nyumba za dini.
Kila mwisho wa wiki walikuwa wakielekea ufukweni kwa ajili ya kula raha na wapenzi wao hao. Katika kipindi hicho, walikuwa wakichukia ibada kupita kawaida. Hayo ndio maisha ambayo waliamua kuishi katika, kupenda starehe ndogondogo za hapa na pale.
“Umebadilika sana Samuel. Tatizo nini mtoto wangu?” bi Magreth alimuuliza mtoto wake, Samuel.
“Nimebadilika! Nimekuwaje mama? Mbona najiona kuwa kawaida tu,” Samuel alimwambia mama yake.
“Hapana Samuel. Kipindi cha nyuma haukuwa hivi. Siku hizi hata kanisani hautaki kwenda. Kwa nini?” bi Magreth alimuuliza Samuel.
“Huwa ninakwenda tuisheni mama, sasa hivi ninaingia kidato cha nne, nisiposoma sana, nitafeli,” Samuel alimwambia mama yake, Bi Magreth.
“Tuisheni mpaka jumapili muda wa ibada?” bi Magreth aliuliza kwa mshangao.
“Ndio mama. Masomo yamekuwa mengi sana na magumu,” Samuel alimwambia mama yake.
Mabadiliko ambayo alikuwa nayo Samuel yakashindwa kujificha, bado yalikuwa yakionekana waziwazi machoni mwa wazazi wake ambao kila siku walikuwa wakiendelea kumsisitizia kuelekea kanisani na kusali. Kutokana na kuingia katika maisha ya kumtumikia shetani, hata ibadani kulionekana kuwa kugumu kwenda jambo ambalo lilimfanya baba yake, mchungaji Mpelele kumuita na kumuweka kikao mara kwa mara.
“Umeanza kumtumikia shetani?” Mchungaji Mpelele alimuuliza Samuel huku akionekana kuwa na hasira.
“Hapana baba.”CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Kumbe unamtumikia nani siku hizi?”
“Namtumikia Mungu.”
“Mungu huyu huyu wa Ibrahim, Isaka na Yakobo au mungu mwingine?” Mchungaji Mpelele alimuuliza Samuel.
“Huyu huyu wa Ibrahim, Isaka na Yakobo.”
“Hapana. Kama unamtumikia Mungu huyu, utakuwa umekosea sana, Mungu huyu tunayemtumikia huwa hatumikiwi kama ambavyo unamtumikia Samuel,” mchungaji Mpelele alimwambia Samuel.
“Ninamtumikia Mungu huyuhuyu,” Samuel alimwambia baba yake, mchungaji Mpelele.
“Kwanza siku hizi kanisani hauendi. Kweli au uongo?” Mchungaji Mpelele aliuliza.
“Kweli.”
“Kwa nini?”
“Naingia kidato cha nne baba, nakuwa bize na masomo,” Samuel alimwambia baba yake, mchungaji Mpelele.
“Usitake kunitania. Hivi Mungu na masomo nani bora?”
“Mungu.”
“Nisikilize Samuel. Utaweza kusoma usiku na mchana, ukakesha katika maisha yako yote ukisoma, ila kumbuka kwamba bila Mungu, unakesha bure mwanangu. Kusoma sana si kufaulu, unaweza ukasoma sana na usifaulu ila ukimtumikia Mungu hata usiposoma sana, utafaulu kwani yeye anajua kila kitu, atakufanya usome muda mchache lakini vile ambavyo utavisoma ndivyo ambavyo vitakavyotoka katika mtihani yako,” Mchungaji Mpelele alimwambia Samuel.
“Naomba unisamehe baba.”
“Haujanikosea mimi, umemkosea Mungu muumba Mbingu na Nchi. Nenda mbele zake na umuombe msamaha,” Mchungaji Mpelele alimwambia Samuel.
Japokuwa mchungaji Mpelele alikuwa ameongea maneno mengi kwa kijana wake, Samuel lakini wala hakuweza kubadilika kabisa, maisha ya anasa yakaonekana kumteka kabisa. Kila siku alikuwa akionana na Catherine na kuendelea na maisha yao kama kawaida yao, maisha ya kwenda ufukweni na sehemu nyingine za starehe.
Maisha ambayo alikuwa akiishi Samuel yalikuwa ni sawa na maisha ambayo alikuwa akiishi Sadiki. Katika kipindi hiki mapenzi yakaonekana kumteka Sadiki, hakutaka kabisa kwenda katika nyumba ya ibada, msikitini kuswali.
Ile kasi yake ya kwenda msikitini kila siku katika kipindi cha nyuma, kwa wakati huo ikaonekana kupungua kabisa mpaka kufikia kipindi kutoweka kabisa.
Sadiki akachukia ibada za msikitini, msikiti kwake ukaonekana kama jela, sehemu ambayo ilionekana kuwa si nzuri kwa kijana kama yeye. Kanzu nyingi ambazo alikuwa akipenda sana kuzivaa katika kipindi hicho alikuwa amezifungia kabatini na kuanza kuvaa majinzi pamoja na fulana ambazo aliziona kuwa nzuri.
Baba yake, Ustadhi Hamidu alijitahidi sana kuongea nae lakini hakuonekana kuelekea kabisa. Kila siku alikuwa akitoka na kujifanya kuelekea tuisheni kumbe alikuwa akienda kuonana na Mariamu wake ambaye alikuwa akitumia muda mwingi kuwa pamoja nae.
Maisha yake yakaonekana kuzidi kuharibika kadri siku zilivyozidi kwenda mbele, hofu ya Mungu ikaonekana kutoweka moyoni mwake, alikuwa akijifanyia vitu ambavyo alikuwa akitaka kuvifanya kwa wakati huo, vitu ambavyo havikuwa vikitakiwa kufanyika na mtu aliyekuwa akimcha Mungu.
“Maisha yako yamebadilika sana Sadiki, umeanza kuwa firauni sasa,” Ustadhi Hamidu, Imamu wa msikiti wa Kichangani alimwambia mtoto wake, Sadiki.
“Hapana baba, mbona naishi maisha kama zamani,” Sadiki alimwambia baba yake, Ustadhi Hamidu.
“Usinidanganye. Siku hizi hata msikitini hautaki kwenda. Ijumaa iliyopita nilikwambia twende kwenye Maulidi, ukanipiga piga chenga weee ukanipotea,” Ustadhi Hamidu alimwambia sadiki.
“Nilikwenda baba ila sikuongozana nawe.”
“Usitake kunidanganya. Hivi wewe mtoto siku hizi una nini? Kwa nini hautaki kumuabudu Allah? Hivi kuna nani ambaye unamuabudu zaidi ya Allah?” Ustadhi Hamidu alimuuliza Sadiki.
“Namuabudu Allah.”
“Labda Allah mwingine lakini si Allah ninayemfahamu mimi, labda si Allah ambaye alimuongoza Mtume wetu, Mohammad S.A.W katika kila njia njema maishani mwake. Kwa sasa umekuwa kama Firauni Sadiki. Badilisha maisha yako, usipobadilisha, utapotea,” Ustadhi Hamidu alimwambia Sadiki.
Wazazi wote wa pande zote mbili walionekana kuumia, mabadiliko mabaya ambayo walikuwa nayo watoto wao yalionekana kuwaumiza kupita kawaida.
Walijua fika kwamba watoto wao walikuwa wamebadilika na kuziacha njia ambazo walitakiwa kuzifuata, walionekana kuvutiwa na dunia pamoja na mambo yake ya anasa ambayo yakaonekana kuwapoteza zaidi endapo wangeendelea kuyatumikia.



Siku ziliendelea kukatika mpaka siku ambayo wanafunzi walitakiwa kurudi shuleni. Kila mmoja alionekana kukasirika kwani walijua fika kwamba kila kitu ambacho walikuwa wakikifanya nyumbani basi kingeweza kufanyika kisiri shuleni ili kuwazuia wanafunzi wengine wasijue kile ambacho kilikuwa kikiendelea katika maisha yao.
Samuel na Sadiki walikuwa wamezoeana sana na wapenzi wao kiasi ambacho kilionekana kuwa ngumu kuwatenganisha, kuwakataza wasikae pamoja katika kipindi cha kujisomea au kula. 
Ukaribu wao ule ndio ambao ukawafanya wanafunzi wengine kugundua kwamba kulikuwa na kitu ambacho kilikuwa kikiendelea kwa wanafunzi hao.
Kwa kuwa shule ilikuwa ikitumia umeme, nyakati za usiku ambazo umeme ulikuwa ukikatika, walikuwa wakishikana sana huku wakibadilishana mate kwa kipindi kirefu. Mpaka jenereta linawashwa, tayari walikuwa wamechezeana vya kutosha jambo ambalo liliifanya miili yao kushikwa chachu kubwa ya kufanya mapenzi.
Kutoroka hakukukoma, mara kwa mara walikuwa wakitoroka pamoja kuelekea nje ya shule ambapo huko kama kawaida yao walikuwa wakifanya vitu vyao vingi vya ngono na mambo mengine. Kwa sababu walikuwa wamejifunza kunywa pombe, wakajikuta wakinunua vilevi hivyo siku za mwisho wa wiki na kunywa taratibu.
Walimu walipopelekewa kile ambacho kilikuwa kikiendelea katika maisha ya wanafunzi hao, bado waliendelea kutokuamini kabisa kwani watu hao waliendelea kuwa watakatifu katika macho yao kutokana na unafiki ambao walikuwa wakiwaonyeshea kila walipokuwa wakijua wanaangaliwa na walimu hao.
“Astaghafilullah! Yaani mimi nitembee na msichana?” Sadiki aliuliza huku akijifanya kushtuka mara alipoitwa ofisini na kuulizwa juu ya Mariamu.
“Ndio. Tumeletewa kesi kwamba unatembea na Mariamu tena wakati mwingine mnaruka ukuta na kwenda boda,” Mwalimu Michael, mwalimu wa nidhamu alimwambia Sadiki.
“Hii ni kashfa nzito sana kwangu mwalimu. Siwezi kuongea neno lolote baya kwa watu ambao wanaeneza habari hiyo. Ninachotaka kusema ni kimoja tu kwamba Allah ninayemuabudu anayaona maumivu ninayoyasikia moyoni mwangu. Atanilipia tu,” Sadiki alimwambia mwalimu Michael.
Maneno yake pamoja na mshangao mkubwa wa kinafiki ambao alikuwa ameuonyesha mahali pale ukawafanya walimu kuendelea kuamini kwamba yale yalikuwa ni maneno ambayo yalikuwa yameanzishwa na wanafunzi ambao walionekana kuwa na chuki juu ya Sadiki na walifanya hivyo kwa kuwa walitaka kumuharibia kwa sababu alikuwa mtumishi wa Mungu.
Walimu hawakuishia hapo, walichokifanya ni kumuita Samuel na kumuuliza kuhusu tetesi ambazo walikuwa wamezisikia kuhusiana na Catherine, kama ilivyokuwa kwa Sadiki, nae Samuel akajifanya kushtuka kupita kawaida kana kwamba alikuwa ameambiwa taarifa nzito ya uongo masikioni mwake.
“Yesu wangu! Mimi nifanye hivyo? Sasa kutakuwa na maana gani ya kuwa Mwenyekiti wa Casfeta mkoani Kilimanjaro? Kutakuwa na umuhimu gani wa kumuomba Mungu nyakati za usiku, kutakuwa na umuhimu gani wa kwenda kanisani?” Samuel aliuliza maswali mfululizo.
Hakukuwa na mwalimu ambaye alionekana kuuamini uvumi ule kutokana na wahusika kuruka kupita kawaida. Kadri siku zilivyozidi kwenda mbele na ndivyo ambavyo uvumi ule ulivyozidi kusikika zaidi na zaidi jambo ambalo liliwafanya baadhi ya walimu kuanza kufuatilia wao wenyewe ili kuhakikisha kwamba ulikuwa ni uvumi au kweli.
****
“Mkitaka kufuatilia ninyi wenyewe hamuwezi kuwaona,” Chepuo alikuwa akiwaambia walimu ofisini.
“Kwa nini tusiweze?”
“Kama wanaondoka saa saba za usiku, mtaweza kuwaona?” Chepuo aliuliza.
“Kwa hiyo tufanye nini ili tuweze kuwaona?’
“Nipeni simu.”
“Eeeh! Sasa simu ya nini tena?” 
“Si ili nikiwaona niwapigie mje kuhakikisha.”
“Mmmh!”
“Nini tena?”
“Hatukuamini Chepuo. Usije ukaiuza hata simu yenyewe. Mtu mwenyewe dakika moja mbele wewe,” mwalimu Michael alimwambia.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Basi milele hamtoweza kuujua ukweli. Huu ni mwezi wa nane kumbukeni, miezi miwili baadae wanafanya pepa halafu wanasepa,” Chepuo aliwaambia walimu.
“Sawa. Ngoja tukupe simu halafu utuambie wakiondoka usiku,” mwalimu mkuu, Massawe alimwambia Chepuo na kumkabidhi simu ambayo hakuwa akiitumia.
Katika kipindi hicho, walimu walikuwa wamejaribu kwa kiasi kikubwa kufuatilia lakini hawakuweza kufanikiwa mpaka pale ambapo wakaonekana kuhitaji msaada kutoka kwa Chepuo, mwanafunzi ambaye alionekana kutokuwa na nidhamu shuleni pale. 
Kutokana na chuki kubwa ambayo ilijengeka moyoni mwa Chepuo juu ya Samuel na Sadiki, moja kwa moja akaomba kupewa kazi ya kuwahakikishia walimu juu ya zile tetesi ambazo zimekuwa zikiendelea kusikika kwa zaidi ya miezi saba.
Walimu hawakuwa na jinsi, katika kipindi hicho walikuwa wakitaka kujua ukweli juu ya kile ambacho kilikuwa kikiendelea katika maisha ya Samuel na Sadiki, walitaka kuufahamu ukweli kwamba wawili hao walikuwa wakitoroka shuleni hapo na wasichana au la. 
Chepuo akapewa kazi hiyo, akapewa simu ndogo ya Nokia Obama kwa ajili ya kumpigia mwalimu Michael ambaye alikuwa akilala shuleni hapo katika kipindi ambacho angewaona Samuel na Sadiki wakitoka nje ya shule pamoja na wasichana hao.
Chepuo akaonekana kufurahia, hakuamini kama kwa wakati huo walimu walikuwa wamemuamini mpaka kumpa kazi hiyo. Kwanza alipofika bwenini, hakutaka kumwambia mwanafunzi yeyote juu ya simu ambayo alikuwa amepewa, alitaka kufanya kila kitu kimyakimya kwani alijua fika kwamba kama angeamua kuwaambia wanafunzi wengine ambao walikuwa katika kundi lake la Black Ninja basi siri ingeweza kuvuja.
Siku ya Jumamosi usiku wa saa saba, kama kawaida yake Chepuo akainuka kutoka kitandani na moja kwa moja kuelekea katika kitanda cha Samuel huku wanafunzi wakiwa wamelala. Akaanza kupapasa kitandani pale, hakukuwa na mtu yeyote. Chepuo hakuishia hapo, alichokifanya ni kuelekea katika kitanda cha Sadiki, nae hakuwepo kitandani hapo.
Moja kwa moja akili yake ikamwambia kwamba wawili hao tayari walikuwa wametoka bwenini na kuelekea boda kama kawaida yao. Kwa kasi ya ajabu akaanza kuvaa nguo zake na kisha kuelekea nje ya bweni hilo. Hakutaka kuchelewa, akaanza kuelekea sehemu ambayo wanafunzi walikuwa wakiitumia sana kutorokea kwenda nje ya shule.
“Wewe nani?” Ilisikika sauti ya mlinzi nyuma yake. Chepuo akageuka.
“Haaaaa! Kumbe mwana. Inakuwaje?” Mlinzi alimwambia Chepuo mara baada ya kumgundua.
“Poa. Hivi Samuel na Sadiki wametoka leo?” Chepuo aliuliza.
“Yeah! Kama kawaida wametoka na malaya wao. Mbona umewaulizia hivyo?” Mlinzi aliwauliza huku tayari akiwa amekwishapewa fedha kama kutunza siri ya watorokaji shuleni hapo.
“Watumishi wa Mungu wale,” Chepuo alimwambia mlinzi.
“Acha utani.”
“Kweli tena. Yule Samuel ni mchungaji na Sadiki ni ustadhi wa shule,” Chepuo alimwambia mlinzi ambaye alionekana kushangaa.
“Kama na wewe unataka kwenda boda nenda tu ila si kuniambia maneno mengi ya uongo,” mlinzi alimwambia Chepuo.
“Kweli tena mpwa. Unafikiri nakudanganya! Uliza shule nzima.”
“Duuh! Kama ni kweli kumbe hata mimi naweza kuwa Ustadhi mwamba,” mlinzi alimwambia Chepuo.
“Ndio hivyo. Umewaona wameelekea wapi?”
“Wamekwenda upande wa kulia bila shaka watakuwa wakielekea kule kwenye Ukumbi wa Manyasa”
“Basi poa. Cha msingi toka maeneo haya. Muda wowote ule ticha anaweza kuja,” Chepuo alimwambia mlinzi.
“Poa poa. Usijali.”
“Aminia. Nipe gwala,” Chepuo alisema na kisha kugongeshana mikono na mlinzi na kuondoka mahali hapo huku simu aliyopewa na walimu ikiwa mfukoni mwake.
Kwa harakaharaka Chepuo akapita katika uwazi mkubwa ambao ulikuwa umetengenezwa na wanafunzi kwa ajili ya kutorokea na kutokea nje ya shule ile. 
Hakutaka kubaki mahali hapo, alichokifanya ni kuanza kuelekea katika ukumbi wa muziki ambao wanafunzi wa shule mbalimbali walikuwa wakipenda sana kukutania usiku ambao walikuwa wakitoroka shuleni kwao.
Siku hiyo, Chepuo hakujisikia kwenda nje ya shule kwa ajili ya kufanya mambo yake, siku hiyo alijisikia kuelekea huko kwa sababu alitaka kuwahakikishia walimu kwamba wale watu waliokuwa wakiwaamini hawakuwa watakatifu kama ambavyo mioyo yao ilivyokuwa ikifikiria juu yao.
Ukumbi wa Manyasa uliokuwa Moshi mjini uliendelea kutoa burudani ya muziki kwa kiingilio cha shilingi elfu tatu tu. Watu walikuwa wamejazana ndani ya ukumbi huo, wanafunzi kutoka katika shule mbalimbali kama Majengo, Huru, Northern Highland pamoja na shule nyingine walikuwa wakifika ndani ya ukumbi huo kwa wingi sana.
Burudani ya muziki bado ilikuwa ikiendelea ndani ya ukumbi huo huku asilimia kubwa ya watu ambao walikuwa ndani ya ukumbi huo wakiwa wanafunzi wa shule mbalimbali hapo Moshi Mjini. 
Wanawake ambao walikuwa wakijiuza hawakukosa mahali hapo, biashara yao bado ilikuwa ikiendelea kama kawaida. Wateja walikuwa wakifika kwa wingi, walikuwa wakiwanunua na kisha kufanya nao ngono katika vyoo vya ukumbi huo au hata katika sehemu ambazo zilikuwa na giza.
Chepuo akafika katika ukumbi huo, siku hiyo hakutaka kuongea na mtu yeyote yule jambo ambalo lilimfanya kuvua fulana yake na kukifunika kichwa chake huku akibaki na kaoshi pamoja na suruali mwilini mwake. Alipofika mlangoni, akatoa kiasi ambacho kilikuwa kikihitajika na kisha kuingia ndani ya ukumbi ule wa Manyasa.
Macho ya Chepuo hayakutulia sehemu moja, yalikuwa yakiangalia huku na kule, alikuwa akiwatafuta wabaya wake ndani ya ukumbi ule. Watu walikuwa wakicheza kifujofujo, Chepuo akaanza kupiga hatua kuelekea katika sehemu ambayo ilikuwa na kigiza, sehemu ambayo watu ambao hawakutaka kujulikana walikuwa wakiitumia sana kukaa na wasichana wao.
Alipofika karibu na sehemu ile, akaanza kuangalia katika vikochi kadhaa ambavyo vilikuwa mahali pale. Macho yake yakatua nyusoni mwa watu ambao alikuwa na uhakika kwamba walikuwa wabaya wake. Chepuo hakutaka kuonekana kuwa na presha, alichokifanya ni kusogea na kuanza kuwaangalia vizuri.
“Ndio wenyewe,” Chepuo alisema huku akiachia tabasamu pana.
Mpaka kufika kipindi hicho akawa na uhakika kwamba watu ambao walikuwa wamemfanya kufika katika ukumbi ule alikuwa amekwishawaona jambo ambalo lilimfanya kuanza kuwafuatilia kwa karibu sana, hakutaka awapoteze machoni mwake.
Samuel na Sadiki walionekana kutokuwa na habari kabisa, walikuwa wakishikanashikana na wapenzi wao, Catherine na Mariamu bila kujua kwamba Chepuo alikuwa ndani ya ukumbi ule akiwaangalia tu.
Matendo ya kimalavidavi yalionekana kuwatawala mahali pale, walikuwa wakinyonyana mate huku wakishikana katika maungo yao ya siri. Kutokana na kofia ambazo walikuwa wamezivaa vichwani mwao ili kuwafanya kutokugundulika na watu mbalimbali ndizo ambazo zilionekana kuwa ulinzi kwao machoni mwa watu wengine.
Watu ambao walikuwa wakijulikana kama watumishi wa Mungu kwa walimu wao, watu ambao walikuwa wakiaminika kwamba ni watakatifu kwa walimu wao, katika kipindi hicho walikuwa ndani ya ukumbi wa Manyasa, ukumbi mkubwa ambao ulikuwa ukisifika kwa kutoa burudani kabambe ndani ya mkoa wa Kilimanjaro.
Saa 9:17 usiku ndio ulikuwa muda ambao Samuel na wenzake wakainuka mahali pale kwa ajili ya kuondoka ukumbini hapo. Chepuo alivyoona hivyo, kwa haraka sana akatoka nje ya ukumbi na kisha kwenda kujibanza sehemu huku macho yake yakiwa katika mlango wa kutokea katika ukumbi ule.
Akawaona Samuel, Sadiki, Catherine na Mariamu wakiwa wanatoka nje ya ukumbi ule. Kwa haraka sana akaanza kuelekea katika sehemu ambazo zilikuwa na bodaboda na kisha kuchukua moja ambayo ilimpeleka mpaka nje ya shule yao. Akamlipa dereva na kisha kuchukua simu yake na kisha kuanza kumpigia mwalimu Michael.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Pokea simu basi kabla hawajafika,” Chepuo alijisemea mara simu ilipoanza kuita. Simu iliendelea kuita mpaka kukata, Chepuo akaamua kupiga tena, simu ile ikaanza kuita mpaka ikapokelewa.
“Hallow....” Sauti ya mwalimu Michael ilisikika kichovu.
“Ticha unalala utafikiri umekufa,” Chepuo alimwambia mwalimu Michael.
“Kuna nini? Mbona usiku sana?”
“Toka nje basi uje kuhakikisha kwa macho yako.”
“Kuhakikisha nini?”
“Kwamba watumishi wa Mungu nao wamekwenda kwenye klabu ya usiku” Chepuo alimwambia mwalimu Michael.
“Watumishi gani?”
“Samuel Mpelele na Sadiki Hamidu,” Chepuo alijibu.
“Upo wapi wewe?”
“Njoo huku nyuma ya jiko la shule.”
“Sawa.”
Simu ikakatwa, tabasamu pana likaanza kuonekana usoni mwa Chepuo kwa kuona kwamba siku hiyo ndio ingekuwa siku ambayo kila kitu kingekwenda kujulikana kwa kila mtu kwamba Samuel na Sadiki walikuwa wakitoka usiku na kwenda katika klabu za starehe pamoja na wasichana.
Ndani ya dakika tatu, mwalimu Michael akatokea sehemu ile huku akiwa amevaa bukta na koti kubwa. Macho yake yalipomuona Chepuo amesimama karibu na tundu kubwa la ukuta, akaanza kumfuata.
“Wapo wapi?” Mwalimu Michael aliuliza.
“Usiwe na presha ticha, wewe subiri tu utawaona,” Chepuo alimwambia mwalimu Michael.
Ndani ya dakika ishirini, baadhi ya wanafunzi wengine wakaonekana wakianza kuingia ndani ya eneo la shule hiyo akitokea katika ukumbi wa starehe wa Manyara. Kila mwanafunzi ambaye alikuwa akitokea mahali hapo, alikuwa akiwekwa pembeni kwa ajili ya kuandikwa majina na baadae kupewa adhabu.
Waliendelea kusubiri zaidi na zaidi lakini watu ambao walikuwa wakiwasubiria mahali hapo wala hawakutokea jambo ambalo lilimshangaza sana Chepuo. 
Ilipofika saa 10:15 alfajiri, mwalimu Michael akaonekana kuchoka kuvumilia, hapohapo akaamua kwenda katika bweni ambalo Samuel na Sadiki walikuwa wakilitumia, alipoingia ndani, moja kwa moja akaelekea katika vitanda ambavyo walikuwa wakilalia, akawakuta wakiwa wamelala usingizi mzito.
“Mmmh! Sasa mbona wapo humu?” mwalimu Michael alijiuliza huku akionekana kushangaa.
Hakutaka kubaki mahali hapo, alichokifanya ni kuanza kuondoka kuelekea nje ya bweni lile na kisha kumfuata Chepuo kule alipokuwa pamoja na wanafunzi wengine. Alimpomfikia, akamuita pembeni na kisha kuanza kuongea nae.
“Una uhakika kwamba Samuel na Sadiki walitoka nje ya shule usiku huu?” Mwalimu Michael alimuuliza Chepuo.
“Nina uhakika. Nimewaona mimi mwenyewe kwa macho yangu ndani ya ukumbi wa Manyasa,” Chepuo alisema huku akiapa.
“Unavyoona watakuwa wamerudi au watakuwa bado nje ya shule?” Mwalimu Michael alimuuliza.
“Bado watakuwa nje ya shule, hawajapitia hapa,” Chepuo alijibu.
“Sawa. Ila kwa nini kila siku umekuwa mtu wa kuongea mambo ya uongo juu ya watumishi wa Mungu?” Mwalimu Michael alimuuliza Chepuo.
“Uongo gani tena ticha?”
“Kwamba watu hawa wameanza kwenda kwenye kumbi za starehe.” 
“Ila kweli wamekwenda kwenye kumbi za starehe.”
“Mbona nimewaona bwenini wamelala,” mwalimu Michael alimwambia Chepuo maneno ambayo yalionekana kumshtua.
“Unasemaje?” Chepuo aliuliza huku akionekana kushtuka.
“Nimewakuta bwenini wamelala.”
“Haiwezekani. Hawajapita hapa, utakuwa umechanganya vitanda ticha,” Chepuo alimwambia mwalimu Michael huku akionekana kutokuamini.
Hapo hapo wakaanza kuondoka kuelekea katika bweni lile na kisha kuingia ndani. Wakaanza kuelekea katika vitanda vile na kumuonyeshea Chepuo kwamba Samuel na Sadiki walikuwa wamelala. Ili kuhakikisha juu ya kile ambacho alikuwa akimwambia, akawaamsha, ni kweli walikuwa wenyewe ambao walionekana kuwa na usingizi mzito.
“Umeamini?” mwalimu Michael alimuuliza Chepuo.
“Imekuwaje? Mbona pale hawakupita?” Samuel aliuliza huku akionekana kushangaa.
“Wewe ni muongo. Asubuhi nitakuadhibu kwa adhabu ya kuchimba shimo la takataka. Kosa lako kubwa ni kuwasingizia watumishi wa Mungu ili wafukuzwe shule, kosa lako la pili ni kuniamsha wakati nikiwa naota njozi nzuri,” mwalimu Michael alimwambia Chepuo ambaye alikuwa amebaki na mshangao mkubwa huku swali likibakia kichwani mwake, walipitia wapi watu wale kuingia shuleni.
CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
ITAENDELEA