MIMI NI MWENYE DHAMBI NISAMEHE MUNGU - 3

 

Simulizi : Mimi Ni Mwenye Dhambi Nisamehe Mungu

Sehemu Ya Tatu (3)



Mara baada ya kumaliza kidato cha nne katika shule ya Uhuru mkoani Kilimanjaro, msichana Catherine Mushi akarudi nyumbani kwa ajili ya kusubiria matokeo yake ya kidato cha nne. Siku zote katika maisha yake ya nyumbani, Catherine alikuwa mtu wa kuendelea kuwa karibu na Samuel ambaye alionekana kuwa na mapenzi ya dhati kwake.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/--

Ukaribu wao wa kimapenzi ambao walikuwa nao nyumbani ulikuwa ukiendelea kama kawaida jambo ambalo kwao likaonekana kuwafurahisha na kuyakomaza mapenzi yao hayo ambayo katika kipindi hicho yalionekana kuwa juu sana. Katika maisha yake, Catherine hakujutia kitendo chake cha kuwa na Samuel, kwake alionekana kuwa mwanaume bora ambaye angeweza kumhitaji katika kipindi chote cha maisha yake.

Mara kwa mara alikuwa akionana na Samuel huku wakati mwingine wakiongea simuni kama kawaida yao. Hakutaka kupiga hatua za kurudi nyuma, kila siku walikuwa wakitaka kupiga hatua kwenda mbele zaidi katika mahusiano yao ambayo yalionekana kukua kila siku. Katika kichwa cha Catherine bado kulikuwa na kitu ambacho kilikuwa kikimsumbua sana kwa wakati huo, matokeo ya kidato cha nne.

Japokuwa alikuwa huru na mwanaume ambaye alikuwa akimpenda sana lakini bado Catherine hakuonekana kuwa na amani. Matokeo ambayo yalitarajiwa kutoka baada ya miezi kadhaa yalionekana kumsumbua sana kichwa chake. Hakuwa amesoma vya kutosha, maisha ya kutoroka usiku na kwenda katika kumbi za starehe ndio maisha ambayo alikuwa ameishi sana shuleni Uhuru mkoani Kilimanjaro.

Baada ya miezi kukatika na hatima matokeo kutoka, kile ambacho kila siku alikuwa akikitarajia ndicho ambacho kilikuwa kimetokea. Kama ilivyokuwa kwa wenzake watatu, Samuel, Sadiki na Mariamu ndio ambayo ilikuwa imemtokea hata yeye mwenyewe, alikuwa amefeli vibaya. Hilo likaonekana kuwa pigo la kwanza katika maisha yake, lilikuwa ni pigo kubwa na baya ambalo halikuweza kubebeka kwa urahisi moyoni mwake.

Hapo ndipo maisha ya majuto yalipoanza kumkumba. Mara kwa mara alikuwa akijutia aina ya maisha ambayo alikuwa akiishi shuleni kule katika kipindi cha nyuma. Maisha ya anasa ambayo alikuwa akiishi na wenzake ndio ambayo yalikuwa yamemletea matokeo yale ambayo yalionekana kumkasirisha kila mtu nyumbani kwao.

“Yaani mimi napoteza fedha zangu halafu mtoto anakwenda kufanya umalaya tu” Mzee Mushi alimwambia Catherine huku akionekana kuwa na hasira.

“Msamehe, bado anahitaji nafasi zaidi ya kuyarekebisha mambo yake” Mama yake, Bi Maria alimwambia mumewe, mzee Mushi ambaye katika kipindi hicho alionekana kuwa mkali hata zaidi ya mbogo aliyejeruhiwa.

“Wewe ndiye utalifanya hili kichwa kuwa nyanya. Leo hii ametuletea sifuri humu ndani, huyu si ataweza kutuletea hata UKIMWI ndani ya nyumba hii” Mzee Mushi alimwambia kewe, Bi Maria.

“Bado tumpe nafasi” Bi Maria alimwambia mumewe.

“Nafasi. Wewe unafikiri huyu tukimpa nafasi atabadilika, hivi unafikiri hili likichwa likipewa nafasi litabadilika?” Mzee Mushi alimuuliza mke wake huku akiendelea kuwa na hasira.

“Naomba unisamehe baba. Nitabadilika” Catherine alimwambia baba yake.

Kama kumchapa alikuwa amekwishamchapa vya kutosha na katika kipindi hicho fimbo hazikuonekana kubadilisha kitu chochote kile. Kwa sababu mke wake alikuwa akimtetea sana juu ya kile ambacho kilikuwa kimetokea, mzee Mushi hakuwa na jinsi zaidi ya kukubali kumpa nafasi binti yake kwa kuamini kwamba angeweza kubadilika na hatimae kufanya vizuri.

“Nafasi ya mwisho kwako kuingia darasani. Ukishindwa bora uolewe tu” Mzee Mushi alimwambia Catherine.

“Nitajitahidi baba” Catherine alimwambia baba yake.

Baada ya mwezi mmoja Catherine akaanza masomo katika shule ya Mbezi Beach huku lengo lake likiwa ni kuyarudia masomo ambayo alikuwa ameyasoma na mwisho wa siku kurudia mitihani yake. Katika kipindi chote hicho cha kurudia masomo yake Catherine alionekana kuwa makini katika masomo yake, hakutaka kurudia makosa ambayo alikuwa ameyafanya ambayo yalimpelekea kufanya vibaya katika masomo yake.

Kazi ya kusoma kwake ilikuwa imeongezeka zaidi na alitakiwa kupigana nayo vilivyo. Katika upande mmoja alikuwa akiyasomea masomo ambayo alikuwa amefeli lakini kwa upande mwingine alikuwa akiendelea na masomo ya kidato cha tano ili endapo kama atakuja kufaulu mitihani yake basi aweze kuingia moja kwa moja kidato cha sita.

Katika kipindi hicho hakutaka kuwasiliana na Samuel, aliona kwamba endapo angewasiliana na mwanaume huyo basi hali ile ya kutokusoma ingeweza kujirudia tena na hivyo kufanya vibaya katika masomo yake. Kichwa chake alikuwa amekituliza katika kusoma, hakutaka kuyapa nafasi maisha ya anasa tena, ndani ya moyo wake alikuwa ameamua kwa asilimia mia moja kwamba alikuwa akitaka kusoma tu.

Ubongo wake ukashtuka na kisha kuanza kujiweka kama zamani. Ubize wa kusoma ambao alikuwa akijipa kila siku ndio ambao ulianza kumfanya kuanza kurudi kama alivyokuwa zamani, kipindi ambacho hakuanza kuishi maisha ya anasa shuleni Uhuru mkoani Kilimanjaro. Walimu wakautambua uwezo mkubwa ambao alikuwa nao Catherine, ulikuwa ni uwezo ambao ulimfanya mara kwa mara kuongoza katika masomo yake.

Wazazi wake wakaonekana kuwa na matumaini kwa binti yao, juhudi ambazo alikuwa akizionyesha katika masomo yake zikaonekana kuanza kuzaa matunda. Kila siku alikuwa mtu wa kujifungia chumbani na kusoma, mambo ya anasa na kutamani kufanya mambo yasiyokuwa na maana akawa ameachana nayo na katika kipindi hicho alikuwa akifikiria kitu kimoja tu, kusoma na kutimiza ndoto zake ambazo alikuwa akiziota kila siku, ndoto za kuwa mwanasheria mkubwa nchini Tanzania.

Mwaka ulipokatika, akamaliza masomo yake aliyokuwa akiyarudia na alipofanya mitihani akawa amefaulu vizuri jambo ambalo lilimfanya kuingia kidato cha sita huku akiwa na alama zote ambazo alitakiwa kuwa nazo katika matokeo yake.

“Naona kama ndoto zangu zinakaribia kutimia Scola” Catherine alimwambia rafiki yake wa karibu ambaye mara kwa mara alikuwa akipenda kusoma nae.

“Kila kitu kitakwenda kutimia, cha msingi ni kuongeza juhudi tu. Mbona unaweza sana tu Catherine” Scola alimwambia Catherine ambaye alionekana kufarijika.

“Nitataka kuwa mwanasheria katika nchi hii” Catherine alimwambia Scola.

“Kama ukipigana na kusoma sana, utakuwa tu, hakuna kinachoshindikana chini ya jua” Scola alimwambia Catherine ambaye aliendelea kusoma zaidi na zaidi.

Catherine akaonekana kubadilika kabisa, shuleni hapo akaonekana kuwa mkali zaidi ya wanafunzi wote ambao walikuwa kidato cha sita. Katika kipindi hicho aliona kusoma ndicho kilikuwa kitu pekee ambacho kingemfanya kutimiza ndoto zake za baadae, ndoto za kuwa mwanasheria nchini Tanzania. Wanafunzi wengi wa kike na wa kiume walikuwa wakivutiwa na Catherine ambapo mara kwa mara walikuwa wakitamani kuwa karrbu nae na kisha kuwafundisha.

Shuleni hapo, wanafunzi wengi waliambiwa kuiga tabia za Catherine ambaye kila siku alionekana kuwa moto shuleni hapo. Catherine hakutaka kuyakumbuka maisha yake ya nyuma ambayo alikuwa amepitia, kitu ambacho alikuwa akikitaka kwa wakati huo ni kuyafikiria maisha yake ya mbele na kutimiza malengo yote ambayo alikuwa amejiwekea moyoni mwake.

“Vipi kuhusu mapenzi?” Fatuma alimuuliza Catherine.

“Mapenzi hayafai katika kipindi ambacho unahitaji muda wa kusoma” Catherine alimwambia Fatuma.

“Kwa nini? Ulikwishawahi kuumizwa nini?”

“Hapana. Namshukuru Mungu kwa sababu mpaka leo sijawahi kuonja maumivu ya mapenzi maishani mwangu” Catherine alimwambia Fatuma ambaye akabaki akiachia tabasamu.

“Mmmh! Sawa. Ila kuna tu alikuwa akitaka kuongea na wewe” Fatuma alimwambia Catherine.

“Nani?”

“Edmund”CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

“Kuongea na mimi kuhusu nini?”

“Wala sijui au nikuitie umsikilize” Fatuma alimwambia Catherine.

Edmund alikuwa miongoni mwa vijana wa shule ile ambao walikuwa wakivutiwa sana na uzuri wa Catherine. Kila siku Edmund alikuwa mvulana wa kumwangalia sana Catherine ambaye alikuwa akisoma nae darasa moja. Kwa Catherine, katika kipindi hicho hakuwa akiyatamani mapenzi, alijua kwamba mapenzi hayo hayo yalikuwa yamempotezea muda wake mwingi sana na hivyo hakutakiwa kurudi kule alipotoka.

Japokuwa Edmund alikuwa akimpenda sana Catherine lakini moyo wake ulikuwa umejaa woga mwingi. Hakuwa akiamini kama angeweza kusimama na Catherine na kisha kumueleza ukweli juu ya alivyokuwa akijisikia kwamba alikuwa akimpenda sana. Kila siku alibaki kuwa mtu wa kumwangalia Catherine na kumsifia moyoni kwamba alikuwa msichana mzuri ambaye alitakiwa kuwa na mtu kama yeye.

Edmund hakuwahi kumsogelea Catherine na kumwambia ukweli juu ya jinsi alivyokuwa akijisikia. Kwanza alikuwa akimuogopa sana msichana huyo ambaye alionekana kujiamini kupita kawaida. Kila alipokuwa akisimama mbele ya mvulana yeyote yule Catherine alionekana kuwa msichana imara, msichana asiyetetereka hata kidogo jambo ambalo lilikuwa likiwatia hofu wanaume wengi shuleni hapo.

Wale wanaume ambao hawakuwa wakiogopa kitu chochote wakajitoa mhanga na kisha kumfuata Catherine na kumueleza ukweli juu ya jinsi walivyokuwa wakijisikia mioyoni mwao. Kwa Catherine hakuonekana kuwakubali, kila siku katika maisha yake aliyaona mapenzi kutaka kuzima ndoto zake ambazo alikuwa amejiwekea toka alipokuwa kidato cha kwanza. Ni kweli kabisa mapenzi yalikuwa yamechukua nafasi moyoni mwake na hatimae kumfanya kufeli vibaya masomo yake, katika kipindi hicho hakutaka tena kuwa na mwanaume yeyote yule.

“Nayachukia mapenzi” Catherine alimwambia Scola.

“Kwa nini?”

“Yanaweza kukufanya kutokukamilisha ndoto zako” Catherine alimwambia Scola.

“Mmmh! Ila wavulana wengi wanakupenda hapa shuleni” Scola alimwambia Catherine.

“Najua. Mara kwa mara Fatuma amekuwa akiniambia hivyo”

“ Sasa haukuchukua hata hatua?”

“Hatua gani?”

“Kuwa hata na mmojawapo”

“Hapana. Hilo ni jambo gumu sana. Siwezi kuwa na mwanaume yeyote yule shuleni hapa” Catherine alimwambia Scola.

Japokuwa Catherine alikuwa akiendelea kuonyesha msimamo wake lakini wanaume hawakukoma, kila siku walikuwa wakimfuata lakini Catherine hakuonekana kukubaliana na mwanaume yeyote yule. Edmund hakutaka kukata tamaa, japokuwa wavulana wengi walikuwa wakikataliwa na Catherine lakini kila siku katika moyo wake alikuwa na uhakika wa asilimia mia moja kwamba kuna siku msichana huyo, Catherine angekuwa wake na hivyo kufanya mambo mengi kama wapenzi.








Mchungaji Mpelele hakuelewa ni kitu gani kilikuwa kikiendelea, kila alipokuwa akimpigia simu mtoto wake, Samuel hakuwa akipatikana simuni kabisa. Wasiwasi ukamwingia moyoni mwake kwa kuona kwamba inawezekana kulikuwa na jambo baya ambayo lilikuwa limemtokea mtoto wake. Alipomuuliza mke wake, Bi Magreth, nae alisema kwamba kila alipokuwa akimpigia simu, simu haikuwa ikipatikana.
Jambo hilo likazidi kumtia wasiwasi zaidi hali ambayo likamfanya kushauriana na mke wake waelekee shuleni kwao, Makongo kwa ajili ya kuuliza ni kitu gani ambacho kilikuwa kikiendelea. Katika kipindi hicho, mchungaji Mpelele hakuwa na wasiwasi na mtoto wake kwani katika kipindi ambacho alikuwa akienda kuanza shule kwa ajili ya kurudia mitihani yake, tayari mtoto wake, Samuel alikuwa amekwishaamua kubadilika kwa kuanza kumtumikia Mungu.
Walipofika shule, moja kwa moja wakaanza kuelekea katika ofisi za walimu ambapo wakahitaji kuonana na mwalimu mkuu na kisha kuruhusiwa kuelekea katika ofisi ya mwalimu huyo. Walipoingia, hawakuwa na muda wa kupoteza, wakajitambulisha kama wazazi wa Samuel na walifika mahali hapo kwa ajili ya kumuona mtoto wao, Samuel.
Kwanza mwalimu mkuu akaonekana kushtuka, akawaangalia vizuri, uso wake ukaonekana kubadilika, mshangao wa wazi ukaonekana machoni mwake. Hakuamini kama kweli Samuel alikuwa mtoto wa mchungaji, uso wake ulionyesha dhahiri kushangazwa na cheo cha mchungaji Mpelele.
“Kumbe wewe ni mchungaji?” Mwalimu mkuu aliuliza huku akionekana kushangaa.
“Ndio. Mimi ni mchungaji wa kanisa la Praise And Worship hapo Mwenge” Mchungaji Mpelele alimwambia mwalimu mkuu.
“Dah! Unajua kuna wakati naona kama siliamini hili” Mwalimu mkuu aliwaambia.
“Kwa nini?”
“Kumbe Samuel ni mtoto wa mchungaji?”
“Ndio. Kuna nini? Tunaweza kumuona?” Mchungaji Mpelele alimuuliza mwalimu.
“Hayupo shuleni”
“Hayupo shuleni?”
“Ndio. Huu mwezi wa pili hajafika shuleni hapa” Mwalimu mkuu aliwajibu.
“Unatuchanganya mwalimu. Inakuwaje Samuel kutokuwa shuleni hapa kwa kipindi kirefu namna hiyo?” Mchungaji Mpelele aliuliza.
“Huo ndio ukweli. Ila mbona mnauliza kwa kushangaa sana?”
“Kwa sababu sisi tunajua anakuja shule kila siku”
“Kwani kila anapofika nyumbani huwa anawaambia nini?”
“Hakai nyumbani”
“Sasa mbona na nyie pia mnanichanganya”
“Hakai nyumbani. Alihitaji muda wa kukaa katika hosteli yoyote ile kwani aliamini kwa kufanya hivyo angekuwa makini na masomo” Mchungaji Mpelele alimwambia mwalimu mkuu.
“Duh! Hii kali mchungaji. Ndio kwanza nimeanza kuisikia kwako kwamba mwanafunzi wa sekondari anakaa hosteli” Mwalimu mkuu alimwambia mchungaji Mpelele na Bi Magreth.
“Hatuwezi kuonana na mwalimu wa dini?”
“Wa nini tena mchungaji”
“Inawezekana akawa anafahamu kidogo kuhusu Samuel” 
“Kivipi?”
“Kwa sababu Samuel ni mcha Mungu”
“Mcha Mungu! Kuanzia lini?”
“Toka alipoondoka nyumbani” 
“Mcha Mungu kivipi tena? Hapo unanichanganya mchungaji”
“Mcha Mungu kama unavyoelewa wewe mwalimu”
“Sidhani kama Samuel alikuwa mcha Mungu kama ninavyoelewa mcha Mungu anavyokuwa. Mcha Mungu huwa hanywi pombe, mcha Mungu huwa afanyi ngono” Mwalimu alimwambia mchungaji.
“Kwa hiyo una maana kwamba Samuel alikuwa akinywa pombe na kufanya ngono?” Mchungaji Mpelele aliuliza huku akionekana kuchanganyikiwa.
“Ndio”
“Shuleni hapa hapa?”
“Ndio”CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Majibu ya mwalimu mkuu yakaonekana kuwachanganya wote, wakabaki kimya, kila mmoja akaonekana akifikiria lake kichwani mwake. Hawakuyaamini maneno yale ambayo mwalimu mkuu alikuwa ameyasema mbele yao, hawakuamini kama mtoto wao Samuel alikuwa ameanguka tena dhambini.
Mchungaji Mpelele akaona koti lake la suti kama linampa sana joto, akalivua na kisha kuanza kujipepea kwa kitambaa chake huku kijasho kikiwa kinamtiririka kupita kawaida. Kwa mke wake, Bi Magreth, alikuwa kimya, nae alionekana kuchanganyikiwa kwa kile ambacho alikuwa amekisikia kutoka kwa mwalimu mkuu. Hapo ndipo walipoamini kwamba shetani alikuwa akiendelea kufanya kazi kwa mtoto wao na si kwamba alikuwa amemaliza kazi zake juu yake.
“Haiwezekani” Mchungaji Mpelele alisema huku akionekana kuchanganyikiwa.
“Hatuwezi kuongea na marafiki zake?” Bi Magreth alimuuliza mwalimu.
“Toka aje katika shule hii alikuwa na rafiki yake mmoja tu” Mwalimu alijibu.
“Huyo huyo tunataka kuongea nae”
“Nae ameondoka pamoja nae. Yaani Samuel alipoacha kuja shule tu, hata nae rafiki yake akaacha kuja shule. Natumaini watakuwa pamoja kwa sasa” Mwalimu alimjibu.
“Rafiki yake yupi?”
“Anaitwa Sadiki Hamidu” Mwalimu mkuu alijibu.
Jina hilo halikuwa geni sana masikioni mwao, walikuwa wamekwishawahi kulisikia mara kadhaa kutoka mdomoni wa mtoto wao, Samuel. Mpaka kufikia hatua hiyo, walikuwa na kitu kimoja tu ambacho walikiona kwamba kilitakiwa kufanyika. Wakataka kuonana na wazazi wa Sadiki na kuzungumza nao ili wafahamu kama nao mtoto wao alikuwa kama Samuel au ilikuwaje. Alichokifanya mwalimu mkuu ni kuwataka wote wafike shuleni hapo kesho huku yeye akifanya mawasiliano na Ustadhi Hamidu kumtaarifu kuhusu kuja shuleni hapo.
Walichokifanya mara baada ya kuondoka shuleni hapo ni kuelekea katika hosteli ya St’ Peter ambayo ilikuwa Kinondoni kwa ajili ya kuonana na Samuel ambaye alikuwa amechukua chumba katika hosteli hiyo. Ndani ya gari kila mtu alikuwa akiwaza lake, maneno ambayo aliongea mwalimu mkuu yalionekana kumchanganya kila mmoja.
“Ila naona ni kama kitu kisichowezekana” Bi magreth alimwambia mume wake, mchungaji Mpelele.
“Kwa nini?”
“Kweli Samuel anaweza kuyarudia maisha ambayo alikuwa akiishi kipindi cha nyuma?”
“Anaweza. Mtu husimama na kuanguka pale ambapo anasimama mguu upande. Shetani ana nguvu sana, sisi kama wanadamu hatuwezi kupigana nae na ndio maana tunasema vita vyetu vya nyama na damu” Mchungaji Mpelele alimwambia mke wake, Bi mage.
Baada ya dakika kadhaa wakafika nje ya jengo la hosteli ya St Peter ambapo wakateremka na kisha kuanza kuusogelea mlango wa kuingia katika jengo lile. Walichokifanya mara baada ya kuingia ndani ya jengo lile ni kuwafuata wanachuo kadhaa ambao walikuwa wamekaa pembeni kwa lengo la kuwauliza.
“Dah! Hao watu toka mwezi uliopita walitimuliwa hapa” Kijana mmoja miongoni mwa vijana hao aliwaambia.
“Waliwatimua! Kisa nini?”
“Walikuwa na tabia chafu sana. Walikuwa wakipenda sana kunywa pombe, kula mirungi, kuvuta sigara mpaka kuleta wanawake ndani” Kijana huyo alijibu.
“Unamaanisha mambo hayo alikuwa akiyafanya Samuel?” Mchungaji Mpelele aliuliza huku akionekana kutokuamini.
“Ndio. Samuel Mpelele pamoja na rafiki yake, Sadiki Hamidu” Kijana yule alijibu.
“Baada ya kutoka hapa watakuwa wameelekea wapi?”
“Hatujui. Labda angekuwepo rafiki yao waliyekuwa anakaa nao chumba kimoja angekuwa anafahamu”
“Rafiki yao nani?”
“Huyu anaitwa Cosmas ila bahati mbaya nae mwenyewe alihama mahali hapa” Kijana yule aliwaambia.
Akili zao zikazidi kuchanganyikiwa zaidi. Hapo wakaonekana kuamini kwamba kijana wao alikuwa amepotelea katika mikono ya shetani na yalihitajika maombi zaidi kwa kumrudisha tena. Wote wakaonekana kukata tamaa, hawakuamini kama kijana wao, Samuel angeweza kupotealea katika mikono ya shetani kwa mara nyingine tena.
Usiku hawakulala vizuri, hawakuwa na amani mioyoni mwao, kitu ambacho walikuwa wakikitaka ni kufahamu mahali ambapo mtoto wao alipokuwa katika kipindi hicho. Nusu saa kabla ya kulala, wakashikana mikono na kisha kuanza kuomba. Sala yao kwa Mungu ilikuwa moja tu, kumrudisha Samuel nyumbani hapo na kumbadilisha kwa mara nyingine tena.
****
Siku iliyofuata saa tano asubuhi wakaanza safari ya kuelekea shuleni hapo kwa ajili ya kuonana na wazazi wa Sadiki ili kujua ni kitu gani ambacho kilikuwa kikiendelea. Walipofika shuleni hapo, moja kwa moja wakaanza kupiga hatua mpaka katika ofisi ya mwalimu mkuu. Walipoingia, ukiachana na mwalimu mkuu, macho yao yakatua kwa ustadhi Hamidu ambaye alikuwa amevalia kanzu huku akiwa na kofia ya kiislamu pamoja na Tasbih mkononi mwake huku mke wake, Bi Aisha akiwa amevalia baibui kubwa nyeusi ambayo ilikuwa imemfunika mpaka miguu yake huku kichwani akiwa amejisitiri na kilemba kilichoonekana kumpendezesha sana.
“Karibuni” Mwalimu mkuu aliwakaribisha mara baada ya kuingia ndani ya ofisi ile.
Moja kwa moja wakakaa vitini na kisha mwalimu mkuu kuanza kutoa utambulisho mahali hapo na kisha kuanza kuelezea kila kitu ambacho kilikuwa kikiendelea katika maisha ya watoto wao.
Ustadhi Hamidu na mkewe hawakuonekana kushtuka sana hali ambayo iliwaonyesha kwamba walikuwa wakifahamu baadhi ya mambo ambayo yalikuwa yakiendelea kwa mtoto wao. Japokuwa hawakuonyesha mshtuko mkubwa lakini nyuso zao zilionyesha kuumizwa na kile ambacho kilikuwa kimetokea kwa kijana wao.
“Mtoto wangu alimkataa Allah! Sina uhakika kama Allah ataendelea kuwa nae” Ustadhi Hamidu alisema huku akionekana kukata tamaa.
“Usiseme hivyo ustadhi” Mwalimu mkuu alimwambia ustadhi Hamidu.
“Huo ndio ukweli. Tumeshangaa sana, hatujui ni mahali gani ambapo Sadiki alikuwa amejikwaa, hatujui kama ni yeye ndiye chanzo au kuna sehemu sisi kama wazazi tulifanya makosa. Mabadiliko yake yamekuja kwa haraka sana” Ustadhi Hamidu aliongea huku akionekana kuwa na maumivu makali moyoni.
“Hiyo ni sawa na Samuel. Yaani tuliona amebadilika bila kujua ni kitu gani kilikuwa chanzo cha mabadiliko yake” mchungaji Mpelele aliwaambia.
Kila mmoja akaonekana kukata tamaa na mtoto wake, hakukuonekana kuwa na dalili za watoto wao kurudi katika maisha kama ambayo walikuwa wakiishi zamani, maisha ya kumtumikia Mungu. Mara baada ya maongezi mafupi hapo ndipo mchungaji Mpelele alipowaambia kile ambacho aliambiwa katika hosteli ya St Peter kwamba vijana wao hawakuwepo katika hosteli ile kwani walikuwa wamefunkuzwa.
Ustadhi Hamidu pamoja na mkewe, Bi Aisha wakaonekana kuchanganyikiwa, maneno ambayo aliongea mchungaji Mpelele yakaonekana kuwachanganya zaidi kwani waliona kwamba mtoto wao, Sadiki alikuwa ametoweka moja kwa moja na kujiingiza katika maisha ya mitaani. Mioyo yao ikazidi kuumia zaidi na zaidi, katika kipindi hicho, wazazi wa pande zote mbili wakaonekana kuumizwa kupita kawaida, tayari waliona kwamba shetani alikuwa amewazidi nguvu watoto wao na hatimae kujiingiza katika maisha ya anasa moja kwa moja.
Siku hiyo ikaonekana kuwa mbaya kwa wazazi wa pande zote mbili, walibaki wakiwa na huzuni sana huku mioyo yao ikizidi kumuomba Mungu awalinde watoto wao na mwisho wa siku waje kumtumikia Mungu kama ilivyokuwa katika kipindi cha nyuma. 
Walipoondoka mahali hapo, wakajiahidi kuanza kuwatafuta watoto wao huku wakiwa wamebadilishana namba za simu kwa ajili ya kufanya mawasiliano pale ambapo wangesikia kitu chochote kile kuhusiana na watoto wao juu ya mahali walipokuwa katika kipindi hicho.
“Allah! Naomba uniangalie mtumishi wako. Hili pigo ulilompiga Sadiki ni kubwa sana. Naomba umsamehe kwa kila kitu na kumrudisha kundini na aendelee kumtangaza Mtume Mohammad S.A.W” Ustadhi Hamidu alisema huku akiangalia juu, alionekana kukata tamaa na kuonekana katika hali ambayo alimtegemea Mungu tu.



Bado biashara ya kuuza madawa ya kulevya ilikuwa ikiendelea kama kawaida huku Khaled akiendelea kuwatuma katika nchi mbalimbali barani Afrika hasa katika nchi ambazo zilikuwa katika ukanda wa Mashariki. Kila siku walikuwa wakiifanya kazi ile ambayo kwao ikaonekana kuwa nyepesi kabisa.
Madawa ya kulevya yalikuwa yakisafirishwa na kiasi kikubwa cha fedha kuingizwa katika akaunti ya Khaled ambaye alikuwa akizidi kutanuka kibiashara zaidi nchini Tanzania. Baadhi ya polisi ambao walikuwa wanafiki walionekana kuiangusha Serikali, mara kwa mara walikuwa wakipokea rushwa njiani na kuyaruhusu madawa kupita bila tatizo lolote lile. Kwa sababu Khaled alikuwa na mnyororo mkubwa wa kufanya biashara zake, alihakikisha kwamba vijana wake hawapati tatizo lolote lile njiani jambo ambalo lilimfanya kufanya biashara bila vizingiti vyovyote vile.
Katika kipindi chote ambacho walikuwa wakiendelea kusafirisha madawa ya kulevya, akili zao zilikuwa zikifikiria kitu kimoja tu, kumpindua Khaled katika kipindi cha baadae mara baada ya kuanza safari za Ulaya na kufahamiana na wateja wote ambao walikuwa wakinunua madawa yale ya kulevya.
Hilo ndilo dhmuni ambalo lilikuwa mioyoni mwao, unyonyaji ambao alikuwa akiufanya Khaled kwao waliuona kuwa mkubwa sana kwani walikuwa wakiyahatarisha maisha yao kupita kawaida. Hawakumeza madawa, usafirishaji wao ulikuwa ni wa kawaida sana hasa katika kipindi hicho cha zamani, kipindi ambacho madawa wala hayakuwa yakisafirishwa kwa wingi sana.
Kila siku maongezi yao yalikuwa ni kumzungumzia Khaled, bado walikuwa na tamaa ya kumiliki biashara nzima ambayo Khlaed alikuwa akiifanya, kitendo cha kuona fedha nyingi zikiingizwa ndani ya akaunti ya Khaled zikaonekana kuwatamanisha kupita kawaida. 
Bado walikuwa wakiendelea kufanya kazi kama kawaida lakini akili zao zilikuwa zikifikiria dhuluma tu. Wote kwa pamoja walikuwa wakihitaji kuwa na fedha nyingi, wawe na utajiri mkubwa ambao ungewafanya kuwa huru kufanya kila kitu ambacho walitakiwa kukifanya.
“Lazima tumuue” Sadiki alimwambia Samuel.
“Hilo lilikwishapita tangu kitambo. Au kama una jingine” Samuel alimwambia Sadiki.
“Na lazima tuchukue utajiri wake. Yaani fedha zake ziwe zetu. Au hilo wazo baya?” Sadiki alimuuliza Samuel.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Wazo zuri sana. Kitendo cha kumuua tu kinamaanisha kwamba tunataka kila kitu kiwe chini yetu. Ni lazima tufanye hivyo” Samuel alimwambia Sadiki.
“Tumekwishaanza kujua michongo yote ya hapa Afrika. Unazikumbuka namba za bwana Khusa yule mzee wa Afrika Kusini?” Sadiki alimuuliza Samuel.
“Yeah! Nilichukua mawasiliano yake”
“Na yule mzee Pokwane wa pale Zimbazwe?”
“Wote nilichukua mawasiliano yao. Yaani kwa kifupi, watu wote ambao tulifanikiwa kwenda kuwauzia madawa nilichukua mawasiliano yao” Samuel alimwambia Sadiki.
“Basiiii. Hicho ndicho kilikuwa kitu cha muhimu sana. Cha msingi kuna safari hizo za Ulaya, Asia na Brazil inabidi tuzizoee pamoja na kuwafahamu watu kadhaa wanaohusika na madawa hapa nchini” Sadiki alimwambia Samuel.
Akili zao zilikuwa zimekwishabadilika kabisa. Walikuwa wakiendelea kufanya biashara ya kuuza madawa si kwamba walikuwa wakipenda kuifanya kwa sababu ilikuwa ikiwapatia fedha ila katika kipindi hicho walikuwa wakitaka kufanya kitu kimoja tu, kumdhulumu Khaled madawa yale na kisha kumuua.
Kwa jinsi tamaa ya fedha ambayo ilikuwa imewaingia mioyoni mwao wala hakukuwa na woga kabisa wa kumuua mtu yeyote yule, walichokuwa wakikiangalia kwa wakati huo kilikuwa ni fedha tu. Kila siku walikuwa wakiongelea fedha, tena hawakuwa wakiongelea kiasi kidogo cha fedha, walikuwa wakiongelea mamilioni ya fedha.
“Ninawaamini sana” Khaled aliwaambia mara baada ya kuhitaji kuongea nao.
“Asante bosi kwa kutuamini. Unajua tumefanya kazi pamoja nawe kwa mwezi wa sita sasa, haujatuangusha, umekuwa ukitulipa kiasi kizuri cha fedha, hatuna shaka juu ya hilo” Samuel alimwambia Khaled huku moyo wake ukiwa tofauti na maneno ambayo alikuwa akiyaongea kipindi hicho.
“Safi sana. Mmekuwa mkijitoa sana kwa ajili yangu. Ni kweli kwamba katika kipindi cha nyuma nilitamani sana kuwa na wafanyakazi kama ninyi, kila siku nilikuwa naomba Mungu kuwa na wafanyakazi kama ninyi, mwisho wa siku, amejibu maombi yangu kwa kuwaleta mahali hapa” Khaled aliwaambia huku akionekana kuwa na furaha.
Hapo hapo Khaled akasimama na kisha kuelekea kwenye jokofu na kuchukua pombe kali ya John Walker na kisha kurudi mezani pale, akachukua glasi ambazo zilikuwa mezani na kisha kuanza kuwamiminia pombe ile. Katika kipindi chote hicho uso wa Khaled ulikuwa ukionyesha furaha, kwake, Samuel na Sadiki walionekana kuwa wafanyakazi bora ambao alitakiwa kuwa nao katika kipindi kirefu sana.
Kwa sababu alikuwa binadamu, hakuweza kufahamu kile ambacho kilikuwa kikiendelea katika mioyo ya watu hao ambao alikuwa akiwaamini kupita kawaida. Hakujua kama ndani ya mioyo ya watu hao walikuwa wakifikiria kumdhulumu mali zake na kisha kumuua na kuiacha biashara ya madawa ya kulevya mikononi mwao.
“Hiki ndicho kipindi ambacho nilikuwa nakisubiria kwa hamu sana” Khaled aliwaambia huku akionekana kuwa na furaha.
“Kipindi gani bosi?” Samuel Alimuuliza.
“Kipindi cha nyie kwenda barani Ulaya” Khaled aliwaambia.
“Sawa sawa. Na sisi hiki ndicho kipindi ambacho tulikuwa tukikisubiria kwani tunaamini kama tutafanikiwa kupeleka mizigo huko, utaingiza kiasi kikubwa na sisi wadogo zako kutuangalia kwa jicho la tatu” Samuel alimwambia Khaled.
“Sawa sawa. Unalosema ni kweli kabisa. Ila naomba kabla hamjakwenda huko, kuna mzigo nata mpeleke nchini Kenya” Khaled aliwaambia.
“Hakuna tatizo. Tutakwenda tu. Unataka tupeleke lini?” Samuel alimuuliza.
“Kesho kutwa. Cha msingi jiandaeni. Ni mzigo mkubwa ambao unahitaji uangalizi mkubwa sana” Khaled aliwaambia.
“Usijali mkuu”
****
Kila siku Edmund alikuwa akijisikia kuwa wa tofauti moyoni, alikuwa akitamani sana kuongea na Catherine na hatimae amwambie kile ambacho alikuwa akijisikia moyoni mwake. Kwake, Catherine alionekana kama malaika aliyekuwa na uzuri wa tofauti, kila alipokuwa akimuona mapigo yake ya moyo yalikuwa yakidunda kupita kawaida. 
Mara kwa mara alikuwa akipanga kwamba siku hiyo ilikuwa ni siku ya kumwambia Catherine juu ya alivyokuwa akijisikia lakini kitu cha ajabu, siku hiyo ilikuwa ikipita bila kutamka neno lolote lile. Katika maisha yake, hakuzoea kabisa kuongea na msichana yeyote yule, hakuwahi kumtongoza msichana yeyote, kwa kifupi, Edmund alikuwa bikira wa kiume.
Mapenzi juu ya Catherine yalikuwa yakimtesa kupita kawaida, katika kipindi hicho ndicho ambacho alipata kufahamu kwamba mapenzi yalikuwa yakitesa sana moyoni hasa pale ambapo ulikuwa ukimpenda mtu ambaye wala hakuwa na habari na wewe. Kila siku akawa mtu wa kuumia tu, Catherine alizidi kuonekana mzuri machoni mwake jambo ambalo lilikuwa likimvutia zaidi na zaidi.
Wanaume wengi walikuwa wakiendelea kujitosa kwa msichana huyo lakini hakuonekana kumkubalia mtu yeyote jambo ambalo lilizidi kumuogopesha Edmund kwa kuona kwamba kulikuwa na uwezekano hata yeye mwenyewe angeshindwa kumuingiza Catherine katika mikono yake. Watu ambao walikuwa wakimfuata Catherine walikuwa watu wenye uwezo mkubwa kuongea, walikuwa watu ambao kila walipokuwa wakisimama na msichana walionekana kuwa na ushawishi mkubwa, ila hao watu wote kwa Catherine wakaonekana kuwa si kitu jambo ambalo lilimfanya Edmund kuona kwamba kama angekwenda yeye, pia mambo yangekuwa vile vile.
“Nitamfuata tu” Hayo yalikuwa maneno ambayo mara kwa mara yalikuwa yakitoka mdomoni mwa Edmund lakini hakuwa akiyatendea kazi.
Siku ziliendelea kukatika mpaka zilipofikia siku za mwisho za kufanya mitihani ya taifa ya kidato cha sita. Kama kuvumilia Edmund alikuwa amevumilia vya kutosha na katika kipindi hicho aliona bora kulipasua jipu ambalo kwake lilionekana kuiva. Alichokifanya wiki moja kabla ya kuanza mitihani ni kuanza kumfuata Catherine ambaye alikuwa amejikalia darasani akijisomea. 
Kadri Edmund alivyokuwa akipiga hatua kumfuata Catherine na ndivyo ambavyo mapigo yake ya moyo yalivyokuwa yakizidi kumdunda zaidi na zaidi huku kwa mbali kijasho chembamba kikianza kumtoka. Mpaka anamfikia Catherine katika sehemu ile amliyokuwa amekaa, alionekana kuhofia kupita kawaida.
“Mambo!” Edmund alisalimia huku kwa mbali akionekana kutokujiamini.
“Safi. Karibu” Catherine alimkaribisha Edmund ambaye akajitahidi kuonyesha tabasamu usoni mwake.
“Asante” Edmund alimwambia Catherine.
Mpaka kufikia mahali hapo Edmund akaonekana kuishiwa maneno, akabaki kimya huku akijifikiria ni neno gani ambalo lilitakiwa kufuata baada ya hapo, hakujua ni maneno gani matamu ambayo yalitakiwa kutoka mdomoni mwake na kusikika masikioni mwa Catherine. Kichwani alikuwa akiendelea kujifikiria, kwake tayari ugumu ukaanza kuonekana kwa kuona kwamba kazi ya kuongea na msichana ilikuwa kubwa sana.
“Nakupenda” Edmund alijikuta akisema baada ya ukimya wa muda mrefu kidogo.
Catherine akaonekana kushtuka, kwanza akaacha kazi ya kusoma na kisha kuyapeleka macho yake usoni mwa Edmund. Catherine alionekana kupigwa na mshangao, neno ambalo lilitoka kinywani mwa Edmund likaonekana kumshtua kupita kawaida, alichokifanya ni kutoa tabasamu.
“Umesemaje?” Catherine alimuuliza Edmund huku akionekana kushtuka.
“Nakupenda” Edmund alijibu.
“Kivipi? Kama rafiki? Nakupenda pia” Catherine alimwambia Edmund.
“Hapana. Ninakupenda, ninamaanisha nimeangukia katika mapenzi yako” Edmund alimwambia Catherine.
“Upo sawa kweli leo Edmund?” 
“Nadhani nipo sawa zaidi ya siku zote”
“Hapana. Haupo sawa”
“Kwa nini?”
“Kwa hicho ulichoniambia”
“Kwani kigeni masikioni mwako?”
“Hapana, si kigeni ila kwa mtu kama wewe, ni kigeni kabisa na sikutarajia kukisikia” Catherine alimwambia Edmund.
Kwanza Edmund akabaki kimya. Alijua fika kwamba alikuwa ameharibu kwa kumwambia Catherine moja kwa moja juu ya kile alichokuwa akijisikia moyoni mwake ila kwa wakati mwingine alijiona kutakiwa kumwambia zaidi Catherine kwa kuamini kwamba angeweza hata kufanikiwa kumteka msichana huyo ambaye alikuwa akiutesa sana moyo wake.
“Kuna tatizo mimi kukupenda?” Edmund alimuuliza Catherine.
“Hakuna tatizo”
“Sasa mbona umeshtuka?”
“Umekuja moja kwa moja”
“Najua. Huwa nisingependa niongee maneno mengi sana na kuanza kutoa ahadi nyingi ambazo ningeshindwa kuzitimiza mara tu ungekubali kuwa pamoja nami. Sitaki uwe pamoja nami kwa sababu ya maneno yangu na kinafiki yatakayokuonyesha kukujali au kukuthamini, nisingependa uwe mpenzi wangu kwa sababu nimekuwekea ahadi ambazo ningeziona kutoweza kuzitimiza maishani mwangu, nimekwambia moja kwa moja, nisingependa kuongeza neno wala kupunguza neno” Edmund alimwambia Catherine.
“Mmmh! Sikujua kama upo hivi”
“Kivipi?”
“Una maneno mengi”
“Hapana. Ninajaribu kukwambia ukweli tu” Edmund alimwambia Catherine.
Kadri alivyokuwa akiongea na Catherine na ndivyo ambavyo alikuwa akipata ujasiri zaidi na zaidi mpaka kufikia kipindi ambacho akajiona kuwa huru kuzungumza neno lolote kwa msichana huyo mrembo. Edmund hakutaka kutoka nje ya mazungumzo, kila alichokuwa akikiongea mahali hapo kilikuwa kikihusiana na mapenzi, maneno ambayo yakaonekana kuwa tofauti masikioni mwa Catherine, hayakuonekana kuwa kama maneno ya wavulana wengine ambao aliwaona kumfuata kitamaa.
“Naomba nikufikirie” Catherine alimwambia Edmund mara baada ya kuona kabanwa kotekote.
“Nahisi haitokuwa rahisi kunifikiria katika kipindi kama hiki. Tuna mitihani mbele yetu, utaweza kunifikiria na wakati huo huo unatakiwa kufikiria mitihani?” Edmund alimuuliza Catherine.
“Ni ngumu kupanga maamuzi ya haraka Edmund”
“Najua. Ila na ni ngumu kuamua kunifikiria na majibu yako kuwa ya kuniumiza. Naomba uniambie hapa hapa, nataka kufahamu kama upo tayari kuwa na mimi au la” Edmund alimwambia Catherine.
“Nitakujibu simuni. Namba yangu si unayo hapo?” 
“Hapana”CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Basi ichukue” Catherine alimwambia Edmund huku akimgawia simu.
Siku hiyo ndio ilikuwa siku ya kwanza kwa wawili hao kuongea kuhusiana na mahusiano ya kimapenzi. Japokuwa Catherine alionekana kuwa mgumu kwa wanaume wengine lakini kwa Edmund akajihisi kuwa wa tofauti kabisa, akahisi mapenzi yakianza kujitokeza moyoni mwake. Kwa sababu Edmund alikuwa amekuja moja kwa moja bila kuzungumza maneno mengi, 
Catherine akapata uhakika kwamba mwanaume huyo alikuwa na mapenzi ya dhati kwake kiasi ambacho akaamua kumkabidhi moyo wake usiku wa siku hiyo katika kipindi ambacho walikuwa wakiongea simuni. Japokuwa walikuwa wameahidiana kwamba mapenzi yao yangekuwa siri, wkajikuta wakigundua kwamba mapenzi yalikuwa ni kikohozi, tena kikohozi kizito kwani ndani ya wiki hiyo hiyo, wanafunzi wengi wakafahamu kwamba wawili hao walikuwa kwenye mahusiano ya kimapenzi jambo ambalo liliwashangaz wengi kwani Edmund alionekana kuwa muoga wa wanawake.
“Naomba unipende katika kipindi chako chote cha maisha yako” Catherine alimwambia Edmund kwa sauti ya chini katika kipindi ambacho walikuwa wakijisomea, siku moja kabla ya kuanza mitihani ya Taifa ya kidato cha sita.
“Usijali. Nitakupenda katika maisha yangu yote, nakuhakikishia hakuna kitakachotenganisha upendo wangu kwako zaidi ya kifo” Edmund alimwambia Catherine bila kufahamu ni kitu gani kingetokea katika maisha yao ya mbele, hakukuwa na mtu aliyejua kama maisha yao ya mbele ya mahusiano yale yangekuwa ni machozi na maumivu yasiyokwisha mioyoni mwao. 
Mapenzi yalikuwa matamu kama ungempata mtu asiyeweza kukusaliti, ila kwa mahusiano yao, kuna mambo mengi yangeweza kutokea, mambo ambayo kwao hawakuwa wakiyafahamu kwa sababu tu yalikuwa mbele ya muda, endapo wangeyafahamu, kusingekuwa na mtu ambaye angetamani kuwa katika mahusiano ya kimapenzi.



Kila mmoja alikuwa akijiandaa na safari ya kuelekea nchini Kenya kama walivyokuwa wameambiwa na bosi wao, Khaled ambaye alikuwa akiwajali kwa kila kitu. Maandalizi yalikuwa yakiendelea lakini vichwa vyao kwa wakati huo vilikuwa vikifikiria kitu kingine kabisa. Bado walikuwa na kiu kubwa ya kumdhulumu Khaleed fedha zote ambazo alikuwa nazo pamoja na kuichukua biashara ile ya madawa ya kulevya kwani tayari waliona kwamba ilikuwa moja ya biashara zilizokuwa na fedha nyingi kupita kawaida.
Baada ya siku mbili, Khaled akawagawia gari jingine na kisha kuwaletea vibali vyote ambavyo vilikuwa vikihitajika katika safari tayari kwa kuelekea nchini Kenya kwa kupitia Tanga. Hilo kwao wala halikuwa tatizo kabisa, mzigo mkubwa wa madawa ya kulevya walihakikisha wangefika nao salama mpaka katika mikono ya mtu ambaye alikuwa akiyahitaji na hatimae kurudi salama nchini Tanzania.
Mzigo ulikuwa mkubwa kiasi ambacho wakati mwingine walikuwa wakifikiri kukimbia nao, wauuze na kisha kuzichukua fedha na kufanyia mambo yao. Tamaa ndicho kitu ambacho kilikuwa kimewatawala, kitu ambacho walikuwa wakikifikiria ni fedha tu. Walijua fika kwamba biashara ile ingewaingizia kiasi kikubwa cha fedha endapo ingekuwa mikononi mwao na si mikononi mwa mtu mwingine.
Walichokuwa wakikifanya kwa wakati huo ni uvumilivu tu, hawakutaka kuwa na presha ya kufanya kile ambacho walikuwa wakikusudia kukifanya kwa haraka sana, walitakiwa kusubiri zaidi na zaidi lakini walijua kwamba ni lazima kile ambacho walikuwa wamekipanga kufanyika tena kwa ufasaha. Walijua fika kwamba kwa safari za hapa hapa Afrika wala hazikuwa na fedha nyingi sana bali kama wangepata nafasi za kusafiri mpaka Ulaya na Amerika ya Kusini ndipo ambapo wangetengeneza fedha zaidi.
Pamoja na hayo yote, vile vie walikuwa wakitaka kuzifahamu njia nyingi za kuweza kufanikisha kuipeleka mizigo hadi Ulaya na Marekani ya Kusini huku pia wakitaka kufahamiana na wanunuzi ambao walikuwa tayari kununua mzigo wa kiasi chochote kile. 
“Naona kama tunachelewa” Sadiki alimwambia Samuel.
“Hatuchelewi, kinachotakiwa kwa sasa ni kufahamu njia pamoja na wateja, hilo tu” Samuel alimwambia Sadiki.
“Kwa hiyo mzigo hasa utakuwa ukitoka wapi?” Sadiki alimuuliza Samuel.
“Kwa nchi za huko, mara nyingi nilikuwa namsikia bosi akisema kwamba mzigo alikuwa akiuchukua Pakistan na kisha kuanza kuusambaza” Samuel alimwambia Sadiki.
“Kwa hiyo Pakistan ndio kitovu cha kila kitu?”
“Yeah!”
“Basi huko ndipo penyewe. Tufanye juu chini mpaka tujue jinsi ya kuyapata madawa kutoka katika nchi hiyo” Sadiki alimwambia Samuel.
Safari yao ilikuwa ikiendelea. Kitu ambacho walikuwa wakikitaka kwa wakati huo ni kuelekea mpaka Tanga, huko wangeweza kuunganisha mpaka Mombasa kwa kupitia Manza Bay mpaka kuingia Mombasa kwenyewe. Ndani ya gari walikuwa wakipiga stori za hapa na pale huku akili zao bado zikiendelea kufikiria kuhusu dhuluma ambayo walitaka kumfanyia Khaled. 
Safari ile iliendelea zaidi, njiani, kama kawaida yao walikuwa wakitumia fedha kwa kila polisi wa barabarani ambaye alikuwa akionekana kuwa na mashaka juu yao. Fedha kwao haikuonekana kuwa tatizo lolote lile, walikuwa wakijiona kushinda kila kitu katika dunia hii, hata dini zao hawakutaka kuzikumbuka, walionekana kusahau kama walikuwa wametoka katika familia zilizokuwa zikimuabudu Mungu mchana na usiku.
Wakaingia Tanga, hawakutaka kuendelea na safari, walichokifanya ni kutafuta hoteli na kisha kupumzika huku wakitaka siku inayofuatia basi waweze kuendelea na safari yao mpaka Mombasa. Usiku, muda wote walikuwa katika ukumbi wa muziki wa Kunani ambapo huko walikuwa wakicheza na wanawake wazuri huku wakizitumbua fedha vilivyo. Fedha zile zikaonekana kuwavutia wanawake ndani ya ukumbi ule, wao wakaonekana kuwa mabosi waliotoka jijini Dar es Salaam.
“Kweli kuwa na fedha raha sana. Yaani mtu unapata unachokitaka” Sadiki alimwambia Samuel ambaye alikuwa amekumbatia chupa kubwa ya pombe kali.
“Ndio maana kila siku nasisitiza kwamba huyu mpumbavu Khaled ni lazima tumchukulie kila kitu kutoka katika mikono yake. Ikiwezekana tumuue kabisa” Samuel alimwambia Sasiki.
“Ila kuna umuhimu wa kumuua kweli? Wakati mwingine nafikiria bora tuchukue kila kitu halafu tumuache hai, nadhani hilo litakuwa pigo kubwa zaidi” Sadiki alimwambia Samuel.
“Hilo ni kosa. Tena kosa kubwa sana. Huwezi kumuacha hai, anafahamiana na watu wengi sana, anaweza kuwasiliana nao na kisha kufanya mpango wa kutuua. Cha msingi tumuue ili kila kitu kiwe poa. Au unaogopa kupata dhambi?” Samuel alimwambia Sadiki na kisha kuuliza.
“Dhambi! Dhambi ndio nini sasa? Toka lini mtu akaogopa dhambi na wakati ulimwengu tunaoishi ni ulimwengu wa maovu. Siogopi dhambi ila nilijaribu tu kukwambia kitu ninachokihisi. Cha msingi, tufanye kama ulivyosema. Tumuue” Sadiki alimwambia Samuel.
“Hapo tupo pamoja na tutaendelea kuwa pamoja” Samuel alimwambia Sadiki.
“Ila bado nina swali. Sijui kwa nini kwenye suala hili ninakuwa na maswali mengi namna hii” Sadiki alimwambia Samuel.
“Swali gani tena?”
“Tutamuuaje? Nadhani kwa kifo chochote kile tutakachotumia kumuua, watu watajua kwamba tupo nyuma ya kila kitu” Sadiki alimuuliza Samuel.
“Hahah! Hilo mbona jambo dogo sana. Tutamuua na hakuna mtu atakayejua kwamba kauawa” Samuel alimwambia Sadiki.
“Ndio nataka kufahamu, kifo cha aina gani?” Sadiki alimwambia Samuel.
“Ajali. Tutamsababishia ajali. Hilo tu” Samuel alimwambia Sadiki.
“Kivipi?”
“Kwa sasa kuelezea ni ngumu sana. Ngoja mishe ikamilike na utajionea. Utafurahia wewe mwenyewe” Samuel alimwambia Sadiki.
Wote wakaendelea kukubaliana, katika kipindi kirefu walikuwa wakimzungumzia Khaled tu, unyonyaji ambao alikuwa akiwafanyia ukaonekana kuwaumiza kupita kawaida hali ambayo iliwafanya kupanga mikakakti ya kumuua, mikakati ambayo wala hawakutaka mtu yeyote afahamu hilo.
Usiku huo, bado walikuwa wakiendelea kunywa kama kawaida, wanawake ambao walikuwa nao katika ukumbi wa starehe wakaachana nao huko na hawakutaka kwenda nao hotelini kutokana na kuhofia kuonekana kwa mzigo wao wa madawa ya kulevya. Wakabaki wakinywa pombe usiku wa siku hiyo tena zile pombe kali ambazo ziliwalevya kupita kawaida na kisha kulala.
Asubuhi, wakaamka na kuanza kujiandaa na safari ya kuelekea Mombasa ambapo wala hakukuwa mbali sana kutoka Tanga. Walipomaliza kujiandaa kwa kila kitu, wakalifuata gari lao ambalo walilipaki katika eneo la hoteli hiyo na kisha kuondoka mahali hapo. Kwa wakati huo, kila mmoja alijiona kuwa mchangamfu, uchovu wa pombe ambao walikuwa nao katika kipindi hicho ukaonekana kutoweka miilini mwao.
Safari iliendelea kama kawaida, kutokana na uzoefu ambao walikuwa nao kuwa mkubwa katika usafirishaji wa madawa ya kulevya katika nchi za hapa Afrika, wala hawakuweza kupata tatizo lolote lile hasa kwa polisi ambao kwao walionekana kuwa watu wenye njaa, watu ambao kama ungewapa kiasi kidogo cha fedha basi wangeweza kukuachia na kuendelea na safari bila kulikagua gari lako.
Walikuwa wamebakisha kilometa ishirini kabla ya kuingia Manza bay, sehemu iliyokuwa kaskazini mwa mkoa wa Tanga, sehemu iliyokuwa na wanawake wengi wazuri. Huku safari ikiendelea zaidi, mbele yao wakawaona polisi watatu ambao walikuwa na bunduki mikononi mwao. Wakaonekana kushtuka lakini kutokana na kuujua udhaifu mkubwa wa polisi, hawakutakiwa kuwa na wasiwasi kabisa.
Gari lilipoanza kukaribia kule ambapo polisi wale walipokuwa, polisi mmoja akawapungia mkono katika ishara ya kuwaambia kwamba walitakiwa kusimama. Kila mmoja akaanza kuwa na wasiwasi, kwanza eneo lile halikuonekana kuwa na kawaida ya kuwepo kwa polisi yeyote yule, kila walipokuwa wakijaribu kujiuliza juu ya sababu zilizowafanya polisi wale kuwa mahali pale katika kipindi hicho, walikosa jibu.
“Mnaelekea wapi?” Lilikuwa swali moja ambalo aliwauliza polisi, usoni hakuonekana kuwa na mtu mwepesi kushawishika.
“Tunaelekea mpakani. Tunataka kuingia Kenya” Samuel alisema huku akionekana kutokuwa na wasiwasi kabisa.
“Okey! Shukeni kutoka garini kwanza” Polisi yule aliwaambia.
“Tushuke kutoka garini?”
“Ndio”
“Kuna nini tena mkuu?” Sadiki aliingilia kwa kuuliza swali.
“Tunataka kupekua gari lenu, kila ninavyowaangalia naona kama mmepakia bangi humu” Polsi yule aliwaambia.
Kila mmoja akaonekana kushtuka, hawakuamini kama polisi yule angeweza kuwaambia jambo lile. Tayari waliona kwamba ilikwishakuwa noma mahali pale, kwa haraka sana alichokifanya Samuel ni kuingiza mkono mfukoni mwake, kama kawaida, akatoa pochi na kisha kuifungua, akatoa kiasi cha shilingi laki mbili.
“Sihitaji rushwa. Nimesema shukeni ndani ya gari” Polisi yule aliwaambia huku akionekana kuanza kukasirika.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Tunaomba utusaidie mkuu. Tunaomba utusadie tunawahi kwenye msiba” Samuel alimwambia polisi yule ambaye hakutaka kuelewa kitu chochote kile.
Polisi aliendelea kuwaambia kuteremka kutoka garini lakini wao waliendelea kubembeleza zaidi kwamba walikuwa wakiwahi kwenye msiba uliokuwa umetokea nchini Kenya katika mji wa Mombasa. Kelele ambazo alikuwa akizipiga polisi yule kwa kuwataka kuteremka kutoka garini ndizo ambazo zikawafanya polisi wengine watatu ambao nao walikuwa na bunduki kusogea mahali hapo.
Kitu cha kwanza alichokiwahi polisi yule ni kuchukua ufunguo wa gari, kwa Samuel na Sadiki tayari mambo yakaonekana kuwa mabaya kwao. Katika kipindi chote hicho magari mengine yalikuwa yakiruhusiwa kupita kitu ambacho kikawafanya kugundua kwamba ule ulikuwa mchezo, kuna mtu alikuwa amewaambia polisi kuhusu wao.
“Teremkeni garini” Polisi yule aliwaambia huku akiishikilia vizuri bunduki yake. 
Katika kipindi hicho hakukuwa na mtu aliyeonekana kubisha, tayari mambo yakaonekana kubadilika, kitendo cha polisi yule kukataa kiasi cha shilingi laki mbili kilionekana kuwasababishia matatizo. Mara walipoteremka, polisi wawili wakaanza kulipekua gari lao, wala hawakuchukua muda mrefu, wakafanikiwa kuyakuta madawa ya kulevya yakiwa yamewekwa katika mfuko wa nailoni.
“Nilijua tu” Polisi yule aliwaambia wenzake.
Tayari wakaonekana kuingia katika mikono ya sheria, mzigo ambao walikuwa wakiusafirsha kuelekea nchini Kenya ukawa umekamatwa katika eneo la kilometa ishirini hata kabla hujaingia Manza Bay. Kila mmoja akabaki kuwa na wasiwasi, tayari hali ikaonekana kubadilika, kila walipokuwa wakijiuliza ni nani hasa ambaye alikuwa amewaambia polisi kuhusiana na mzigo ambao walikuwa nao wakakosa jibu.
Wote wakachukuliwa na kisha kupakizwa ndani ya gari, wakawekwa chini ya ulinzi na kisha safari ya kurudi Tanga mjini kuanza. Hali haikuonekana kuwa ya kawaida kabisa,, gari ambalo walikuwa wakilitumia polisi wale lilionekana kuwa tofauti kabisa, halikuwa kama magari ya polisi wengine, Defender, gari ambayo walikuwa wakiitumia ilikuwa Land Cruiser.
Tofauti na mawazo yao kwamba wangepelekwa katika kituo cha polisi, gari lile likafunga breki ndani ya jengo moja kuu kuu na kisha kuteremshwa. Kwanza hata kabla ya kuingizwa ndani, wakaanza kupigwa, walipigwa kipigo kikali, kipigo ambacho kiliwaacha hoi mahali pale na kisha kuingizwa ndani. Kwa kipindi kichache, kila mmoja alikuwa amevimba, damu zilikuwa zikiwatoka, huku pingu zikiwa mikononi mwao, wakaanza kuingizwa ndani ya jumba lile kuu kuu.
“Sisi ni watu wa usalama wa taifa, tupo mahali hapa kwa ajili ya kuweka usalama katika taifa hili. Huwa hatupendi ugomvi na hatupendi kuongea sana. Tunachokitaka ni kitu kimoja tu, tuambieni huu mzigo ni wa nani” Polisi mmoja aliwaambia kwa sauti ya chini iliyojaa upole, sauti ambayo ilisikika kutaka kufahamu ukweli.
Hakukuwa na mtu ambaye alisema chochote kile, walibaki kimya huku wakiangaliana. Kumtaja bosi wao, Khaled lilionekana kutokuwa jambo jepesi kufanyika mahali hapo, waliona ni vyema wapate mateso yoyote yale lakini si kumtaja Khaled kwamba ndiye ambaye alikuwa bosi wao na ndiye ambaye alikuwa amewatuma madaya yale ya kulevya kuyapeleka nchini Kenya.
“Ukimya wenu unamaanisha kwamba hautaki amani mahali hapa. Sawa. Hakuna tatizo” Polisi yule alisema.
Hapo hapo akamuita mwanaume mmoja ambaye akafika mahali hapo, alipowaangalia nyusoni, kwanza akaanza kucheka kidharau, akaanza kuvua fulana yake, mwili wake ambao ulikuwa umejazia ukawa wazi. Misuli ilikuwa imetapakaa mwilini mwake.
“Nafasi ya mwisho. Hatutokuwa tayari kusikia kitu chochote baadae” Polisi yule aliwaambia lakini hakukuwa na mtu aliyekuwa tayari kuzungumza kitu chochote kile.
“Kwa hiyo bado hamtaki amani? Sawa” polisi yule alisema na kisha kusimama pembeni.
Hapo ndipo mateso yalipoanza rasmi, walipigwa ngumi za kila aina huku wakiwa wamefungwa kamba katika viti vilivyokuwa katika eneo hilo. Mwanaume yule alionekana kuwa na ngumi kali na nzito, ni ndani ya dakika ishirini, kila mmoja alikuwa hoi, kila mmoja alikuwa ameviomba lakini hakukuwa na mtu ambaye alikuwa radhi kutamka mtu ambaye walikuwa wamewatuma mzigo ule.
Hiyo haikuonekana kutosha, walichokifanya polisi wale ni kuchukua spana na kisha kuanza kuzibinya sehemu zao za siri. Wakapatwa na maumivu makali ambayo hawakuwahi kuyapata kabla. Walibaki wakipiga kelele za maumivu, polisi wawili ambao walikuwa wakiwabinya korodani zao kwa kutumia spana wakaongeza zaidi na zaidi kiasi ambacho kila mmoja aliona kwamba zingepasuka lakini bado Samuel na Sadiki hawakuonekana kuwa tayari kumtaja mtu ambaye alikuwa amewatuma kuyapeleka madawa ya kulevya nchini Kenya.
Kila mateso ambayo walikuwa wakipewa mfululizo mahali pale yalionekana kutokutosha kabisa, walipewa mateso ya kila namna kiasi ambacho hata walipofunguliwa kamba hakukuwa na mtu ambaye alikuwa na uwezo wa kusimama mahali pale. Mateso hayakuisha, waliendelea kupatiwa mateso mpaka kufika kipindi ambacho waliihisi miili yao kufa ganzi lakini bado hawakuwa tayari kuzungumza kitu chochote kile.
Kilichofanyika mahali hapo ni kuletwa jenereta ambalo likaonganishwa nyaya fulani nyembamba na kisha jenereta kuwashwa na kuchanwa kidogo miilini mwao na zile nyaya kupitishwa. Hayo yakawa maumivu mengine ambayo yalikuwa ni zaidi ya yale ya mara ya kwanza. Miili yao ikaanza kupigwa shoti, adhabu ile ilichokua zaidi ya dakika thelathini lakini bado hakukuwa na mtu ambaye alikuwa tayari kumtaja mtu ambaye alikuwa amewatuma madawa yale ya kulevya.
“Kwa hiyo tufanye nini? Manake vijana wanaonekana kuwa wabishi” Polisi mmoja alimuuliza mwenzake.
“Mmmh! Sijui tufanye nini. Kati ya watu wote ambao tumewahi kuwapa adhabu, hawa watu wameonekana kuwa wavumilivu sana. Yaani wamewashinda hata majambazi sugu” Polisi mmoja aliwaambia.
“Haina jinsi. Kamuite bosi” Polisi mmoja alisema na kisha polisi mwingine kuondoka mahali hapo.
Kila kilichokuwa kikizungumzwa mahali hapo kilikuwa kikisikiwa vizuri masikioni mwa Samuel na Sadiki lakini hawakuwa na nguvu za kuongea kitu chochote kile wala kusogeza viungo vyao kwani walikuwa wamepewa adhabu vya kutosha. 
Baada ya dakika kadhaa, polisi yule akarudi mahali pale, huyo mtu ambaye walikuwa wakisema kwamba ni bosi wao na ndiye aliyekuwa nyuma ya kila kitu walikuwa wakimjua sana kwa kumwangalia, alikuwa Khaled ambaye akafika mahali hapo huku akiwa ameachia tabasamu pana na huku akipiga makofi kama ishara ya kuwapongeza.
****
Khaled alikuwa na lengo la kuwatuma Samuel na Sadiki nje ya bara la Afrika kwa ajili ya kusafirisha madawa kwa wateja wake ambao alikuwa akiwaamini sana. Ile ilionekana kuwa kazi kubwa, vijana wengi walikuwa wakihofia sana kusafirisha madawa kwa sababu ulinzi katika viwanja vya ndege ulikuwa mkubwa kiasi ambacho wengi walikuwa wakikamatwa na kisha kupewa mateso ambayo yaliwafanya kuwataja watu ambao walikuwa wamewatuma.
Khaled alijua fika kwamba nae alikuwa mbioni kuwatuma vijana wake kusafirisha madawa, biashara ambayo walionekana kujitolea kwa asilimia zote. Khaled hakutaka kukurupuka, kitu ambacho alikuwa akikitaka mahali hapo ni kuhakikisha kwamba vijana wake wanasafirisha madawa na hata kama watakamatwa basi wasiweze kumtaja.
Kitu ambacho alikiona kufaa sana kufanyika mahali hapo kilikuwa ni kuwaandaa watu ambao hao wangefanya kazi ambayo alikuwa akiitaka. Alitaka Samuel na Sadiki wakamatwe katika kipindi ambacho watakuwa wakipeleka madawa ya kulevya nchini Kenya na hatimae wapewe mateso makali, kitu ambacho alikuwa akikitaka ni kuona kama vijana wake wangeweza kumtaja au wangenyamaza.
Vijana watano wakaandaliwa kwa ajili ya kufanya kazi ile, akafanya mipango ya kupatikana kwa mavazi ya polisi na kisha kuwaambia kukaa katika barabara ambayo ilikuwa ikielekea mpakani mwa Tanzania na Kenya kupitia Manza bay. Vijana wale akawalipa vizuri na akaandaa sehemu ambayo watu wake walitakiwa kupelekwa na kisha kupewa mateso makali huku lengo lake likiwa lile lile, kuangalia kama wangeweza kutoa siri ile.
“Na kama ikitokea wametoa siri?” Kijana mmoja alimuuliza.
“Haina haja, sitokuwa na kazi nao, waueni” Khaled aliwaambia.
“Sawa bosi. Hakuna tatizo” Kijana yule alimwambia na kisha kuondoka mahali hapo.
Kama ilivyokuwa imepangwa na ndivyo ilivyotokea, Samuel na Sadiki wakakamatwa na kisha kupelekwa katika jumba kuu kuu na kupewa mateso huko. Mateso yalikuwa makali sana, waliwaandhibu kwa kadri walivyoweza lakini hakukuwa na mtu ambaye alikuwa tayari kumtaja mtu ambaye alikuwa amewatuma kuyasafirisha madawa yale kuelekea nchini Kenya. Ndani ya saa moja ya mateso, wote walikuwa hawako tayari kuzungumza juu ya mtu ambaye alikuwa nyuma ya biashara ile.
“Hawajanitaja?” Khaled alimuuliza kijana ambaye alikuwa amekuja kumuita baada ya kila kitu kukamilika.
“Kuhusu vijana. Pale umewapata aisee. Kwa mateso tuliyowapa, kweli wana moyo. Wapo tayari kufa lakini si kukutaja” Kijana yule alimwambia Khaled ambaye akatoa tabasamu pana.
Hapo akaanza kuelekea katika chumba kile cha mateso, alipowaona vijana wake kwa jinsi walivyokuwa wanaoneka, Khaled akatoa tabasamu pana na kupiga makofi kwa kuona kweli walikuwa wamepewa mateso makubwa lakini mwisho wa siku hawakuwa radhi kumtaja. Hapo ndipo Khaled akatoa amri wapewe maji na kisha kuanza kufutwa damu zilizokuwa zikiwatoka na kuwataka kupelekwa garini na kuanza kuelekea katika moja ya nyumba yake hapo Tanga.
Ndani ya gari, Khaled alikuwa akijisifia kwamba alikuwa amepata vijana ambao walikuwa radhi kufanya nae kazi bila matatizo yoyote yale na si vijana wa wafanyabiashara wengine ambao kila walipokuwa wakibananishwa kidogo tu, walikuwa wakiweka kila kitu wazi. Safari yao hiyo ilichukua dakika chache wakawa wamekwishafika katika nyumba hiyo ambapo wakapelekwa ndani na kisha daktari ambaye alikuwa ameajiriwa kufika na kuanza kupewa huduma.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Iliwachukua wiki nzima na ndipo Samuel na Sadiki wakaweza kupata nafuu na kurudiwa na nguvu zao kama kawaida. Kila wakati Khaled alikuwa akijisifia kuwa nao, alikuwa akiwapongeza kwa hatua kubwa ambayo walikuwa wameipiga, hatua ambayo iliwafanya kupokea mateso makali lakini hawakuwa radhi kumtaja.
“Kila kitu kilikuwa mpango wangu. Nilitaka mpate mateso ili nione kama mngenitaja” Khaled aliwaambia huku akiachia tabasamu pana.
“Kwa sababu gani ulifanya hivi?” Samuel alimuuliza.
“Mnatakiwa kuanza safari za masafa marefu, huko mnaweza kukutana na vitu vingi, mnaweza kukamatwa pia na kulazimishwa kunitaja na ndio maana nimeamua kufanya hivi ili nione mngefanyaje” Khaled aliwaambia.
Kila mmoja akashusha pumzi, ugumu wa kutokumtaja Khaled ukaonekana kuwasaidia kwa kuamini kwamba endapo wangemtaja basi mtu huyo angeamua kuwaua. Kazi ya kupeleka madawa katika nchi zilizokuwa nje ya Afrika wakawa wameipata kwa jasho na damu na kwa upande wao wakaona kwamba kazi ile ilitakiwa kuwalipa zaidi kutokana na mateso yale ambayo walikuwa wameyapata.
“Sawa. Tumekuelewa. Kwa hiyo lini tutaanza kazi hiyo?” Sadiki aliuliza huku akiwa amemkazia macho Khaled.
“Wiki ijayo. Kila kitu kipo tayari. Safari ya kwanza itakuwa ni kwenda nchini Malaysia, kila kitu nitawaambia” Khaled aliwaambia.
“Hakuna tatizo. Na vipi kuhusu kuvuka uwanja wa ndege?”
“Kwa hapa kwetu si tatizo. Mtavuka kwa kupitia mlango wa V.I.P” Khaled aliwaambia.
Kila kitu ambacho kilikuwa kimepangwa ndicho ambacho kilitakiwa kufanyika kwa wakati huo. Samuel na Sadiki wakabaki na maswali mengi vichwani mwao kwamba ni kwa namna gani wangeweza kutumia mlango maalumu wa V.I.P na wakati wao hawakuwa na cheo chochote kile au kuwa watu maarufu lakini swali hilo wakaliacha juu ya Khaled ambaye alionekana kufahamu kila kitu.
Kila mmoja kwa wakati huo alikuwa na hamu ya kuanza masafa ya mbali kwa ajili ya kupeleka madawa ya kulevya. Vichwani mwao hawakusahau kwamba katika kila kitu ambacho walikuwa wakikifanya ilikuwa ni lazima kukamilisha mpango wao wa kumdhulumu Khaled na kisha kumuua ili biashara yote ya madawa ya kulevya iwe chini yao.
Siku zikaendelea kukatika mpaka kufikia siku yenyewe, siku ambayo walitakiwa kupanda ndege na hatimae kuelekea nchini Malaysia kwa ajili ya kuyauza madawa ya kulevya. Kila mmoja katika kipindi ambacho walikuwa wakielekea uwanja wa ndege alikuwa akitetemeka, hofu ilikuwa imewajaa mioyoni mwao kwa kuona kwamba wangeweza kukamatwa katika uwanja wa ndege.
Walipofika uwanja wa ndege, Khaled akawaambia wamsubirie huku yeye akiteremka na kisha kuelekea katika jengo la uwanja ule. Khaled alionekana kuwa bize kwa wakati huo huku akitembea kwa haraka haraka kana kwamba kuna kitu ambacho alikuwa akikitaka kifanyike kwa upesi sana. Samuel na Sadiki walibaki garini huku mabegi yao yakiwa tayari, kitu walichokuwa wakikisubiria kilikuwa ni ruhusa tu kutoka kwa bosi wao, Khaled.
Zilipita dakika arobaini, Khaled alionekana akiwafuata sehemu ile huku uso wake ukiwa na tabasamu pana, tabasamu ambalo lilionyesha mafanikio makubwa ya kile kitu ambacho alikuwa amekwenda kukiulizia. Alipolifikia gari lile, akaufungua mlango na kuingia ndani.
“Kila kitu kipo poa kama nilivyotaka kiwe. Yaandaeni mabegi yenu” Khaled aliwaambia huku tabasamu likiendelea kuwepo usoni mwake.
Samuel na Sadiki wakajiandaa tayari kwa kuanza safari fupi ya kuelekea katika jengo lile. Kila kitu kilipokuwa tayari, wakatoka na kuelekea ndani ya jengo lile. Walipokuwa wamekaa katika viti vya wasafiri, Khaled hakuonekana kutulia, bado alikuwa akiangaika huku na kule. Sadiki na Samuel walionekana kuwa wageni katika kusafirisha madawa kwenda nje ya Afrika na ndio maana katika kipindi hicho alitakiwa kusimamia katika kila kitu.
Saa kumi na mbili abiria ambao walikuwa wakitaka kusafiri kwa kutumia ndege yao wakaambiwa kuelekea katika ndege hiyo. Kwa haraka haraka Khaled akawapa ishara ya kunyanyuka mahali pale na kuwataka kumfuata. Huko wakakabidhiwa kwa mwanaume mmoja ambaye alivaa tai, mwanaume ambaye alionekana kuwa nadhifu na kisha kuanza kuondoka nao na kuwapitisha katika mlango wa V.I.P.
Kuhusu kuvuka na madawa ya kulevya ambayo yalikuwepo ndani ya mabegi yao wala haikuwa kazi kubwa sana, walikuwa wamefanikisha kwa kiasi kikubwa sana. Wakaendelea kupiga hatua mbele zaidi mpaka wakaungana na wasafiri wengine na kisha kuingia ndani ya ndege ile na safari kuanza huku kila mmoja akishusha pumzi ndefu.
“Mmmh! Unaweza kujisaidia haja kubwa” Samuel alimwambia Sadiki huku akishusha pumzi nzito.
“Huo ndio ukweli. Sasa kule tukifika itakuwaje?” Sadiki aliuliza.
“Bado sijajua. Ila ngoja tusikilizie na tutafahamu” Samuel alimwambia Sadiki.
“Cha msingi kumuomba Mungu tu”
“Hilo la maana. Ila hii kazi ni ya hatari sana na ndio maana nikakwambia ni bora iwe mikononi mwetu kwamba hata kama tukikamatwa tumekamatwa kwa kupitia biashara yetu” Samuel alimwambia Sadiki.
“Ila si tulikubaliana tumuue?”
“Ndio. Ni lazima tumuue na kisha kuchukua biashara hii”
Kwa wakati huo walikuwa wakiongea mambo mengi ambayo yalikuwa yakitakiwa kufanywa kwa mikono yao wenyewe. Vichwa vyao kwa wakati huo vilikuwa vikifikiria fedha tu, kiasi cha fedha ambacho alikuwa akiingiza Khaled kila siku kilionekana kuwachangaya kupita kawaida. Kila mmoja alikuwa akitamani kuingiza fedha ambazo Khaled alikuwa akiingiza kwa kufanya biashara ile ya madawa ya kulevya, kwao, kiasi kile kilionekana kuwa kikubwa sana ambacho kingeweza kuyabadilisha maisha yao moja kwa moja.
CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
ITAENDELEA